The Shield, Season 6, Episode 6

Huge spoilers για ένα πολύ μεγάλο επεισόδιο Shield.

Η συνάντηση της τελικής σκηνής, παιγμένη στον τόπο του περσινού εγκλήματος, είναι χωρίς αμφιβολία μια από τις μεγαλύτερες στιγμές της τηλεοπτικής σεζόν, αλλά προτού την πιάσω, μερικά λόγια για το υπόλοιπο επεισόδιο, ξεκινώντας από την απελπισία του Vic καθώς επισκέπτεται τον Antwon στη φυλακή. Εκείνος καταλαβαίνει πως ο Vic έχει βρεθεί σε αδιέξοδο και το διασκεδάζει, σε αυτό το απολαυστικό cameo του Anthony Anderson. Bλέπεις και πόσο καλά την έχει ο Antwon μέσα στη φυλακή και απορείς αν αξίζει τον κόπο. Αχ, Monica Rowling, πού να είσαι τώρα...

H μεταστροφή του Shane ήταν ένα άλλο ζήτημα. Κατόπιν του ξεσπάσματός του στο προηγούμενο επεισόδιο, είναι λες και έδιωξε την ενοχή από μέσα του. Σε συνδυασμό με τη συγχώρεση από τη γυναίκα του (τι γαμημένα dysfunctional γάμος) πλέον εδώ μοιάζει ολοκληρωτικά και παγερά αδιάφορος απέναντι στο θέμα Lem. Ως εκ τούτου, μετά την εμφανή διαφορά με τον Shane προ-ομολογίας, ο Vic τον υποψιάζεται.

Ανάμεσα όμως στην προσωπική του έρευνα για το θάνατο του Lem, ο Mackey προλαβαίνει να ασχοληθεί και με την Strike Team. (με πιθανό μελλοντικό όφελος γι'αυτόν, χάρη στον νέο του ισχυρό φίλο.) Η νέα τους υπόθεση φέρνει τον Hyatt αντιμέτωπο με ενός είδους αδύνατο πρόβλημα, που όμως ο Vic λύνει με άνεση. Ακόμα δεν είμαι σίγουρος τι νιώθει το νέο του αφεντικό για'αυτόν, αλλά το σίγουρο είναι πως έχει όλο και περισσότερους λόγους να τον θέλει με το μέρος του.

Μιλώντας για τον Hyatt, η Tina επιστρέφει και οι δυο τους πρακτικά κάνουν σεξ τη στιγμή που κοιτάχτηκαν, τη μία φορά μάλιστα μπροστά στον Dutch. Α, ρε Dutch. O Billings βρίσκει πρόσφορο έδαφος για να συνεχίσει να τον δουλεύει, οπότε αυτός αντιδρά και πάλι μιμούμενος εγκληματικές συμπεριφορές. Επιπλέον, αποτυγχάνει να παγιδεύσει τον Vic παρά τη μαρτυρία της φίλης του Guardo, ενώ ταυτόχρονα μαθαίνει για την επικοινωνία Hyatt-Hernan. Αναμείνατε τον Dutchman να εκρήγνυται άσχημα ως το τέλος της σεζόν.

Αλλά αρκετά με τα τριγύρω. Η τελευταία σκηνή... Μy, oh my... Συναισθήματα επεισοδιών, σεζόν ολόκληρων έρχονται στην επιφάνεια, καθώς η ασχήμια αυτών των δύο χαρακτήρων επικαλείται από τον κάθε έναν ως τρόπο να βρει κάποιο δίκιο απέναντι στον άλλον. Καθηλωτικά γραμμένοι διάλογοι και συγκλoνιστικές ερμηνείες συνθέτουν ένα δεκάλεπτο face-off που αν καταφέρνει κάτι, κυρίως, είναι να υπογραμμίσει πως κανείς από τους δύο δεν δικαιούται να περπατά ελεύθερος. Το χειρότερο όλων είναι πως και οι δυο τους επιχειρούν να δικαιολογήσουν τους εαυτούς τους για τις ανείπωτες πράξεις τους: "Αναγκάστηκα να πάρω τις δύσκολες αποφάσεις που δε μπορούσατε να πάρετε εσείς," λέει ο Shane (ως άξιος μαθητής του δασκάλου του) φέρνοντας στο νου ρητορείες δικτατόρων και πολεμάρχων. "Με τον Terry ήταν αλλιώς," εκλογικεύει ο Vic, "o Terry ήταν καρφί," λες και αυτός είναι ένας ικανός διαχωρισμός ανάμεσα στη ζωή και στο θάνατο.

Το συγκλονιστικότερο αποτέλεσμα αυτής της σπουδαίας τελικής σεκάνς του επεισοδίου είναι η μεγαλύτερη από ποτέ άλλοτε βεβαιότητά μας πως οι δυο αυτοί εγκληματίες βλέπουν τους εαυτούς τους ως ενός είδους ήρωες. Και είναι για αυτή τους την ύβρη που αξίζουν περισσότερο την Τιμωρία. Το πιο υπέροχα και ειρωνικά ποιητικό, είναι πως έτσι όπως εξελίσσονται τα πράγματα, το πιθανότερο θα είναι να την επιφέρουν ο ένας στον άλλον.