Leftovers: Disappointing favorites Edition

Ανάμεσα στον γελοιωδώς busy Μάιο, τις πάμπολλες εξωτερικές εργασίες που έχουν μαζευτεί, και την ανακοίνωση του νέου προγράμματος των δικτύων για την ερχόμενη σεζόν, μοιραία κάποια πράγματα θα ξεμείνουν στη γωνία, οπότε στις δύο βδομάδες που ακολουθούν θα αναγκαστώ δυστυχώς να καταφύγω σε αυτή την "εύκολη" λύση κάμποσες φορές. Ακολουθούν spoilers και επιγραμματικά σχόλια για τα μετριότατα (κατά σειρά) The Office, Grey's Anatomy και Veronica Mars της περασμένης εβδομάδας.

Το "Office" αυτή τη βδομάδα έπαθε αυτό που αποκαλώ "The American Dreamz condition" δηλαδή έπιασε να σατιρίσει ένα ριάλιτι και κατέληξε να είναι λιγότερο αστείο από εκείνο. Τα παιχνίδια δεν έπιαναν μία μπροστά στο γέλιο που ρίχνω παρακολουθώντας ένα installment του "Survivor" και ο Michael δεν κάνει ούτε για ανθυπο-Jeff Probst. Τα όποια καλά αστεία εξαντλήθηκαν στο πρώτο πεντάλεπτο αν εξαιρέσουμε ίσως τον φουσκωτό απωλεσθέντα Andy, και την όλη υπόθεση ήρθε κι έσωσε η Pam με το ξέσπασμά της στο τέλος. Πανηγυρικά out of character μπορεί να θεωρήσουν πολλοί πως ήταν αυτό το rant, αλλά και οι μαζεμένοι άνθρωποι κάποτε ξεσπάνε, και η ιδέα να συνδυαστεί το αναπόφευκτο ξέσπασμα της Pam με το περπάτημα πάνω στα αναμμένα κάρβουνα δούλεψε πολύ καλά. Και τώρα, όσο περιμένω το follow-up, θα προσπαθώ να σβήσω από το μυαλό μου το visual ενός Dwight ξαπλωμένου πάνω στα κάρβουνα. Yeesh!

Που να με βασανίσεις αυτή τη στιγμή δε θα θυμηθώ τίποτα από το τελευταίο "Grey's Anatomy" πέραν την εμφάνισης της κουκλάρας Chyler Leigh στο φινάλε. Άντε, τέτοια να βλέπω, γιατί πολύ μας έχει πάρει ο ύπνος με τον Derek. Ο τύπος έχει να μην είναι υποτονικός από τότε που ο Finn ήταν ακόμα γιατρός του σκύλου της Meredith. Στα προηγούμενα 40 λεπτά... I'm drawing a blank και κρίμα διότι το σενάριο το έγραψε ο πολυαγαπημένος μου Allan Heinberg, αλλά βασικά το μόνο που συνέβη αυτή την εβδομάδα ήταν να σκοτώσουμε λίγο χρόνο ενόψει του φινάλε. Αμάν πια με αυτές τις oversized seasons όλοι τους... αφού δεν τις σηκώνουν! Μετράτε: Grey's, Heroes, Office, Entourage αυτή ή την περασμένη εβδομάδα βαράγανε μύγες διότι η ιστορία δε φτάνει να γεμίσει την επιμηκυμένη σεζόν και από το ξεχείλωμα κοντεύουν να σπάσουν. Ήμαρτον!

Και, μιλώντας, θυμήθηκα δύο στοιχεία του Grey's που με εξόργισαν. Οι ορειβάτες? Eίμαι έτοιμος να δεχτώ παραλληλισμούς έως ένα σημείο, ιδίως αν είναι cute (penis fish!) αλλά καθώς οι επιζήσαντες μας έκαναν μάθημα ηθικής πίσω από την κουρτίνα ήθελα να ξεράσω. Κι επίσης, Adele? Να τη σκοτώσουμε κι αυτή? Έχουν περάσει σχεδόν 39 λεπτά από τον τελευταίο θάνατο στη σειρά, μην ξεχνιόμαστε, ε? Ugh.

H "Veronica Mars" για το τέλος. Κλάσεις ανώτερο από το κήρυγμα της περασμένης φοράς, αλλά και πάλι απόδειξη του πόσο καταστροφικά λειτουργεί το self-contained format για τη σειρά. Αν δεν ήταν ο τέλειος Paul Rudd να καταφέρνει να δώσει ανθρωπιά σε έναν τύπο χαρακτήρα που έχω σιχαθεί να βλέπω, τότε αυτό το επεισόδιο θα ήταν καταδικασμένο κι αυτό να χαθεί στα βάθη της μνήμης. Την άλλη φορά ο Rob Thomas μας μάθαινε οτι δεν πρέπει να πίνουμε κάτω από τα 21 και πως δεν πρέπει να κρίνουμε τους συνανθρώπους μας βασιζόμενοι στο χρώμα τους, και τώρα μας προτρέπει να πιστεύουμε στον εαυτό μας? Τι είναι αυτό, η "Veronica Mars" μετακινήθηκε στο Disney Channel και δεν το πήρα χαμπάρι? Το "High School Musical" είναι λιγότερο preachy, με τη διαφορά οτι αυτό απευθύνεται και επισήμως σε 12χρονα, αφήστε που έχει καλύτερα τραγούδια. (Or, you know. At all.) Εκτός του Rudd μου άρεσαν και οι σκηνές των Mac Max, κι ας είχαν και πάλι τον Logan σε full loser mode. Ελπίζω να μην προκύψει και ο Max μανιακός βιαστής γιατί συνήθως αν πέφτει τόσο έντονα spotlight σε κάποιον τόσο third tier χαρακτήρα, κάτι τέτοιο σημαίνει.