The Shield, Season 6, Episode 1

Δυο λέξεις: Johnny. Cash.

Spoilers για την φανταστική πρεμιέρα του Shield.


Δεν ξέρω αν θα μπορούσε να υπάρξει τελειότερη επιλογή τραγουδιού για να ανοίξει αυτή τη σεζόν, αλλά το "Ι Ηung My Head" υπογράμμιζε τέλεια το που βρίσκονταν συναισθηματικά οι δύο τραγικοί αντιήρωες της Strike Team. Κι ενώ στην αρχή του επεισοδίου περισσότερο υποθέταμε οτι μιλάει για όλους τους φίλους του Lem (που σε μια ανατριχιαστική σκηνή χάρισαν στον άδικα ατιμασμένο μπάτσο τις 21 σφαίρες που δικαιούτο-- αυτό το επεισόδιο με είχε συγκλονισμένο από το teaser...) μέχρι το τέλος ήταν σαφές πως ο Cash εδώ μιλούσε για τον Shane.

H αυτοκαταστροφική πορεία του Shane είναι πιθανότατα το πιο συναρπαστικό κομμάτι του επεισοδίου και, κανείς υποθέτει, της υπόλοιπης σεζόν. Understated και έξοχα παιγμένο (στη σκηνή στο αυτοκίνητο ο Walton Goggins επιβεβαιώνει πως η ερμηνεία του στο "Post Partum" δεν ήταν μόνο ένα ευτυχές ατύχημα), αυτό το προσωπικό στόρι με τάραξε όσο τίποτα άλλο έχω δει τελευταία. Πρώτα ατάκες σαν του Vic για έναν τυχαίο εγκληματία ("Αν έτσι φέρεται στους φίλους του, τι θα κάνει στους εχθρούς του?") και μετά σαν τελειωτικό χτύπημα, σαν να μην αρκούσαν οι ενοχές που ήδη ένιωθε ο Shane, ήρθε από την Claudette η επιβεβαίωση πως ο Lem είχε αρνηθεί να τους καταδώσει. Ο Shane δε μπορεί να μιλήσει, για το υπόλοιπο επεισόδιο παραπατάει και περιφέρεται σαν τρελός, και όταν αργότερα λούζεται με γκαζολίνη κατά τη διάρκεια μιας ομηρίας, είναι σαφές πως δεν έχει καμία όρεξη να τη βγάλει ζωντανός.

Ο Walton Goggins δεν είναι όμως ο μόνος φανταστικός ερμηνευτής εδώ. Ο Michael Chiklis, όλο και καλύτερος τα τελευταία χρόνια, (υπάρχει αμφιβολία πως, εκτός από εξαιρετικές προσθήκες στο καστ από μόνοι τους, οι Glenn Close και Forest Whitaker "υποχρέωσαν" τον πρωταγωνιστή να δώσει ακόμα περισσότερα καθώς ερμήνευε απέναντί τους?) εδώ είναι απλά συγκλονιστικός. Πάρτε-τα-imaginary-Emmys-των-Kyle-Chandler-και-James-Olmos-και-δώστε-τα-του συγκλονιστικός. Δεν είναι μόνο η ανεξέλεγκτη οργή που ξεχύνεται από μέσα του, είναι ο τρόπος που με κάθε χτύπημα που δέχεται μοιάζει να χάνει κι ένα μικρό κομματάκι του εαυτού του-- ή ίσως ο Mackey να ξαναβρίσκει απλώς την ψυχή του. Στη συνάντησή του με τον Aceveda στις τουαλέτες μπορείς για πρώτη ίσως φορά από το τέλος της πρώτης σεζόν να δεις τον Vic αληθινά πληγωμένο. Πίσω από το προσωπείο του ανήμερου θηρίου, υπάρχει τελικά ένας άνθρωπος. Και καθώς ο Kavanaugh συνεχίζει το ανελέητο κυνηγητό του κατηγορώντας ανοιχτά τον Vic για τη δολοφονία του φίλου του, εκείνος μοιάζει να χάνει για πρώτη φορά τον έλεγχο.

Τώρα, προσέξτε αυτή τη σκηνή. Την είδα, την ξαναείδα, και την ξαναείδα. Όταν ο Vic πηγαίνει στο σπίτι του Kavanaugh (για να κάνει τι? Ούτε ο ίδιος δεν ήταν σίγουρος), ο Chiklis δεν έχει φορέσει τη θυμωμένη του μουτσούνα. Ούτε την πληγωμένη. Όχι, αυτό είναι κάτι καινούριο. Ο Mackey μοιάζει ένα βήμα μακριά από το να τα χάσει τελείως, αποσβολωμένος μπροστά στην κατηγορία για το ένα έγκλημα που δεν διέπραξε (και που ποτέ του δε θα διέπραττε). Δεν είναι εκεί για να απειλήσει, όχι αλήθεια. Είναι εκεί γιατί αρχίζει να τα χάνει. Στο βλέμμα του Chiklis βρίσκεται ταυτόχρονα πόνος και οργή, παραίτηση και πείσμα, και μια μικρή σταγόνα detachment. Αν υπάρχει κάτι που να λέγεται οργισμένη ηρεμία, ο Chiklis βρήκε τρόπο να το ερμηνεύσει. Σε αυτή την σκηνή, με σκότωσε.

Αν ο Vic (που για πρώτη φορά δείχνει ανήμπορος να αντιδράσει, σχεδόν παραιτημένος) και ο Shane (στα πρόθυρα της τρέλας) καταφέρουν να τη γλιτώσουν κι αυτή τη φορά, θα είναι επειδή ο Kavanaugh έχει χάσει κι αυτός τα λογικά του μέσα σε αυτή τη βρώμικη μάχη. Όταν πρωτοεμφανίστηκε ήταν το υπόδειγμα του υπολογιστικού μπάτσου, αλλά μέσα από την αντιπαράθεσή του με αυτό το κτήνος, τον Vic Mackey, έχει χάσει τόσο πολύ την ψυχή του, που έχει ανεπιστρεπτί χάσει την ικανότητά του να κοιτάξει την υπόθεση αντικειμενικά. Επιμένει πως δεν είναι προσωπικό θέμα, και το πιο τρομακτικό είναι πως μάλλον το πιστεύει. Μέχρι αυτή την τελευταία σκηνή που φυτεύει στοιχεία στο σπίτι του Vic και βλέπει τον εαυτό του στο τζάμι. Ίσως εκεί συνειδητοποίησε πλήρως που έχει φτάσει, αλλά όπως μονολόγησε, "αξίζει για το άτομο".

Μερικά διάσπαρτα σχόλια ακόμα:

• Ωραίο να βλέπουμε την Claudette ως captain. Έτσι κι αλλιώς ήταν πάντα η πιο σεβαστή φιγούρα του Barn, τώρα είναι και επίσημο. Θα είναι πολύ ενδιαφέρον να δούμε πώς θα ανταπεξέλθει σε σχέση με τη Monica Rowling. (τον μοναδικό άλλο άνθρωπο δηλαδή με κάποια ηθική που κατείχε αυτή τη θέση-- και φυσικά έφυγε νύχτα.)
  
  
• Φανταστική σκηνή με την Dani και την Corinne. Ξεκίνησε ως μια τεράστια κακία εκ μέρους της πρώην του Vic, αλλά όταν έφευγε μπορούσες να νιώσεις στη φωνή της μια αληθινή έγνοια για το μωρό, μια υποψία πόνου, καθώς η ίδια έχει ήδη ζήσει με αυτό τον εφιάλτη. Ωραία ερμηνεία από τη γυναίκα του αφεντικού, Cathy Cahlin Ryan, που εμφανίστηκε στη σειρά από ψιλο-σπόντα και έχει εξελιχθεί σε άξια regular που στέκεται απέναντι σε ογκόλιθους σαν τον Chiklis και τον Whitaker.
  
  
• Eίναι τυχαίο το οτι μας υπενθυμίζονται στο ίδιο επεισόδιο οι δύο περιπτώσεις όπου ο Dutch έδειξε συμπεριφορά serial killer? Πρώτα οι γάτες που γλείφουν το αίμα, μετά αυτό το "Good girl" προς την Tina. Είμαι πολύ περίεργος να δω πού το πάει ο Ryan με αυτό τον χαρακτήρα.
  
  
• Speaking of, έχει εξελιχθεί πολύ η μικρή, ε? Υπό την "προστασία" του Dutchman έχει μετατραπεί σε μπάτσο με εμπιστοσύνη στον εαυτό της και σιγουριά στις κινήσεις της. Και πάλι, θέλω πολύ να δω πού το πάει ο Ryan με αυτούς τους δύο.
  
  
• Όπως θέλω να δω πώς θα εξελιχθεί η ιστορία με την απόλυση, ουσιαστικά, του Vic. Η Claudette πρέπει να ξέρει πως ο Vic μπορεί να τη βοηθήσει με τα νούμερα που έχει ανάγκη, αλλά για να υποκύψει θα πρέπει να κάνει έναν συμβιβασμό που δεν έχει κάνει από τότε που κατάλαβε τι ακριβώς άνθρωπος είναι ο Mackey, πίσω στη δεύτερη σεζόν.
  

Τέλειο, τέλειο, τέλειο επεισόδιο όπως κι αν το κοιτάξεις. Το Shield είναι έτσι κι αλλιώς το μοναδικό τηλεοπτικό δράμα στην ιστορία (μαζί με το Wire) που είναι τόσο εξαιρετικό με τόση συνέπεια, αλλά αν υπήρχε ένα σημείο όπου μπορεί να τα θαλάσσωνε, ήταν στο follow-up ενός τόσο συνταρακτικού επεισοδίου σαν το "Post Partum". Αλλά είναι εμφανές οτι ο Shawn Ryan έχει σχέδιο, και αν η αρχή αυτής της 6ης σεζόν είναι ενδεικτική, τότε ακόμα δεν έχουμε τίποτα.