Mad Men: Indian Summer

Spoilers για το 11ο επεισόδιο Mad Men.

Wow, στηρίξου στον Roger Sterling να ζήσει ένα epiphany, και αυτό που θα λάβεις ως αντάλλαγμα είναι η ερωτική εξομολόγηση στον piece of ass της Joan. Classy! Όταν μίλαγα στο προηγούμενο επεισόδιο για αλλαγή του Roger, μου πέρασε από το μυαλό ο Tony Soprano είναι η αλήθεια, και το πώς κι εκείνος απέτυχε να πιάσει τη δεύτερη ευκαιρία του από τα μαλλιά, επιστρέφοντας στα παλιά του κόλπα τη στιγμή που πάτησε ξανά το πόδι του έξω από το νοσοκομείο. (Μια από τις πολλές παραλλήλους ανάμεσα στις δύο σειρές.) Την ίδια πορεία ακολουθεί κι εδώ ο χαρακτήρας του πάντα θαυμάσιου John Slattery, καθώς τη μία ώρα που του επιτρέπει η Mona να επιστρέψει στη δουλειά, τη σκορπάει καπνίζοντας, τρώγοντας, φλερτάροντας με υποτιμητικό τρόπο... Το δεύτερο έμφραγμα έρχεται ως τελειωτική καρμική τιμωρία, και φοβάμαι πως αυτή ενδέχεται να ήταν η τελευταία φορά που είδαμε τον έξοχο αυτό ηθοποιό στη σειρά.

Έχω δει να συζητάται η πιθανότητα ο Cooper να τον υπέβαλε επίτηδες σε όλη αυτή τη διαδικασία, ποντάροντας σε αυτό ακριβώς που συνέβη ώστε να γίνει πιο δημόσιο και επιβεβλημένη η προαγωγή του Don σε partner. Δε θα το θεωρούσα τραβηγμένο αυτό όντως να ισχύει, εξάλλου δε θα είναι η πρώτη φορά που κάποιος από τους χαρακτήρες της σειράς εκμεταλλεύεται την κατάσταση της υγείας του Roger ώστε να κερδίσει επαγγελματικά. Πρόκειται δηλαδή για μια πολύ κυριολεκτική έκφραση της φιλοσοφίας της Ayn Rand, η οποία αναφέρεται κι ευθέως σε αυτό το επεισόδιο, καθόλου τυχαία.

Αυτό τον Οκτώβριο γιορτάζονται τα 50 χρόνια από την έκδοση του σημαντικότερου βιβλίου της Rand, "Atlas Shrugged", το οποίο έχει γίνει σε περασμένο επεισόδιο της σειράς σημείο αναφοράς ως προς τον Don, ακριβώς όπως εδώ ο Cooper προσφέρει στον νέο του συναίτερο τη δυνατότητα να γνωρίσει τη συγγραφέα. Από τη στιγμή που η σειρά εν γένει -και ο χαρακτήρας του Don συγκεκριμένα- αποτελούν μεγαλειώδη case in points του φιλελευθερισμού της Rand, είναι απόλυτα συνεπές για τον Weiner να δίνει αυτά τα συνεχή shout-outs, μιας και συν τοις άλλους οδηγούν σε ένα ενδιαφέρον ερώτημα. Ενώ ο Don είναι η απόλυτη ενσάρκωση αυτής της φιλοσοφίας (απέναντι σε ένα ριζικά εχθρικό περιβάλλον υπήρξε εξυπνότερος και δυνατότερος, και από το τίποτα κατέκτησε τα πάντα) δεν είναι σαφές η ίδια η σειρά τι στάση κρατά απέναντι στην Rand, και αυτό γιατί στα δικά μου μάτια δεν έχει ξεκαθαριστεί ένα πράγμα: τι στάση κρατά ο συγγραφέας-θεός απέναντι στο δημιούργημά του. Ο Weiner βλέπει τον Don ως ήρωα ή ως αρρώστια της κοινωνίας? Ως μια ενδιαφέρουσα μείξη των δύο? Το πιθανότερο είναι πως η πορεία που θα ακολουθήσει στα υψηλότερα σκαλιά της εταιρείας θα προσφέρει ενδείξεις, και αυτός είναι ο κύριος λόγος που χαίρομαι αφάνταστα για την ανανέωση της σειράς.

Mακριά από το γραφείο, η Betty φαντασιώνεται το νεαρό πωλητή κλιματιστικών, και σε μια ακόμα ένδειξη της λειψής ζωής της, πρακτικά το ομολογεί στον Don έστω κι εκείνος δεν ακούει. Η Betty του αναφέρει χωρίς αφορμή την επίσκεψη του πωλητή, γιατί υποσυνείδητα θέλει ο Don να ξέρει οτι της λείπουν πράγματα από τη ζωή της, αλλά αυτός δεν θυμώνει για άλλο λόγο, από την παραβίαση του ασύλου της κατοικίας του. Κατανοητό, εν μέρει, για έναν άνθρωπο που ξεκίνησε από το τίποτα και θεωρεί απόκτημά του ό,τι έχει κερδίσει από τότε, μεταξύ αυτών και το σπίτι του, όπως και τη γυναίκα του.

Ανάμεσα σε σπίτι και γραφείο, η Peggy όπως και η Betty ανακαλύπτει τις χαρές μιας δονούμενης συσκευής και καταφέρνει να το πλασάρει ικανοποιητικά στα πλαίσια ενός διαφημιστικού pitch. Σε μια ακόμα έντονη αντιπαράθεση δύο γυναικών που συμβολίζουν η μία το παρελθόν κι η άλλη το μέλλον, το πώς αντιδρούν ουσιαστικά στο ίδιο συμβάν, είναι ιδιαίτερα χαρακτηριστικό. Εκεί που η μία καταπιέζει ακόμα περισσότερο τα συναιθήματά της, ανώριμη όπως είναι, η άλλη (πρώιμο σύμβολο ενός φεμινιστικού κινήματος που ακόμα δεν έχει αναπτυχθεί) το εκμεταλλεύεται για να ανέβει λίγο ακόμα στον κόσμο των αντρών. Και, θαυματουργά, δείτε πώς φέρεται στον φορτηγατζή στο ραντεβού της: ναι, σαν αληθινό αρσενικό του Manhattan. Ίσως τώρα ο Pete να την εκτιμήσει περισσότερο. (Ή να την μισήσει περισσότερο, ακριβώς επειδή απομακρύνεται όλο και πιο πολύ από το ιδανικό του πρότυπο γυναίκας.)

Μέσα σε όλα, ή για την ακρίβει γύρω από όλα, το επεισόδιο ανοίγει και κλείνει με ένα μυστηριώδες πακέτο που υποθέτει κανείς πως περιέχει τα ένοχα μυστικά του Don Draper. Αν είναι έτσι, τότε η αυτοκτονία του αδερφού του θα πυροδοτήσει ένα χάος στη ζωή του πάλαι ποτέ Dick Whitman και θα δώσει πυρομαχικά στον Pete Campbell να αναζητήσει με άλλα μέσα την θέση που θεωρεί πως αξίζει. Προσωπικά, δεν βλέπω το πρόβλημα, βέβαια. Ο Cooper αποκαλύφθηκε σε αυτό το επεισόδιο ως άνθρωπος του κύκλου της Ayn Rand, και ως τέτοιος λογικά θα θαύμαζε ακόμα περισσότερο τον Don αν μάθαινε την αληθινή του ιστορία. Αλλά είναι αυτό κάτι που μπορείς να διακινδυνέψεις?

Βάζω το 1x12 ASAP.