Έχει πλάκα το φετινό FOX. Κατά τη διάρκεια της φετινής σεζόν κατάφερα να βαρεθώ κάθε ένα από τα shows που παρακολουθώ σε αυτό το δίκτυο ("24", "American Idol", "Prison Break", "House", όλα είχαν φέτος τη χειρότερή τους χρονιά) και αυτό που την πλήρωσε περισσότερο ήταν δυστυχώς το "House". Και λέω δυστυχώς γιατί παρά τις τρανταχτές του αδυναμίες, παρέμεινε καλύτερο από όλα όσα προανέφερα, απλώς όντας procedural έπεφτε συχνά πίσω από το κατώτερο (φέτος) "24", με αποτέλεσμα να έχω καταλήξει να μην έχω δει τα μισά φετινά επεισόδια.
Σκοπεύω να γεμίσω τις τρύπες μέσα στο καλοκαίρι, αλλά για την ώρα έκατσα κι έκανα έναν mini-marathon των 3 τελευταίων ωρών προκειμένου να μη φάω spoiler για το "shocking twist" του φινάλε. Μετά το άλμα ακολουθούν μερικές σύντομες σκέψεις για το φετινό season finale. Και procedural, ξε-procedural, μην το γελάσετε καθόλου: ακολουθούν spoilers.
Ένα περίεργο πράγμα συνέβη όταν -παρακολουθώντας το επεισόδιο της παραίτησης του Foreman- θυμήθηκα τι ήταν αυτό που με είχε εξαρχής κουράσει στη σειρά φέτος. Ευχήθηκα όχι μόνο ο David Shore να μην μπλοφάρει με αυτή την παραίτηση, αλλά να βρει κάποιον τρόπο να σουτάρει και τα δυο άλλα πιτσουνάκια της ομάδας του House. Kι, ω του θαύματος, δυο 40λεπτα αργότερα, η επιθυμία μου είχε γίνει πραγματικότητα.
Τώρα, μη με παρεξηγήσετε. Η εξέλιξη (συζητήσιμος όρος) του Foreman σε House ήταν ενδιαφέρον arc, αλλά την δέκατη φορά που ο χαρακτήρας αυτοαναλύεται με τον ίδιο ακριβώς τρόπο, κάπου σε κουράζει. Επιπλέον, η σχέση αντιπάθειας-αδιαφορίας μεταξύ του House και του Chase με κράταγε σε ευθυμία αυτά τα δυόμιση χρόνια και η Cameron κέρδιζε πόντους τόσο για την αδυναμία της να δεχτεί τον έρωτά της για το αφεντικό της, όσο και για την sheer hotness της. Αλλά και πάλι, είχαν οδηγηθεί και οι δυο τους σε αδιέξοδο. Πόσες φορές να ανακυκλώσεις τις ίδιες ιστορίες χωρίς να γίνεις το "24" των ιατρικών shows? Oι σεναριογράφοι επιχείρησαν να τους δώσουν κάτι νέο να κάνουν, τοποθετώντας τους σε μια σχετικά προφανή ερωτική σχέση, αλλά ας είμαστε ειλικρινείς, οτιδήποτε σε αυτό το show δεν έχει να κάνει με τον House είναι ασήμαντο.
Τι μας αφήνουν όλα αυτά? Ένα ensemble που διατηρεί τα ίδια κίνητρα για 3η συνεχή σεζόν και έναν κεντρικό ήρωα που αρνείται να αλλάξει. Μεταξύ μας, καλά κάνει o Shore που τον διατηρεί ίδιο κι απαράλλαχτο, γιατί ήταν και είναι ο μόνος λόγος για τον οποίον η σειρά είναι εκεί που είναι αυτή τη στιγμή. Αλλά αυτό μας αφήνει με ένα ερώτημα. Αν η καρδιά του show είναι η αλληλεπίδραση του House με τους γύρω του, και οι γύρω του είναι οι ίδιοι 5 άνθρωποι για 3 χρόνια, πού βρίσκεται πλέον η χαρά? Απάντηση: πουθενά.
Μετά τα παραπάνω είναι νομίζω σαφές πως εύχομαι αυτή τη φορά ο Shore να πραγματοποιήσει την απειλή του και να προχωρήσει σε μια αλλαγή στη σειρά. Μέσα μου ξέρω πως αργά ή γρήγορα τα πράγματα θα επιστρέψουν στο status quo, όπως έχει συμβεί κάθε φορά που το show έχει υπονοήσει στο παρελθόν πως κάτι θα αλλάξει (Tritter, Stacy, o House περπατάει) αλλά εύχομαι τουλάχιστον η ενδιάμεση διαδικασία να διαρκέσει αρκετά ώστε στο μεταξύ να έχω πράγματι πεθυμήσει τους original χαρακτήρες. Η Honey της Piper Perabo, ας πούμε, δείχνει μια πολύ καλή υποψήφια για ένταξη στο καστ. Στην τελική, όσο περισσότεροι τόσο το καλύτερο. Αν η σειρά αντλεί τη δύναμή της από το πώς διάφοροι άνθρωποι που δεν γνωρίζουν τον House, αντιδρούν στον ακαταμάχητο χαρακτήρα του, τότε ας έχουμε πολλούς νέους χαρακτήρες! David Shore, αυτό είναι ένα υπερβολικά καλό tease για να το αφήσεις να πάει χαμένο.
Μπροστά στις ενδιαφέρουσες νέες προοπτικές συγχωρώ το πόσο αδέξια συνέβησαν όλα, με την απόλυση του Chase να μη βγάζει κανένα απολύτως νόημα, και τον Foreman να συμπεριφέρεται λες και είναι 7 χρονών. Ειλικρινά, το να αμφισβητείς τα κίνητρα και τις ικανότητες του House είναι σα να αμφισβητείς αυτές του Jack Bauer: πολύ απλά, pointless. Έχει πραγματικά σημασία για ποιο λόγο σώζει τόσες ζωές ο House? Και καλά, αν ο Foreman θέλει σώνει και καλά να μη γίνει σαν αυτόν και να πνιγεί στη μετριότητα, ο Wilson τι ζόρι τραβάει? Γιατί έχει λυσσάξει τόσα χρόνια να υποδεικνύει στον House στοιχεία του χαρακτήρα του τον κάνουν όσο ιδιοφυή είναι?
Παρακολουθώντας σερί αυτά τα 3 επεισόδια θυμήθηκα όλα όσα αγαπώ αλλά και όλα όσα με εκνευρίζουν σε αυτή τη σειρά, όπως και τη σιγουριά οτι τα πρώτα εξακολουθούν να υπερσκελίζουν τα δεύτερα. Οι παράλογες απαιτήσεις του Wilson πάντα θα συγχωρούνται όσο ο House τα βάζει με το θεό και φυσικά τον κερδίζει. Και όσο το show διατηρεί το ίδιο επίπεδο γραψίματος και ο Hugh Laurie το ίδιο ερμηνευτικό πάθος, το "House" θα παραμένει must-see-TV. Απλώς, για να αποφύγω παρόμοια εποχική βαρεμάρα και του χρόνου κατά το Γενάρη, θα ήθελα πολύ, για μια φορά, να δω μια "απειλή" του David Shore να πραγματοποιείται. Έστω και για λίγο.
Δεν εχω δει τον 3ο κυκλο ακομα. Τον δευτερο τελειωνω. Ελπιζω στον 3ο να εμπλεξε ο House με την Cameron γιατι εχω κουραστει.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ χαρακτήρας και οι ατακες του House ειναι ολα τα λεφτα παντως.
εγώ ότι δείχνει το star.
ΑπάντησηΔιαγραφήσυμφωνώ με την Alkisti. Ο Ηοuse είναι απαίσιος. Τον λατρεύω.
Έχει κάτι αισθηματικά ο 3ος κύκλος αλλά είναι δευτεράντζες. (όσο έχω δει, that is.)
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ Ηοuse είναι απαίσιος. Τον λατρεύω.
Χεχε, τέλειο.
παιδια εγω ανακαλυψα τη σειρα πριν 10 μερες κι τρωω 4-5 επισοδεια καθε μερα! εξαιρετικη!
ΑπάντησηΔιαγραφήO House ειναι ο καλυτερα φτιαγμενος χαρακτηρας που εχω δει σε σειρα! Πραγματικα βγαζω το καπελο στον δημιουργο! Μεγας ατακα-man αλλα αυτο ειναι απλα μια λεπτομερεια στο ολο πακετο! Και ο ηθοποιος βεβαια δινει ρεστα!
Αντιθετως ο Foreman ειναι αντιπαθεστατος και ο ηθοποιος αταλαντος!
παει και για 4η σεζον?
Ναι, δεν υπάρχει θέμα για τη συνέχιση του House για αρκετά χρόνια ακόμη. Είναι σταθερά μέσα στο top 5 της τηλεθέασης, και όλο μεγαλώνει.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ σειρά στον κύκλο που τέλειωσε προσπάθησε να κάνει αρκετά καλά, τα οποία όμως γύρισαν μπούμερανγκ. Έκαναν μεγάλη βλακεία με τον Tritter, αφενώς γιατί το τράβηξαν πολύ το θέμα, αφετέρου γιατί έβαλαν τον εαυτό τους σε μια τρύπα απ' την οποία δεν μπόρεσαν να βγουν αξιοπρεπώς (και επιμένω πως το 3x11, που ολοκληρώνει το storyline, παραμένει το χειρότερο επισόδειο της σειράς). Ο κύκλος post-Tritter ήταν τελείως διαφορετικός σε πολλά επίπεδα απ' ότι Pre-Tritter. Στοιχεία όπως ο πόνος στο πόδι και το Vicodin (που για τον House αποτελούν περισσότερο character traits) δεν έλαβαν αρκετή προσοχή (με εξαίρεση ένα-δυο επισόδεια), πράγμα που δε θα ήταν κακό αν ξαφνικά η σειρά δεν άρχισε να 'γέρνει' περισσότερο στην κωμωδία από το δράμα και ο House δε φαινόταν συνεχώς περίεργα 'εύθυμος'.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣ' αυτό, πρέπει να προστεθεί και το ότι στην προσπάθειά τους να εστιάσουν περισσότερο σ' όλους τους χαρακτήρες, υποβάθμισαν αρκετά τις υποθέσεις τους. Οι λύσεις μερικές φορές είχαν μεν το WTF factor, αλλά δεν υπήρχε κορύφωση, ενώ πλέον κανείς δεν ενδιαφερόταν για τους PotW.
Μιας και ανέφερες το πρόβλημα του interaction με τους ίδιους χαρακτήρες για τρία χρόνια, με το οποίο συμφωνώ, προσπάθησαν να 'παίξουν' μ' αυτό, αλλάζοντας ριζικά την Cameron, αλλά τίποτε δεν κατάφεραν αφού το interaction των δύο μειώθηκε δραματικά μετά το 3x11.
Μεγάλο ήταν αυτό (...) Anyway, όπως και να 'χει η σειρά μάλλον πέρασε τη χειρότερη (μέχρι στιγμής) χρονιά της, επειδή -IMO- οι συγγραφείς προσπάθησαν να κάνουν κάτι διαφορετικό, διατηρώντας παράλληλα το status quo, κάτι στο οποίο μάλλον απέτυχαν. Αν και δεν αγαπάω τη σειρά λιγότερο από παλιά, ελπίζω να γυρίσουν περισσότερο στο δράμα και για ένα χρονικό διάστημα να τον κρατήσουν μακριά από τα ducklings, ή/και όταν (αν) αυτά γυρίσουν, να είναι αρκετά διαφορετικά ώστε να προφέρουν ενδιαφέρουσες ιστορίες.
οι συγγραφείς προσπάθησαν να κάνουν κάτι διαφορετικό, διατηρώντας παράλληλα το status quo
ΑπάντησηΔιαγραφήΝομίζω αυτή σου η φράση τα λέει όλα. Εγώ, απλά να πω οτι δεν έχω καν δει το conclusion του storyline με τον Tritter, και για την εξέλιξη της Cameron ξέρω μόνο όσα έχει πάρει το μάτι μου από εδώ κι από κει.
Συμφωνώ και με το σχόλιό σου για το πώς έχουν αρχίσει να γράφουν διαφορετικά τους ασθενείς της εβδομάδας. Μάλιστα, δεν είμαι απόλυτα σίγουρος για το αν αυτό είναι για καλό ή για κακό, αλλά σίγουρα πλέον τους γράφουν απλώς ως υποψήφια punchlines για τον House και δεν μπαίνουν στον κόπο να τους δόσουν σάρκα και οστά.
Αυτό κάνει τη σειρά να παίζει περισσότερο με αυτό που είναι η δύναμή της και να είναι εν γένει πιο ευχάριστη, αλλά από την άλλη με αυτή τη μέθοδο δε θα δούμε ποτέ ένα άλλο "D.N.R." ή ένα "TB or not TB".
Ακριβώς αυτό σκεφτόμουν. Εξ' άλλου απ' την αρχή, προσπαθούσαν να κανούν παραλληλισμούς μεταξύ House και ασθενών και να παίζουν με τον χαρακτήρα μέσα από το δράμα του ασθενούς και της οικογένειάς του.
ΑπάντησηΔιαγραφήΒασικά ούτε εγώ είμαι σίγουρος αν αυτό είναι καλό ή κακό... απλώς συνέπεσε (;) με τη στροφή της σειράς στο πιο κωμικό και τα πιο δραματικά στοιχεία του House άρχισαν να χάνονται, ή έστω να υποβιβάζονται.
Επίσης σίγουρος δεν είμαι για την αποχώρηση των ducklings απ' τη σειρά. Άκουσα (αν και κάλλιστα μπορεί να είναι ράδιο-αρβύλα) πως ένα περιοδικό υποστηρίζει ότι υπάρχει αλλαγή για μεγάλο κομμάτι του cast για τον ερχόμενο κύκλο, πράγμα που μπορεί να σημαίνει πως είναι μόνιμη η αλλαγή. Προηγουμένως είπα πως θέλω μια αλλαγή και εμμένω στην άποψη αυτή, αλλά δεν είμαι σίγουρος ότι θέλω οι Chase, Cameron και Foreman να φύγουν για τα καλά. Θες ότι έτσι αγάπησα τη σειρά απ' την αρχή και η μόνιμη αλλαγή δε μου 'κάθεται' καλά, θες ότι θεωρώ πως ίσως να μπορούσαν να κάνουν περισσότερα με τους υπάρχοντες χαρακτήρες με τον House (γιατί είχαν αρχίσει να επαναλαμβάνονται, αλλά αυτό οφείλεται κατά πολύ στην προσκόλληση στο status quo), δεν ξέρω. Πάντως ακόμη είμαι διχασμένος. Θα δείξει.