HIMYM: Season 2 FINALE

Προβλέψιμα spoilers για ένα υπέροχο season (CBS, είπα season) finale.

Αν φυσικά γινόταν η στραβή και το δίκτυο δεν ανανέωνε την καλύτερη σειρά του, το "Something Blue" θα έμπαινε στη λίστα των καλύτερων series finale, αν και αφύσικα sober για τα δεδομένα της σειράς. Ακούω όμως οτι θα βρίσκεται τελικά στο νέο πρόγραμμα του CBS, και πώς θα μπορούσε να κοπεί: o Barney έχει ακόμα να λαβαίνει χαστούκια!

Στιγμές λοιπόν μετά την ολοκλήρωση του γάμου του Marshall και της Lily (ο οποίος απέφυγε κάθε κλισέ, τόσο "μέσα" όσο και "έξω" από τη σειρά) η Robin και ο Ted αρχίζουν να διηγούνται στον Barney τη δική τους ιστορία. Το χιούμορ εδώ πήρε την πίσω θέση (εκπροσωπούμενο κυρίως από την αναζήτηση φαγητού από τους νιόπαντρους και το επαναλαμβανόμενο "Tell people what. Tell people what." του Barney), αλλά ακόμα και σε sitcom αυτό οφείλει να συμβαίνει πού και πού, και τουλάχιστον εδώ δεν έχουμε τις over the top υπερβολές που παρακολουθούσαμε κάθε τρεις και λίγο στο "Friends."

Βασικά θα πρέπει να γενικεύσω αυτή τη σύγκριση: στο Ross & Rachel Show η σαπουνοπερίλα είχε χωθεί τόσο βαθιά στο πετσί της σειράς, που κάθε εξέλιξη στη σχέση του ζευγαριού 1) κατάπινε όλο το show μην αφήνοντας χώρο σε οτιδήποτε άλλο να αναπνεύσει και 2) κινείτο μόνο χάρη σε σεναριακά ευρήματα παρά σε φυσιολογική εξέλιξη που να πηγάζει από τους δύο χαρακτήρες. Πάρτε εκείνο το αιωνίως ανυπόφορο "We were on a break!" και συγκρίνετέ του με όσα είδαμε εδώ. Δηλαδή, ένα ζευγάρι τόσο φυσιολογικά σκιαγραφημένο που, ενώ στην ουσία βρισκόταν επί μία σεζόν στο background του δικού του show, ξέραμε οτι δε θα δουλέψει και ξέραμε για ποιο λόγο δεν θα δουλέψει. Όχι gimmicks, μόνο χαρακτήρες.

Ο Ted και η Robin θέλουν πολύ απλά, διαφορετικά πράγματα από τη ζωή τους τη δεδομένη στιγμή, και αυτό είναι ένα στοιχείο που πολύ προσεκτικά οι Bays και Thomas δε μας άφησαν ούτε στιγμή να ξεχάσουμε κατά τη διάρκεια της σειράς. Ούτε απιστίες, ούτε τεχνάσματα, ούτε διαλείμματα, ούτε διλήμματα, ούτε illegitimate κόρες (αν και, για να είμαι δίκαιος προς την Amy Palladino, ο Luke και η Lorelai επίσης είχαν σκιαγραφηθεί επαρκώς ως δύο χαρακτήρες που στη δεδομένη φάση θα είχαν προβλήματα), αλλά το πιο φυσιολογικό πράγμα του κόσμου. Ήθελαν διαφορετικά πράγματα ο ένας από τον άλλο. Αυτό μπορεί να έανε βέβαια για μια θαυμαστή εξέλιξη, αλλά είχε ένα μεγάλο αρνητικό: γνωρίζαμε τόσο καλά το οτι οι δυο τους πρέπει να χωρίσουν, που η όλη διήγηση ήταν πέρα για πέρα προβλέψιμη. Δεν με πείραξε αυτό όμως.

Σε σχέση με το γάμο, το άλλο ζευγάρι της σειράς είναι επίσης ένα είδος τεράστιας επιτυχίας των δημιουργών. Οι Marshall και Lily έχουν υπάρξει ζευγάρι για κάτι σαν τα 40 από τα 44 επεισόδια της σειράς, και ανάθεμα αν έχουν γίνει βαρετοί στο παραμικρό. Το κλειδί για αυτό είναι το πώς οι συγγραφείς παίρνουν χιούμορ (το ταυτόχρονο "Yes!" με ρέψιμο της Lily) και το μετατρέπουν σε λόγους που ο ένας αγαπάει τον άλλον. Σωστά? Όσο εμείς διασκεδάζουμε μαζί τους, εκείνοι ερωτεύονται όλο και βαθύτερα, και είναι και in character! Περαιτέρω ένδειξη σε αυτό το επεισόδιο: "Uh, your wife just threw up in the trash." "My wife ..." Ή εκείνο το awesome "Mr. & Mrs. Awesome?"Και αυτή η γλυκιά λεπτομέρεια που συνδέει τα δύο ζευγάρια της σειράς? Οι Ted/Robin είχαν χωρίσει αλλά υποκρινόντουσαν πως είναι ακόμα μαζί για να μη χαλάσουν την ωραιότερη μέρα των Marshall/Lily. Αν αυτό δεν είναι "Awwwww"-material, τότε δεν ξέρω τι είναι.

Πάντως ξέρω σίγουρα τι ήταν η τελευταία σκηνή, και ήταν "WOOOOO!"-material! O διάλογος των Barney και Ted με είχε με ένα χαμόγελο έτοιμο να σκάσει, έτοιμο να μετατραπεί σε πανηγυρισμό, και όταν ο Barney ξεκίνησε να λέει μια εκ των signature lines του -μόνο για να παραμείνει μισή αφήνοντάς μας να φανταστούμε την very awesome συνέχεια- εκεί ύψωσα γροθιά, φώναξα ένα "Woo!" και χαμογέλαγα σα χαζός για κάμποση ώρα. (τουλάχιστον μέχρι να βάλω το "Sopranos" και δω ξανά τον κόσμο σαν Κόλαση.)

Kαι τώρα μπορούμε να περιμένουμε πώς και πώς την πρώτη φορά που θα ακουστεί ξανά για τον Ted το-- wait for it-- "Suit Up!" Can't wait.