'Doctor Who': Forest of the Dead

Spoilers μετά το άλμα για το 2ο μέρος του φετινού Moffat για το 'Doctor Who'.

Υπήρξε ένα δεκάλεπτο κατά τη διάρκεια του επεισοδίου κατά το οποίο οι βασικοί αφηγηματικοί άξονες έγιναν σιγά-σιγά έμφανείς, αλλά ακόμα και με τα ερωτηματικά του πρώτου μέρους απαντημένα, ο Moffat με κατέπληξε και πάλι με τα μικρά twists που έδωσε στο κλείσιμο της ιστορίας του.

Ξέραμε πλέον οτι το μικρό κοριτσάκι ήταν η Α.Ι. της βιβλιοθήκης, όμως αυτό που έφτιαξε την ιστορία δεν ήταν απλά μια ξερή ιδέα, αλλά το συναίσθημα από πίσω της. Είχε δει κανείς από εμάς την αποκάλυψη του ονόματος CAL να έρχεται; Προσωπικά δε στάθηκα ποτέ να αναρωτηθώ για ποιο λόγο η τεχνητή νοημοσύνη παρουσιάζεται ως ένα μικρό κορίτσι, και ο λόγος που έδωσε ο Moffat με εξέπληξε και με συγκίνησε. Βρήκα βαθιά ανθρώπινή και γλυκιά την πράξη και τα κίνητρα ενός χαρακτήρα που παραπλανητικά είχε σκιαγραφηθεί ως γουρούνι χωρίς ελπίδες εξιλέωσης.

Και μετά είναι η μοίρα της River. Ήμουν 99% βέβαιος οτι θα πέθαινε στο τέλος του επεισοδίου, για ένα συνδυασμό λόγων (η προφητεία των Ood για το τραγούδι που θα τελείωνε σύντομα, δραματουργία 101, αλλα κυρίως το πόσο γαμάτες προοπτικές θα άνοιγε αυτή η εξέλιξη για τον showrunner Moffat), αλλά και πάλι η σκηνή του θανάτου της πάνω στην καρέκλα ήταν τόσο δυνατή που δε με ένοιζε.

Και τότε ήρθε η φανταστική ανατροπή με το data ghost (που έπρεπε, έπρεπε, έπρεπε να το έχουμε δει να έρχεται!) για να μπορέσει ο Doctor να δώσει στη River αιώνια ζωή, αλλά με το τραγικό twist οτι αυτή δε θα μπορέσει να τον ξαναδεί ποτέ. Βρίσκω ιδιαίτερα ενδιαφέρον το θέμα που ανοίγει αυτό το φινάλε, για το κατά πόσον η ουσία του ανθρώπου κρύβεται στη συνείδησή του ή στην απροσδιόριστη έννοια της ψυχής. Φαντάζομαι πως οι θεολογικές τοποθετήσεις του καθενός καθορίζουν και το κατά πόσο βλέπουν τη River ως ζωντανή ή νεκρή στην παρούσα της κατάσταση.

Ο Than δε χάνει ευκαιρία να λέει οτι ο Moffat δεν είναι απλά ένας εξαιρετικός συγγραφέας, αλλά είναι ένας εξαιρετικός sci fi συγγραφέας, και είναι στιγμές σαν αυτή που βλέπω ακριβώς τι εννοεί. Για μένα η επιστημονική φαντασία δεν κρύβεται απλώς πίσω από τσιπάκια και περίεργες κατασκευές, αλλά στο οτι παρέχει μέσο αναζήτησης θεματικών σαν αυτή ακριβώς που ο Moffat αγγίζει εδώ. Η ύπαρξη ή όχι ψυχής και ο διαχωρισμός ανθρώπου και μηχανής είναι ένα από τα πιο παραδοσιακά sci fi ζητήματα, και ταυτόχρονα ένα που η σειρά (αν και sci fi, τεχνικά) δεν έχει πολυψαχουλέψει στο παρελθόν. Περιμένω περισσότερα προς αυτή την κατεύθυνση στα επερχόμενα χρόνια του Moffat στο τιμόνι.

Τι άλλο με ικανοποίησε εδώ πέρα από την ευφάνταστη και συγκινητική ολοκλήρωση μιας ιστορίας που σε στιγμές της με έκανε να παραμιλάω; Η μουσική του Murray Gold που συνήθως περνά απαρατήρητος, αλλά εδώ συνεισέφερε τα μέγιστα στη δημιουργία της κατάλληλης καθηλωτικής ατμόσφαιρας. Υπήρξαν στιγμές κατά τη διάρκεια του επεισοδίου που ήθελα να βεβαιωθώ οτι δεν κρυβόταν κανείς στις σκιές του σπιτιού και ειλικρινά, δεν τρομάζω εύκολα.

Αλλά ο συνδυασμός της μουσικής, των όλο και πιο απειλητικών σκιών, και (για αποκορύφωμα) του απίστευτα γκροτέσκου προσώπου της Evangelista με έκαναν να νιώσω έναν κάποιο... όχι ακριβώς τρόμο, αλλά σίγουρα πανικό. Φοβερά αποτελεσματικό σύνολο, κάτι που έκανε το λυτρωτικό φινάλε να μοιάζει πιο αναγκαίο και πιο κερδισμένο.

Το οποίο φινάλε δεν ήξερα από που να πρωτοαρχίσω να το προσκυνώ. Η εξήγηση πίσω από το κλελισιμο της βιβλιοθήκης, η αποχώρηση της σκιάς κατόπιν μελέτης του Doctor, τα spoilers για το τέλος της σχέσης του Doctor με τη River, η ανατροπή με το ghost data, και πιο πολύ από όλα η ιδιοφυής αυτοαναφορά του Moffat που έδωσε στο επεισόδιο την τέλεια νότα κλεισίματος.

Αναφέρομαι φυσικά στο "Everybody lives" από την αφήγηση της River στα εικονικά παιδιά της. Κλείσιμο του ματιού στο κλασικό "Everybody Lives!" του Nine στο τέλος του 'The Doctor Dances', και επεξήγηση από το συγγραφέα για το happy end που δεν είμαστε σίγουροι αν είναι τέτοιο. Ο Doctor παραμένει κοντά στη River πλέον μόνο ως μια ιστορία σε ένα βιβλίο και, αν η River παραμένει ζωντανή, τότε αυτό τι κάνει τον Doctor από τη δική της σκοπιά; Νεκρό; Ψεύτικο; Άψυχο; Αυτό που ξέρω είναι οτι σπάνια η τετριμμένη φράση "θα ζει για πάντα μέσα μας" είχε τόσο πολύ νόημα και τόσο πολύ ζουμί.

Μερικά σχόλια για κλείσιμο:

• Ποιο το νόημα για τον fictional γαμπρό της Donna; Αφού θα πεθάνει σε 4 επεισόδια. (LOL)
• Ώστε ο Doctor είπε στη River το όνομά του, ε; Wow, η Rose τελικά δεν ήταν και τόσο special. :P
• Πρόβλεψη για το όνομα δεν θα κάνω, αλλά τα James Howlett και John James Preston είναι πιασμένα.
• Μου φάνηκε ή τα CGI ήταν εμφανώς καλύτερα από όσο συνήθως είναι σε αυτή τη σειρά; Τα μακρινά πλάνα της βιβλιοθήκης ήταν πανέμορφα.
• Ήταν μια καλή βδομάδα για το science fiction.
• Aλλά το trailer για το επεισόδιο της επόμενης μας προετοιμάζει για μεγάλη μαλακία. Η γνωστή φόρμουλα του Russell T. Davies και πάλι σε δράση! Αργεί το 2010;

Again, I ask: Αργεί. Το. 2010;