So You Think You Can Dance: Top-12


Δεν εγκατέλειψα το αγαπημένο μου talent show! Απλά η βδομάδα του top-16 ήταν μακράν η πιο αδύναμη όσο καιρό παρακολουθώ (παρά το παραπάνω βίντεο), και η βδομάδα του top-14 τράκαρε πάνω στο Werchter, οπότε και δημιουργήθηκε αυτό το κενό. Ένα συνοπτικό 'where are we now' ακολουθεί μετά το άλμα.

Έχουμε 10άδα λοιπόν τώρα, και πρέπει να ομολογήσω πως δε θα μπορούσα να τη δω καθόλου διαφορετικά. Ναι, ο αποκλεισμός τελευταίας στιγμής του Chbeeb ήταν ένα μίνι-σοκ, αλλά διάολε, ο άνθρωπος δεν έκανε. Από την πλευρά μου βλέπω ένα απόλυτα σωστό top-10, έστω κι αν κάποιοι από τους χορευτές δε με έχουν μαγέψει όπως θα περίμενα ή όπως έχουν μαγέψει τους κριτές.

Το πεδίο είναι επίσης αρκετά πιο ισορροπημένο από ό,τι πέρσι. Σε αυτό το σημείο υπήρχαν η Katee και ο Joshua, αρκετάααα πιο πίσω υπήρχαν η Chelsie και κάτι λιγάκι ο Marc, και υπήρχε και ο Will και μετά υπήρχε το χάος. Ενώ φέτος μετά κόπως και βασάνων θα ξεχωρίσουμε κάποια ζευγάρια, αλλά κανένα στο βαθμό που να λες οτι έχουμε κλειδωμένο τον τελικό.

Οι κριτές μοιάζουν να έχουν χάσει το μυαλό τους με τον Brandon και την Manara, εγώ απολαμβάνω όσο τίποτα άλλο όταν χορεύουν ο Evan και η Randi, και κάπου εκεί στο ενδιάμεσο είναι και η Kayla. Και... αυτά. Από τις περασμένες βδομάδες οι χορογραφίες που μου έχουν μείνει βρίσκονται όλες μέσα σε αυτό το γκρουπ, από το εθισμό της Mia Michaels που χόρεψε συγκλονιστικά η Kayla και ερμήνευσε με τρομακτική πειστικότητα ο Kupono, μέχρι το εντελώς μη-urban hip-hop των Evan και Randi από τους NappyTabs, κι από τη jazz του Wade (πάλι υπό τους ήχους της Roisin Murphy!) με Brandon/Janette, μέχρι το αγαπημένο μου όλων που έχω και πάνω-πάνω στο post. Επιτέλους η Mia Michaels άφησε κατά μέρος τη σοβαροφάνεια και έκανε ένα εθιστικά (hem) διασκεδαστικό νούμερο που έπαιξαν απολαυστικά οι δυο χορευτές. Κοιτώντας τους δε νιώθεις ούτε δευτερόλεπτο το πόσο άβολο είναι στην πραγματικότητα αυτό που κάνουν.

Anyway. Εμπνευσμένος από το spin-off που θα έχει φέτος το Project Runway (παράλληλο show με το διαγωνισμό από την πλευρά των μοντέλων), θα ήθελα να προτείνω αντίστοιχο διαγωνισμό και στο SYTYCD για τους χορογράφους, στην οποία περίπτωση θα ξεφορτωνόμασταν τον Brian 'Shit' Fridman, δηλαδή έλεος με αυτά που κάνει. Από το αγγλικό X Factor την είχα μυριστεί τη δουλειά (όπου η cheesιά και η φτήνια δίνουν και παίρνουν) αλλά εδώ που τον είδαμε και στο 'εφευρετικό' του παγιώθηκε η θέση του ως Wade Robson του φτωχού (και ανέμπνευστου.)

All in all, δύο φανταστικές βδομάδες οδηγούν στη δεκάδα. Δεν έχω την περιέργεια που είχα πέρσι (μα Katee χωρίς Joshua;! NOOOES!) αλλά από την άλλη έχω αυτή την αίσθηση πως το jaw-dropping νούμερο μπορεί να μας έρθει από όπουδήποτε, κάτι που πέρσι δεν ίσχυε.

Ας κλείσουμε με vintage Wade Robson/Roisin Murphy χορογραφία.



.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου