Treme: Do You Know What It Means


9 screenshots, 9 φοβερές στιγμές, ένας ανεπανάληπτος πιλότος. Δεν έχω όρεξη να κάνω τυπική κριτική στο Treme, κυρίως γιατί δεν έμοιαζε με τίποτα που να έχω δει ξανά στην τηλεόραση. Τα 80 λεπτά του πιλότου παρότι δεν είχαν τίποτα που να μοιάζει με πλοκή, κύλησαν γρηγορότερα από ό,τι κυλάει 20λεπτο sitcom, παρεμβάλλοντας σκηνές ανάτασης μετά μουσικής σε βινιέτες που μας σύστηναν έναν προς έναν τους χαρακτήρες της σειράς. Και ήταν ό,τι πιο συναισθηματικό έχω δει εδώ και χρόνια.

Ο David Simon μας έχει συνηθίσει σε πιο σκληρά θεάματα στο παρελθόν, με το Wire και το Generation Kill, όμως στην πραγματικότητα το Treme ταιριάζει απόλυτα στο σύνολο έργο του. Εξάλλου ήταν πάντοτε πασιφανές ότι ο Simon είναι μεγάλος ανθρωπιστής, και πάντα κοίταζε το πώς οι άνθρωποι παγιδεύονταν μέσα στα γρανάζια των θεσμών που υποτίθεται είχαν στηθεί για την καλυτέρευση της κοινωνίας. Στο Treme το θέμα είναι πιο ξεκάθαρο: Το focus είναι στους ανθρώπους και στο αθάνατο πνεύμα τους, αφού οι θεσμοί αυτοί τους έχουν απογοητεύσει, τους έχουν καταστρέψει, τους έχουν πάρει τα πάντα εκτός από τη θέληση για ζωή.

Δεν έχω κάπως αλλιώς να χαρακτηρίσω το Treme πέραν από mood piece, ένα κομμάτι φιλμ που αποτυπώνει μια Νέα Ορλεάνη ψυχωμένη, κάθε άλλο παρά έτοιμη να παραδώσει τα όπλα μετά την καταστροφή. Και η οποία, μέσα από τη συλλογική ψυχή των ανθρώπων της, και την υπέροχη μουσική που δημιουργούν, παραδίδει μαθήματα ζωής, παγιδευμένα μέσα σε μικρά, υπέροχα αποσπάσματα.

Αυτά είναι τα αγαπημένα μου:


O Wendell Pierce (o θεός Bunk από το Wire) παίζει τον τρομπονίστα Antoine, ο οποίος ανοίγει και κλείνει το επεισόδιο συνομιλώντας με ταξιτζήδες, προσπαθώντας να γλιτώσει κάτι από την ταρίφα, για να να βουτήξει στη συνέχεια σε κάποιο gig που περιμένει αυτόν για να ξεκινήσει. Τον χαρακτήρα τον λατρεύω ήδη, και οι σκηνές πλήθους με την πηγαία διασκέδαση με έκαναν να παρακολουθώ με ηλίθιο χαμόγελο. Στο πρώτο δεκάλεπτο του επεισοδίου (θα το μπορούσα να το βλέπω σε αιώνια λούπα) αναρωτιόμουν αν είναι δυνατόν να είναι έτσι όλη η σειρά κι αν αυτό ήταν το πιο uplifting πράγμα που έχω δει ποτέ όσο βλέπω τηλεόραση. Παίζει. Παίζει.



"Drop you where exactly, daddy;"
Εισαγωγή του έτερου λατρεμένου ήρωα από το Wire, του Clarke Peters. Ο οποίος εδώ επιστρέφει στη Νέα Ορλεάνη για να στήσει ξανά τη ζωή του, απέναντι προφανώς στις επιθυμίες των ανθρώπων του. Κανείς άλλος δεν πιστεύει ότι υπάρχει οτιδήποτε διασώσιμο σε αυτό το ρημαδιό, και για μερικές στιγμές είναι σαφές ότι κι ο ίδιος ο Albert (έτσι λέγεται ο χαρακτήρας του) δεν είναι κι ο ίδιος σίγουρος (οι σκηνές στο διαλυμένο του σπίτι σε σκοτώνουν, ο Peters είναι τεράστιος), αλλά η αποφασιστικότητά του τελικά θριαμβεύει, σε πείσμα όλων. Της λογικής ακόμα. Suck on that, άπιστη κόρη.



"You go, daddy."
On the flipside, η κόρη του Creighton (John Goodman) έχει ζήσει εκεί και τους 3 μήνες, και στην εφηβική της καρδιά η πόλη αυτή είναι ακόμα ζωντανή. Όχι ένα ερείπιο, αλλά κάτι που αναπνέει, έχει ιστορία, παρόν και μέλλον, κάτι για το οποίο αξίζει να παλέψεις. Και, όπως πράττει ο πατέρας της κι αυτή είναι περήφανη γι'αυτόν, να ρίξεις άμα λάχει και κανένα μικρόφωνο στο ποτάμι, εκνευριστικών ανθρώπων που δεν μπορούν να κατανοήσουν τη σπουδαιότητα της Νέας Ορλεάνης. "Τότε τι κάνετε εδώ;" φωνάζει εξοργισμένος ο Creighton. Αυτή η πόλη (αυτή η σειρά) είναι μόνο για όσους αγαπάνε.



"In the meantime let me tell you that I love you."
Ακριβώς στη μέση του επεισοδίου, στην καρδιά του show άρα, βρίσκεται ένα μουσικό μοντάζ που είναι το ίδιο το Treme σε μικρογραφία. Γιατί υπέροχη μουσική ντύνει casual εικόνες ζωής από την πόλη, όπως δηλαδή και ολόκληρο το show σε μια άλλη κλίμακα. Τίποτα το 'ιδιαίτερο' δε συμβαίνει, απλώς άνθρωποι ζουν, συνεχίζουν. Και γι'αυτό το λόγο, είναι το ομορφότερο μουσικό μοντάζ που έχω δει εδώ και πολλά χρόνια.



Μα το θεό, δεν έχω ιδέα τι είναι αυτό το πράγμα. Ούτε γιατί υπήρχε, ούτε τι συνέβαινε. Αλλά ήταν καθηλωτική σκηνή. Πώς γίνεται να μην πιάνεις απολύτως τίποτα από το context αλλά να ξέρεις ακριβώς τι σημαίνει, δραματουργικά, συναισθηματικά; Είναι όπως όταν διαβάζεις μια αγγλική φράση και κάπου είναι μια λέξη που δεν ξέρεις, αλλά η πρόταση σου δίνει τον τόνο και ξέρεις τι έχεις διαβάσει.



"Taught him everything he knows... about Keynesian economics...;"
Ξεκαρδιστικό cameo του Elvis Costello, και ταυτόχρονα η στιγμή που ο χαρακτήρας του Steve Zahn (Davis, ντόπιος DJ/μουσικός) γίνεται αληθινά συμπαθής, χάρη στον ατσούμπαλο και άβολο τρόπο που σαν uber-geek προσπαθεί να προσεγγίσει τον λατρεμένο μουσικό. Αλλά τρώει εντυπωσιακά τα μούτρα του, αν μη τι άλλο παραδεχόμενος με χιούμορ την ήττα του. Θα ήταν η ατάκα του επεισοδίου, αν δεν είχε ακολουθήσει...



"Dude, justice aside, this shit's karmatically mine."
Θεούλης. Και σκοπεύω να κάνω τρελό overuse σε αυτή την ατάκα.



Kim Dickens. Γιατί έτσι.



Closing on a Bunk note. Απλά τέλειο. Η νεκρώσιμη ακολουθία, η μουσική, το χιούμορ, η ανθρωπιά.


Δεν ξέρω για εσάς, αλλά εγώ καθώς ολοκληρώνεται αυτό το ποστ έχω ήδη δει τον 80λεπτο πιλότο δύο φορές μέσα σε μια νύχτα. Και θα το έβλεπα ευχαρίστως ξανά. Δεν του το είχα του David Simon. Δηλαδή ήξερα ότι μπορεί να κάνει ένα τέλειο show. Αλλά κι ένα λατρεμένο; Who the fuck knew.


~-~-~

Διαβάστε επίσης:

Annotations: Πλήρης οδηγός σημειώσεων για το επεισόδιο, από τους τοπικούς Times.

Undercover Black Man: Το blog του αδικοχαμένου David Mills, co-executive producer του Treme, που πέθανε πριν λίγες μέρες on set. Ψαχουλεύοντάς το θα ανακαλύψετε τον υπέροχο μουσικό κόσμο του Mills, ο οποίος ξεκάθαρα άφησε το στίγμα του (αν μη τι άλλο) στις μουσικές επιλογές που απολαύσαμε στο επεισόδιο, και θα συνεχίσουμε να απολαμβάνουμε στη σειρά.

imdb: Η σελίδα του Treme. Χρησιμοποιήστε την ελεύθερα, δεν είναι ντροπή. Αλλιώς δε μαθαίνεις ονόματα χαρακτήρων που να κοπανιέσαι. Εγώ την είχα ανοιχτή σε παραδιπλανό tab κατά την ετοιμασία αυτού του post.

.

17 σχόλια:

  1. Είχα τρελές προσδοκίες και δεν απογοητεύτηκα καθόλου. Πάρα πάρα πάρα πολύ καλός πιλότος. Και πέρα απ' τους γνωστούς άγνωστους από Wire/Deadwood, ο Steve Zahn (τον οποίο φοβόμουν αρκετά) με έπεισε απ' το πρώτο δευτερόλεπτο. Ένα μικρός θεός.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. I feel like funkin'it up - feel like funkin'it up!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Μετά από καιρό ένιωθα πως χρειαζόμουν υπότιτλους και το χειρότερο είναι πως δεν έβρισκα.

    Η τηλεοπτική οικογένεια του Goodman είχε μεγάλη φάση πάντως αν και κάποιος πρέπει να το βάλει να αδυνατίσει επειγόντως. Δεν θέλω έξτρα δράματα.

    Γενικά πολύ καλή αρχή αλλά αναρωτιέμαι, θα έχει κοινό όταν δεν είχε το Wire που όπως και να το κάνουμε ακόμη και στα χαρτιά, λόγω είδους, ήταν πιο ενδιαφέρον.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Συμφωνώ σε όλα. Χωρις να έχει τίποτα σε πλοκή, χωρίς να περιμένεις ποιός θα πεθάνει επόμενος, το cliffhanger, την ανατροπή ή τη κρυφή συνωμοσία, σε πείθει να κάτσεις να το δείς. Γιατί έχει ενδιαφέροντες χαρακτήρες, γιατί έχει γραφτεί με αγάπη, γιατί έχει χιούμορ και δράμα πλεγμένα μαζί στο σενάριο και γιατί "at the end of the day" και αντίθετα με το The Wire που σου μαύριζε την καρδιά, σε αφήνει με ένα αίσθημα αισιοδοξίας. Αυτοί οι τύποι έχουν φτάσει τόσο χαμηλά που ο μόνος δρόμος που έχουν είναι προς τα πάνω.

    Και φυσικά έχει Bunk και Lester.... τι άλλο να ζητήσει κανείς?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Είδα το μισό χωρίς υπότιτλους (δεν κρατιόμουν)και το υπόλοιπο μισό με υπότιτλους - αφού βρέθηκε ένας άγιος άνθρωπος και μου έδωσε (viva Twitter). Με το που τέλειωσε ξαναείδα τα 10 πρώτα λεπτά, ώστε να μη χάσω γραμμή απ' τους διαλόγους και νομίζω πως σε λίγο θα κάτσω να το δώ όλο. Για όποιον θέλει στο www.addic7ed.com (θέλει signup αλλά είναι open) φαίνεται πως θα ανεβάζουν υπότιτλους.


    Κατά τα άλλα: αριστούργημα. Ok, για μένα και το Wire είναι λατρεμένο - αλλά έχω και μια ψύχωση με τη jazz και να ακούω bebop και marching bands και στην οθόνη να βλέπω τον Wendell Pierce και τον Clarke Peters - ε, αυτό ούτε στα πιο τρελά μου όνειρα! Btw, Tyler, ο Bunk είναι τρομπονίστας (σου ξέφυγε!).

    Πειράζει που εγω ανατρίχιασα με την ατάκα του Kermit; (την πόσταρε και ο Sepinwall):

    "All you want to do is get high, play some trumpet and barbecue in New Orleans your whole damn life?" -Davis
    "That'll work." -Kermit

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Fixed. Στις 4 το πρωί ο τρομονίστας και ο τρομπετίστας ελάχιστες διαφορές μεταξύ τους έχουν. (LOL)

    Φανταστική και η σκηνή που αναφέρει ο Green Onion.

    @Hellboy: Αυτό θα ο δούμε. Σε πολλά σημεία του επεισοδίου έξυνα το κεφάλι μου και απορούσα ως προς το πώς ξέφυγε το τάδε πράγμα από executives, και το πόσο εμπορικά αυτοκτονικό μοιάζει. Από την άλλη δεν ξέρω, καμιά φορά λειτουργούν πράγματα που δε θα έπρεπε να λειτουργήσουν, οπότε δεν ξέρεις.

    Επιπλέον, το ΗΒΟ είναι σε καλή φάση αυτή τη στιγμή με το True Blood και μοιάζει έτοιμο να δοκιμάσει μια επανάληψη της χρυσής εποχής του, όταν και είχε την πολυτέλεια να κρατάει στον αέρα ένα show (το Wire) από το οποίο έχανε χρήματα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Προφανώς βλέπαμε άλλη σειρά, (το πάω μαλακισμένα στο πόση κάβλα έβαλε ο καθένας κατά την προβολή) αλλά γουστάρω γιατί χωράει κουβέντα. Είναι τόσα πολλά που θα μπορούσαμε να πούμε για το κάθε καρέ ξεχωριστά, μετά μπύρας και τσιγάρου, αλλά είναι αυτό το ιντερνετ στη μέση. Το προτζεκτ αυτό θέλει χαβαλέ από κοντά σε κάνα ξεχασμένο τζαζάδικο στο Γαλάτσι, γιατί. Χωρίς γιατί.


    Από second line, που το πήραμε κουτουρού και αποτελεί πολιτισμό, το "fuck you for running away at the first fucking hurricane", και τον Peters. I'm asking as a chief. Είναι ινδιάνος, και βγαίνει και χορεύει μέσα στη νύχτα, σε ένα κάδρο που με έκανε και χαμογελούσα σα μαλάκας από την πώρωση και την ηλιθιότητα που ένιωσα επειδή δεν έχω αξιωθεί να μάθω δυο πράγματα παραπάνω. Αυτό ήταν η στολή. Aυτό είπε, αυτό είναι το Treme. Won't bow, don't know how.

    Και σκέψου ότι του χρόνου θα το απολαμβάνουμε μαζί με Μilch και Chase σε όλεθρο-in-a-good-way διαλόγων που απλά δεν θα μπορούμε να ακολουθήσουμε.

    Ποιος είπε για την Αγία Τριάδα;


    Motherfucker, it ain't that funny.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Το προτζεκτ αυτό θέλει χαβαλέ από κοντά σε κάνα ξεχασμένο τζαζάδικο στο Γαλάτσι, γιατί. Χωρίς γιατί.
    Ποιος μάγκας θα το στήσει αυτό;

    Αυτό θέλει το Treme, προφανέστατα. Και δεν ξέρω αν είδαμε όντως διαφορετική σειρά όπως λες στην αρχή του σχολίου σου, αλλά κι εμένα, κι ας μην ήμασταν συνεννοημένοι προφανώς, το ίδιο πράγμα μου έβγαλε. Γι'αυτό και θέλησα να πιάσω 7-10-όσες σκηνές έκαναν κάτι μέσα μου, και να μιλήσω γι'αυτές με έναν ιδιότυπο "πατάω pause" και γυρίζω να μιλήσω στους συνκαναπεδιστές μου τρόπο.

    Είναι ινδιάνος, και βγαίνει και χορεύει μέσα στη νύχτα, σε ένα κάδρο που με έκανε και χαμογελούσα σα μαλάκας από την πώρωση και την ηλιθιότητα που ένιωσα επειδή δεν έχω αξιωθεί να μάθω δυο πράγματα παραπάνω.
    Αυτό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Χεχε. Είσαι ωραίος.

    Όχι ρε συ, αναφερόμουν γενικά και σε κάποια από τα σχόλια, τα οποία και πάλι είναι πολύ ενδιαφέροντα, απλά νομίζω πως εγώ ήθελα να δω τη σειρά με άλλο μάτι. Ίσως και να γελιέμαι, βέβαια. Είναι νωρίς ακόμα.


    Έκανα ακριβώς το ίδιο. Με το που είδα τα πρώτα λεπτά, αυτά που αναφέρεις κι εσύ πάνω-πάνω, πάτησα παύση, και έτρεξα να το μοιραστώ ψεύτικα στο twitter. Είμαι γελοίος γιατί μπορεί να κόψω την καλύτερη σειρά στη μέση γιατί απλά δεν χωράει το κεφάλι μου ότι βλέπω κάτι που ήθελα να δω εδώ και αρκετά χρόνια. Και μου φαίνεται λίγο κουτό. Ευτυχώς δεν είναι βέβαια.

    Το ευτυχές είναι ότι το παρακολουθώ πιθανότατα στην καλύτερη δυνατή εκδοχή.


    Ξέχασα να αναφερθώ σε αυτό που -επίσης- αναφέρεις στη μέση ακριβώς του επεισοδίου με το montage, το οποίο ήταν πραγματικά εξαιρετικό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. ...και, ναι, σύμφωνα με τον Ausiello ανανεώθηκε ήδη για δεύτερη σεζόν! yay!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. τόσο καλο ε?? θα του ρίξω μια ματια!
    το wire δεν το έχω δει πάντως.

    http://livefeed.hollywoodreporter.com/2010/04/whoa-hbo-renews-treme.html

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Με ιντριγκαρει η Νεα Ορλεανη, η μουσικη και ολο το σκηνικο, αλλα μα τον Τουτατη απο το 1ο λεπτο ηθελα κατα σειρα να στραγγαλισω: σκηνοθετη(-ιδα νομιζω), καμεραμαν και μοντερ.
    Δηλαδη αυτα τα πολυ κοντινα πλανα, τα ζουμ-ιν ζοομ-αουτ, την κουνημενη καμερα και το μονταζ του επιληπτικου δε τα αντεχω βρε πουλακι μου..δραμαμινες ηθελα..

    Μεθυσμενοι ητανε? δε θυμαμαι σε αλλη σειρα να εχω δει πιο πολλους ωμους και χερια και κορμους (μονο) ανθρωπων απο τουτη δω. Δηλαδη η ναυτια θεωρειται σκηνοθετικη αποψη?
    Οση ατμοσφαιρα μου εβγαζε η μουσικη τοση μου χαλαγε το φιλμαρισμα.


    Παντως περα απο την παρολιγον επιληπτικη μου κριση κι αν το δουμε καπως πιο σοβαρα το πραγμα νομιζω οτι το παραυμνειτε. Δεν τρελλαθηκα κι ολας.
    Εχω την εντυπωση οτι αν δεν ηταν HBO και απο τους ανθρωπους του Wire τo praise και το hype θα ηταν ασφαλως και λιγοτερο.


    υ.σ. Θεουλης ο θειος με την κοκοροεξωτικοπουλαδο στολη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Εμπειρία! Καιρό είχα να δω, ή μάλλον ν'ακούσω, πιλότο 2η φορά κατεβατό μόλις το'χα δει! Μεθυστική η μουσική, κόσμος που χορεύει και χαμογελά παρ'όλες τις αντίξοες συνθήκες, μια ατμόσφαιρα αλληλεγγύης και συνοχής της γειτονιάς... όντως, won't bow don't know how. Θεματική ακόμα πιο επίκαιρη απ'την εποχή της Κατρίνα, τώρα με την οικονομική κρίση και τα διάφορα μέτρα διάσωσης!

    (@Bgt: Να πω την αλήθεια και μ'ενα κάπως με χάλασε η σκηνοθεσία ανά στιγμές. Δεν ήταν εξίσου καλή με το τι έλεγε η σκηνή. Ειδικά στην ορχήστρα στην αρχή, και το ξεκάρφωτο cross-fading στο τελευταίο πλάνο. Να δούμε πως θα εξελιχτεί.)

    Και πόσες σειρές σου ανοίγουν τα μάτια σε νέους πολιτισμικούς ορίζοντες; Πάρτε πληροφορίες:
    http://en.wikipedia.org/wiki/Second_line_%28parades%29
    http://en.wikipedia.org/wiki/Jazz_funeral
    http://en.wikipedia.org/wiki/Mardi_Gras_Indians
    http://en.wikipedia.org/wiki/Kermit_Ruffins
    http://www.life.com/image/98095090
    http://newpackage.wordpress.com/2008/02/06/simon-new-orleans-and-the-davis-rogan-connection/

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. ηταν 80 λεπτα το επεισοδειο ε?δεν το καταλαβα μεχρι που το διαβασα εδω περα...

    βασικα εγω εστιασα το ενδιαφερον μου στις μουσικες και σιγουρα μπολικη συγκινηση...μακαρι να καταφερουν να το διατηρησουν ενδιαφερον...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Kimon, thanks για τα links, πολύ πράμα.

    Σχετικά με την ανανέωση πάντως, το ΗΒΟ δείχνει έμπρακτα αυτό που λέγαμε παραπάνω, ότι όπως και το Wire, θεωρούν το Treme σειρά απαραίτητη για το πρόγραμμά τους, για το προφίλ τους. Το ΗΒΟ δεν θέλει επιτυχίες επιπέδου Sopranos και True Blood για να σπάει ρεκόρ τηλεθέασης και να βγάζει press releases και να ικανοποιεί μετόχους, τις θέλει για να μπορεί να στηρίξει τις σειρές του David Simon και του David Milch.

    Είμαι πολύ χαρούμενος, αλλά δεν ξέρω, μπορεί γι'αυτό να φταίει κι ο Whedon.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. μηπως να βαλεις κανα τσατ για ερωτησεις του τυπου: ρε θηριο εχεις παρει συνεντευξη στον jj?

    και:

    ποσο κοντος ειναι; :p

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Το σκέφτομαι να βάλω κάτι shoutbox-οειδές στο blog, αλλά θέλω να αλλάξω μπόλικα πραγματάκια μαζεμένα κι όλο το αναβάλλω γενικώς. Θα δω πότε θα κάτσω να ασχοληθώ. Επίσης, στείλε ένα dm στο Twitter αν θες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή