DVD: Battlestar Galactica (Season One)

Ο Ronald Moore (βασικός executive producer του Carnivale) τόλμησε να οραματιστεί μια σειρά sf διαφορετική από τις άλλες. Μακριά από την βαρετή εικόνα του αποστειρωμένου μέλλοντος του Star Trek, και σαφώς κοντύτερα στις ευαισθησίες του Firefly, το νέο Battlestar Galactica ακολουθεί την πορεία των τελευταίων του ανθρώπινου είδους σε αναζήτηση της Γης.

Η βασική ιδέα, η οποία και αναπτύσσεται στον εισαγωγικού χαρακτήρα πιλότο (που παρουσιάστηκε σε μορφή miniseries 4 επεισοδίων), μας εξιστορεί τις τελευταίες ώρες του πολιτισμού όπως τον γνωρίζαμε. Οι Cylons, μηχανές που δημιουργήθηκαν από τον άνθρωπο αλλά στην πορεία εξεγέρθηκαν, πιάνουν την ανθρωπότητα με κατεβασμένα τα παντελόνια και με συνοπτικές διαδικασίες εξολοθρεύουν δισεκατομμύρια μέσα σε διάστημα ωρών. Οι περίπου 47,000 που επιβιώνουν της επίθεσης, το βάζουν στα πόδια με πρωτεύων στόχο να κρατήσουν το είδος ζωντανό και από κει μετά, να αναζητήσουν την Γη όπου σύμφωνα με αρχαίους θρύλους έχει αναπτυχθεί ανεξάρτητα ένας παράλληλος ανθρώπινος πολιτισμός.

Αυτό που θα μπορούσε να έχει εξελιχθεί σε μια by numbers σειρά επιστημονικής φαντασίας, στα χέρια του Moore αποτελεί μια τραγωδία χαρακτήρων, με στυλ και άποψη. Πάρτε την κοινωνία του Deadwood, προσθέστε τους προβληματισμούς του Blade Runner και τοποθετήστε το αποτέλεσμα στο σύμπαν του Firefly. Ναι, το Galactica είναι τόσο καλό. Εκμεταλλεύεται στο έπακρο τη ριζική αναδιάταξη των θεσμών και περιγράφει τη γέννηση μιας νέας κοινωνίας, από το μηδέν. Μιλάει για την αναζήτηση του θεού με έναν τρόπο επίμονο, σφαιρικό και, τελικά, συγκλονιστικό. Και θέτει ενδιαφέροντα διλήμματα- άν ξαναδημιουργούσαμε τον πολιτισμό από την αρχή, θα το κάναμε με τον ίδιο τρόπο? Η έννοια του εγκλήματος παραμένει η ίδια? Σε αυτό το νέο κόσμο έχει νόημα να ζούμε την παλιά μας καθημερινότητα? Κι αν η απάντηση είναι "όχι", τότε γιατί οι άνθρωποι αγκιστρώνονται στις συνήθειες του παρελθόντος? Πολύ απλά διότι φοβούνται να παραδεχτούν αυτό που ο κυβερνήτης λέει από miniseries κιόλας: "The war is over. We lost". Έτσι, σα να επρόκειτο για το πλήρωμα του Serenity, τα τελευταία απομεινάρια του ανθρώπινου γένους ζουν κυνηγημένα, στις πιο άγονες γωνιές του διαστήματος προσπαθώντας να εξασφαλίσουν το "ζειν", κι ενώ ανακαλύπτουν εκ νέου το "ευ ζειν" μόνο μέσα από τις μικρές καθημερινές στιγμές.

Η δομή της σειράς δε θυμίζει σε τίποτα αντίστοιχες περιπτώσεις του παρελθόντος. Οι μάχες είναι σπάνιες και το συντριπτικό ποσοστό του χρόνου, αφιερώνεται στην αλληλεπίδραση των μελών του πληρώματος. Οι χαρακτήρες αναπτύσσονται σε πρωτόγνωρο βαθμό και δίνεται μεγάλο βάρος στην τραγική διάσταση του καθενός. Ο ιδιοφυής επιστήμονας που άθελά του βοήθησε τους Cylons να εξολοθρεύσουν το είδος του, τώρα ζει μέρα νύχτα με τους εφιάλτες του, αναζητώντας τη λύτρωση. Η πιλότος που ρίχνει στον εαυτό της το φταίξιμο για το θάνατο του αγαπημένου της, παλεύει με τους δαίμονές της αλλά ανακαλύπτει πως μόνη της δεν μπορεί να τους νικήσει. Αλλά αυτό που κερδίζει περισσότερο είναι η ιστορία του πράκτορα των Cylon στο Galactica, ο οποίος την ίδια στιγμή που προσπαθεί να ανακαλύψει τον έρωτα, αρνείται να συμβιβαστεί με τη μοίρα του και προσπαθεί να κάνει το σωστό.

Όλα αυτά συμβαίνουν σε ένα περιβάλλον που στυλιστικά αποτελεί αδερφάκι του Firefly: βρώμικες λήψεις, άγαρμπα close-ups και εφέ ψεύτικα με τόσο όμορφο τρόπο που θα ήθελες να είναι αληθινά για να τα αγγίξεις. Αλλά και σε ανάπτυξη δε διαφέρει πολύ- overall arc που παίρνει τον καιρό του, πολλές παράλληλες ιστορίες, βάρος στους χαρακτήρες. Επιπλέον, εδώ όλα οδηγούνται σε ένα φινάλε που χωρίς να ρίχνει πυροτεχνήματα (κάτι που θα ήταν ασυνεπές με το ύφος όλης της υπόλοιπης σεζόν) καταφέρνει μέσα από υπνωτιστικά καθηλωτικές κορυφώσεις να με κάνει να φωνάξω σοκαρισμένος, ουκ ολίγες φορές.

Χωρίς υπερβολή, δεν υπάρχει ούτε ένα επεισόδιο, ούτε act ενός επεισοδίου, που να υστερεί σε σχέση με τα υπόλοιπα. Δεν υπάρχει μέλος του καστ που να μην καταφέρνει να αποδώσει τέλεια την τραγικότητα του χαρακτήρα του. Και δεν υπάρχει ιστορία, μικρή ή μεγάλη, που να μην οδηγείται σε απόλυτα ικανοποιητική και thought-provoking λύση. Εν ολίγοις, αυτή η σειρά την οποία ξεκίνησα να βλέπω βαρυγκομώντας, και που έχοντας δει το εισαγωγικό της miniseries με άφηνε ακόμα ψιλο-αδιάφορο, εξελίχθηκε μέσα από τα 13 επεισόδια της πρώτης της σεζόν, σε μια από τις μεγαλύτερες εκπλήξεις εδώ και χρόνια. Μπορώ χωρίς αναστολές να πω οτι, αν το λατρεμένο Firefly αποτέλεσε την εισαγωγή για ένα νέο, βελτιωμένο sci-fi, το Battlestar Galactica είναι αυτό το νέο, βελτιωμένο sci-fi.

EXTRAS
Commentaries σε 9 (!) επεισόδια, κομμένες σκηνές, σχέδια για τα σκηνικά και 9 featurettes που ασχολούνται με τα πάντα- η πορεία από το miniseries στη σειρά, οι cylons, η τεχνολογία, ο χαρακτήρας του γιατρού Gaius Baltar, οι γυναίκες της σειράς (ok, lame, τι να κάνουμε :p) και πολλά άλλα. Σε συνδυασμό με την ποιότητα της ίδιας της σειράς, μιλάμε για ένα από τα καλύτερα set που κυκλοφορούν.

H κυκλοφορία σε DVD είναι λίγο μπλέξιμο. Υπάρχει το Region 1 του miniseries το οποίο όμως καθίσταται pointless με την κυκλοφορία, στις 20 Σεπτεμβρίου ολόκληρης της season one, μαζί με το miniseries. Σε Region 2 είναι πιο απλά τα πράγματα, κυκλοφορύν ξεχωριστά το miniseries και η season one, αλλά με γελοιωδώς λιγότερα extras και βαρετό artwork.
Εγώ θα αγοράσω στις 20/9 το complete R1 πακέτο και ξεμπέρδεψα.