Dramas
Φυσικά και γεγονός της εβδομάδας είναι η απίστευτη επιστροφή της Veronica Mars (2x01 Normal is the Watchword). Το μόνο παράπονο που είχα πάντα από την Buffy ήταν οι αδύναμες πρεμιέρες- με τη διάδοχο σειρά, τα πράγματα δεν είναι καθόλου έτσι! Στο πρώτο επεισόδιο για τη δεύτερη σεζόν, όχι απλά απαντώνται οι ερωτήσεις που άφηνε το φινάλε, αλλά συνδυάζονται και με μια jaw-dropping ανατροπή! Επιπλέον, η νέα κατεύθυνση της σειράς, και του χαρακτήρα της Veronica, δείχνει οτι οι δημιουργοί μόνο να επαναπαυτούν δεν πρόκειται: νέος περίγυρος, νέοι χαρακτήρες, νέες σχέσεις. Και σαν κερασάκι στην τούρτα, το τελευταίο πλάνο είναι ανατριχιαστικό και προϊδεάζει για ένα μυστήριο ακόμα καλύτερο από το περσινό. Πέραν της αδιαμφισβήτητης ποιότητας της σειράς (κι όποιος διαφωνεί είναι απλά dumb) λόγος χαράς είναι και η θεαματική αύξηση των ratings, τα οποία ήταν σχεδόν 20% μεγαλύτερα από τα αντίστοιχα περσινά! Είδατε? Το word of mouth τελικά λειτουργεί! ("...είπε ο αισιόδοξος φαν του Serenity")
Στο Alias (5x01 Prophet Five) το σοκαριστικό, σε σημείο ουρλιαχτών, cliffhanger της 4ης σεζόν, ακολουθήθηκε επιτέλους με μια εξίσου δυνατή εξήγηση, σωστά δοσμένη, και με τις απαραίτητες ανατροπές. Συμβαίνουν αυτή τη στιγμή τόσα πολλά σε αυτή τη σειρά, και πρόκειται να συμβούν ακόμα περισσότερα τους επόμενους μήνες, που σε συνδυασμό με το killer β' μισό της περσινής σεζόν, μπορούν να αποτελέσουν την πιο δημιουργική της περίοδο. Στο Smallville (5x01 Arrival) το άνοιγμα αξίζει σχεδόν αποκλειστικά για την παρουσία της Allison Mack που σε μια σκηνή 2 λεπτών με έκανε να αισθανθώ πως παρακολουθώ τη σχέση της με τον Clark για χρόνια, τη στιγμή που δεν έχω δει περισσότερα από 3-4 επεισόδια της σειράς. Και φυσικά περιμένω με αγωνία το follow-up στο introduction του James Martsers που με έκανε κυριολεκτικά να φωνάξω απ'τη χαρά μου! Κατά τα άλλα είχαμε ένα φοβερά αγωνιώδες Prison Break (1x06 Riots, Drills and the Devil) του οποίου τις σεναριακές ακροβασίες πλέον συγχωρώ, αρκεί να έχει πάντα όσα twists είχε ως τώρα. Το Weeds (1x08 The Punishment Light) είχε ένα αυθεντικά σέξι επεισόδιο, ενώ δραματουργικά η Celia πιάνει center stage.
Procedurals
Ωραιότατο (και από θέμα πλοκής) επεισόδιο είχε το Bones (1x03 A Boy in a Tree), ενώ το House (2x03 Humpty Dumpty) συνεχίζει να αποτελεί θαυμάσιο μείγμα χιούμορ και δράματος. Εδώ, έχουμε το πρώτο επεισόδιο αφιερωμένο στην Lisa Cuddy, και η ανάπτυξη που απολαμβάνει ο χαρακτήρας της είναι αξιοθαύμαστη. Στο Supernatural (1x03 Dead in the Water) η Amy Acker κλέβει το επεισόδιο, που μάλλον κιόλας είναι και το καλύτερο ως τώρα: εχει τα συνήθη θετικά της σειράς, αλλά χωρίς προβλήματα ρυθμού και με ίχνη character development. Όμορφα.
Comedies
Ούτε η -πολλά υποσχόμενη- παρουσία της Charlize Theron στάθηκε ικανή να βελτιώσει τα ratings του σταθερά ιδιοφυούς Arrested Development (3x02 The British Bombshell), ενώ αντίθετα το How I Met Your Mother (1x02 Purlpe Giraffe) είχε ένα υπέροχο follow-up στο πολύ καλό του πιλότο, τόσο σε επίπεδα ποιότητας (ήταν όσο αστείο και τρυφερό το ήθελα), όσο και σε επίπεδα αριθμών, αφού κράτησε το 97% των θεατών του, ποσοστό φαινομενικά υψηλό! Το Kitchen Confidential (1x02 Aftermath) δεν είχε μια εξίσου δυνατή συνέχεια με τον πιλότο του, δυστυχώς, και αν η επερχόμενη συμμετοχή του semi-star Michael Vartan δεν του δώσει σημαντική ώθηση, σύντομα θα αποτελέσει παρελθόν. Σε συμπαθητικά επίεπεδα κινήθηκαν τα My Name is Earl (1x02 Quit Smoking) και The Office (2x02 Sexual Harassment), αλλά πέραν της κωμωδίας της Alyson Hannigan, η μοναδική άλλη που συνέχισε στα επίπεδα του πιλότου της, ήταν το Everybody Hates Chris (1x02 Everybody Hates Keisha) που ασχολείται εδώ με τον έρωτα του μικρού Chris με την γειτόνισά του. Σταθερά χωρίς φτηνά αστεία, παρά στηριζόμενο σε έξυπνες καταστάσεις και ένα φοβερό voice-over, η κωμωδία του Chris Rock μπορεί να αναδειχθεί σε έκπληξη της σεζόν αν συνεχίσει έτσι. Τέλος, live πρεμιέρα έκανε το Will & Grace (8x01 Alive and Schticking) και μάλλον επειδή οι σεναριογράφοι φοβόντουσαν μην ξεφύγει κανά γέλιο από το καστ, θα αποφάσισαν να μη βάλουν κανένα αστείο μέσα. Πόδι.
Soaps
Τα 28 εκατομμύρια που είδαν την τραγικά απογοητευτική πρεμιέρα του Desperate Housewives (2x01 Next), αθροιστικά δεν πρέπει να δίνουν το I.Q. των 1.5 εκατομμυρίων που ακολουθούν το Veronica Mars. Ξέρω, κακίες. Αλλά ας μου πει κάποιος τι συνέβη σε αυτό το επεισόδιο, και μετά το ξανασυζητάμε. Πέραν μιας δίλεπτης σκηνής με την φοβερή Felicity Huffman να επιδίδεται σε multi-tasking, το υπόλοιπο επεισόδιο είναι τυπικό μέχρι αηδίας, και τίποτα μα τίποτα δε συμβαίνει. Ψιτ, ABC, θέλω τα 39 λεπτά μου πίσω. Το Reunion (1x03 1988) φοβάμαι οτι άρχισα να το συνηθίζω, αν και παραμένει για τα μπάζα. Την "ανατροπή" με τον μπάτσο μπορούσα να τη δω από το προηγούμεο επεισόδιο! Αντιθέτως, στο The O.C. (3x04 The Last Waltz) επιτέλους υπάρχει φως στο τούνελ! Μετά από μια επίπονη εισαγωγή 3 επεισοδίων, οι παίχτες είναι επιτέλους στη θέση τους και η σειρά είναι ξανά όσο διασκεδαστική οφείλει να είναι, τουλάχιστον μέχρι το 14ο-15ο επεισόδιο της σεζόν. Το Sex, Love and Secrets (1x01 Secrets) είναι τόσο κακό που δε χωράει κριτική, αξίζει μόνο για την παρουσία της κουκλάρας Katie Cassidy. Από χθες η σειρά κατέχει ένα μοναδικό ρεκόρ, καθώς το UPN ανέστειλε την παραγωγή νέων επεισοδίων, μετά την προβολή της πρεμιέρας!!
Lost & clones
Το Lost (2x02 Adrift) συνεχίζει να είναι καθηλωτικό και είμαι πλέον πεπεισμένος πέραν κάθε αμφιβολίας οτι οι δημιουργοί ξέρουν ακριβώς πού πάνε με τη σειρά. Alias, this is not! Αντίθετα, το Invasion (1x02 Lights Out) μάλλον δεν πάει πουθενά. Ή τουλάχιστον δε σκοπεύω να μείνω για να το μάθω. Η σειρά είναι τόσο γαμημένα αργή που όλη την καλή διάθεση του κόσμου να έχεις, πάνω στο 20λεπτο θα αρχίσεις να σκέφτεσαι τι έχεις να κάνεις το απόγευμα, τι φαγητό θα φας το μεσημέρι, πού θα πας το βράδυ, τι όνειρο έβλεπες στον ύπνο σου, τι θα συμβεί στο Lost της επόμενης εβδομάδας, πότε θα δούμε τη Michelle Rodriguez, τι ταινία θα κάνει τώρα ο Robert Rodriguez, ποιος έχει δανειστεί το Faculty και δε μου το έχει φέρει ακόμα... ε, σόρι, πού ήμουνα? Α, ναι. Το Surface (1x02) σίγουρα δεν είναι βαρετό. Ούτε κακό. Απλά παραμένει μάλλον αδιάφορο. Αν μη τι άλλο, όμως, προσπαθεί. Εισάγει αρκετούς χαρακτήρες, προχωράει με υποφερτό pacing και δίνει αρκετά hints σχετικά με τη μυθολογία που σκοπεύει να αναπτύξει. Τίποτα groundbreaking, αλλά ως τώρα μοιάζει υποσχόμενο.
Quotes
Keith: So, senior year. How was your first day at school, honey?
Veronica: Great, I beat up a freshman, stole his lunch money and then skipped out after lunch.
Keith: What, no pre-marrital sex?
Veronica: Oh, yeah, yes. But don't worry dad, I swear you're gonna like these guys.
Keith: That's my girl.
(Veronica Mars)
Seth: You plan the dance, you leave the toilets to me!
...I was hoping that sounded a little more heroic.
(The O.C.)
Michael Scott: Toby is an HR which technically means he works for Corporate so he's really not a part of our family.
Also he's divorced so he's really not a part of his family.
(The Office)
Celia: When our neighbors are all outside, feeling the wind in their hair, do you know what I do? I open the dining room door, I open the living room door, I then open the bathroom, praying that my husband isn't sitting there taking one of his monster shits. I do this so that the air conditioning can fake the sensation of flowing oxygen into our stuffy, claustrophobic, open-air atrium. A room where plants come to die. This is the dumbest fucking room ever built.
(Weeds)
Lily: Hey baby, ready for a little 15-minute recess?
Marshall: Sorry, baby, I gotta work. I need all my blood... up here.
(How I Met Your Mother)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου