Dramas
Το καλύτερο νέο της εβδομάδας είναι, για μένα, η οριστικοποίηση οτι το Alias (5x03 The Shed) είναι και πάλι σπουδαίο. Μετά τα μεταβατικά επεισόδια των προηγούμενων εβδομάδων, το νέο καστ είναι εδώ σε πλήρη παράταξη (η κουκλάρα Rachel Nichols δείχνει να έχει όλα τα προσόντα να σηκώσει τη σειρά), και στο πεδίο της μάχης! Η χημεία παλιών-καινούριων μου φαίνεται μια χαρούλα, ενώ ο τρόπος που βλέπουμε την αρχική ιστορία της σειράς, από διαφορετική οπτική γωνία αυτή τη φορά, κρίνεται ιδιαίτερα πετυχημένη. Και το καλύτερο? Η Amy Acker ήρθε για να μείνει, σε έναν ακόμα εντελώς διαφορετικό ρόλο. Η κοπέλα έχει εκπληκτική γκάμα και απορώ πόσο καιρό ακόμα θα κάνει να την "ανακαλύψει" το σινεμά... Το καλύτερο φετινό Lost (2x04 Everybody Hates Hugo) είναι το φλασμπάκ του Hurley όπου επιτέλους βλέπουμε το είδος των ιστοριών που με έκαναν να λατρέψω εξ αρχής τη σειρά. Καλή η αγωνία και τα κουμπιά και οι ανατροπές, αλλά το character driven drama είναι το πιο δυνατό χαρτί της σειράς, μη γελιόμαστε. Αυτό το επεισόδιο μπορεί μέχρι και να κάνει τον Hurley τον πιο συμπαθή χαρακτήρα της σειράς. Να και μια σχετική συζήτηση...
Το Smallville (5x03 Hidden) είναι επίσης ωραιότατο, με ένα πολύ ενδιαφέρον storyline να τυγχάνει εξαιρετικού payoff και την Allison Mack να γεμίζει κάθε σκηνή στην οποία βρίσκεται. Με το μεγάλο ερωτηματικό να πλανάται, και την παρουσία του James Marsters να αναμένεται, νομίζω οτι τα καλύτερα έρχονται. Και με χαρά βλέπω οτι το κοινό συμφωνεί, μια που η σειρά έχει διπλασιάσει τα περσινά της νούμερα.
Πώς γίνεται από δημιουργός της κορυφαίας ίσως σειράς στην ιστορία της τηλεόρασης, να καταλήγεις staff writer σε ένα αδιάφορο knock-off σαν το Surface (1x04)? Φαντάζομαι αυτή είναι η διαφορά μεταξύ του να είσαι ο David Greenwalt και όχι ο Joss Whedon. Φυσικά το επεισόδιο του δημιουργού του Angel είναι με διαφορά το καλύτερο και πιο ενδιαφέρον της σειράς ως τώρα, έχει μπόλικα ενδιαφέροντα storylines και προσδίδει επιτέλους ένα episodic feel που το Surface είχε απεγνωσμένα ανάγκη. Ξέρει να γράφει ο άνθρωπος. Αλλά τι να το κάνεις... Στο Veronica Mars (2x03 Cheatty Cheatty Bang Bang) επίσης ξέρουν να γράφουν οι κερατάδες, και ακόμα περισσότερο, έχουν και φοβερές ιδέες. Το status quo σε αυτή τη σειρά αλλάζει με καταιγιστικούς ρυθμούς, το καστ έχει ουσιαστικά διπλασιαστεί χωρίς να νιώθεις οτι οι χαρακτήρες είναι υπερβολικά πολλοί, και πλέον ακόμα και τα b-stories με την υπόθεση της βδομάδας είναι συναρπαστικά. Νομίζω είναι πια ξεκάθαρο οτι πρόκειται για την καλύτερη σειρά όσων προβάλλονται αυτή τη στιγμή στην αμερικάνικη τηλεόραση.
Τέλος, το Weeds (SEASON FINALE, 1x10 The Godmother) με άφησε με το στόμα ανοιχτό με το cliffhanger που έκλεισε την πολύ καλή πρώτη σεζόν του. Επιπλέον, ο τρόπος που αργά αλλά σταθερά όλα τα story-arcs των βασικών χαρακτήρων έχτιζαν προς την κορύφωση των τελυταίων λεπτών, ήταν συναρπαστικός. Συνέβαινε κάτω από τη μύτη μου για 10 επεισόδια και δεν το είχα πάρει χαμπάρι ως την προτελευταία σκηνή της σεζόν. Φυσικά θα περιμένω πώς και πώς τη συνέχεια.
Soaps
Περιμένοντας το FOX, "απόλαυσα" ένα ακόμα επεισόδιο Desperate Housewives (2x03 You'll Never Get Away From Me) το οποίο γίνεται χειρότερο βδομάδα με τη βδομάδα. Το μυστήριο γίνεται πιο lame όσο βλέπουμε περισσότερα (αλλά ακόμα δεν ξέρουμε τίποτα), το χιούμορ είναι ανύπαρκτο και οι εξελίξεις στην πλοκή θυμίζουν όλο και πιο πολύ daytime soap.
Comedies
Το Everybody Hates Chris (1x04 Everybody Hates Susage) συνεχίζει να είναι αθυρόστομο και πνευματώδες, ενώ το How I Met Your Mother (1x04 Return of the Shirt) εξελίσσεται στο απόλυτο show του Neil Patrick Harris- μόνο από αυτό το επεισόδιο ξεδιάλεξα μία από τις 8 ατάκες του Barney. Γενικά, η σειρά δείχνει να αποτελεί σίγουρη πηγή γέλιου, τη στιγμή που όλες οι υπόλοιπες νέες κωμωδίες έχουν σκαμπανεβάσματα στην "απόδοσή" τους. Όπως το My Name Is Earl (1x04 Faked His Own Death) που ξεφεύγει από τη μετριότητα του προηγούμενου επεισοδίου και, απαλλαγμένο από την Jamie Pressly, παραδίδει τα καλύτερα 22 λεπτά του! Η σκηνή με το paper-mache ομοίωμα του Jason Lee περνάει στο hall of fame της σεζόν, χωρίς δεύτερη σκέψη! Το The Office (2x04 Fire) για κάποιο λόγο δεν το βρίσκω πια φρέσκο. Αστείο ναι, αλλά κάτι πρέπει να αλλάξει. Μήπως το ψευδοντοκιμαντερίστικο ύφος? Ίσως να έχουμε νέα μέλη στο καστ? Διότι είναι πάντα αστείο να παίζεις με τις εμμονές των χαρακτήρων, αλλά θα ήταν ακόμα καλύτερα αν είχες περισσότερους να δουλέψεις.
Procedurals
Ό,τι μου άρεσε στον πιλότο του Close to Home (1x02 Miranda) μου άρεσε και εδώ, θεά η Jennifer Finnigan, intriguing το a-story, αλλά απ'την άλλη με εκνεύρισε το b-story της Maureen η οποία προσπαθεί να εφαρμόσει κατά γράμμα το νόμο σε μια άνευ προηγουμένη έκρηξη πολιτικής ορθότητας. Η "σταυροφορία" της παρουσιάζεται με μια απίστευτη one-sided απλοϊκότητα, και ο σεναριογράφος μοιάζει να προσπαθεί απελπισμένα να κάνει ένα τόσο σημαντικό statement στο περιθώριο ενός επεισοδίου. Ρε γαμώτο, από την τηλεόραση πέρασε μια απίστευτα thought-provoking 5η σεζόν του Angel όπου τα όρια καλού-κακού ήταν θολά και ο ρόλος της πολιτικής στη μάχη των δύο εξετάστηκε κάτω από ένα κάρο διαφορετικές ματιές. Και ξαφνικά τώρα επιστρέφουμε στις ίδιες πολιτικά ορθές μαλακίες? Τεσπά, το καλύτερο για το τέλος με το Supernatural (1x05 Bloody Mary) να αποτελεί ωδή στον Hideo Nakata. Με λήψεις που θυμίζουν Dark Water και σκηνές δανεισμένες από το Ring, η σειρά γίνεται πιο τροματική και καθηλωτική από ποτέ! Στην τελική σκηνή, όσοι δεν έχουν ιδέα σε τι μόλις αναφέρθηκα, πολύ απλά θα πανικοβληθούν, ενώ οι υπόλοιποι θα ενθουσιαστούμε με την αναφορά. Και για να προλάβω, όχι, δεν είναι κλέψιμο, είναι αναφορά. Η διαφορά είναι εμφανής διότι το κλίμα καθ'όλη τη διάρκεια του επεισοδίου θυμίζει μελέτη πάνω στα γιαπωνέζικα θρίλερ, και η τελική σκηνή δεν έχει μπει μόνο για το εφέ. Στην κλίμακα Παπακαλιάτης 1 - Τarantino 10, το επεισόδιο του Supernatural παίρνει ένα άνετο 8άρι. Κι εις ανώτερα!
Μήπως όμως λέω μαλακίες? Μήπως το Lost είναι υπερεκτιμημένο? Μήπως τα παραλέω για το Smallville? Και μήπως δεν έχετε πολυκαταλάβει τι ακριβώς είναι πια αυτό το Veronica Mars? Τραβάτε μια βόλτα εδώ για να συζητήσουμε τα παραπάνω και ό,τι άλλο γουστάρετε!
Quotes
Barney: There are only two reasons to ever date a girl you've already dated: Breast. Implants.
(How I Met Your Mother)
Mary-Alice: To Bree's way of thinking, there were two kinds of people in the world: those who were useless before their morning coffee, and those who weren't.
(Desperate Housewives)
Jin: Have a cluckety cluck-cluck day, Hugo.
(Lost)
Andy: Bush invaded a sovereign nation in defiance of the U.N. He's a war criminal and now I'm supposed to be one of his disposable thugs with a fuckin target on my head in the middle of the desert waitin to be blown up by a car bomb rigged by a 12-year old who loved FRIENDS and Metallica, until one of our missiles blow up his house? I don't think so.
(Weeds)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου