'BSG': Razor

Σύντομα spoilers για την τηλεταινία-fill in the gaps 'Razor'.

Φίλοι παραγωγοί, έτσι γίνονται αυτά τα "fillers" που ακούω συνέχεια. Σαφώς βοήθησε και ο διαθέσιμος χρόνος, αλλά μέχρι το τέλος αυτών των 100 λεπτών ένιωθα μια βαθύτατη θέληση να περάσω περισσότερες ιστορίες με αυτό το νέο χαρακτήρα, ιστορίες που βέβαια ποτέ δε θα έρθουν. Το 'Razor' αφηγείται μια περιπέτεια με πολλές συνιστώσες, που όλες τους αποτελούνται από γεγονότα τετελεσμένα. Εκεί όμως που κάτι σαν το 'Lost' θα έμοιαζε πλήρως ανίκανο να παράγει κάτι ενδιαφέρον, το crew του 'BSG' αντλεί δύναμη ακριβώς από αυτή την αίσθηση του αναπόφευκτου, για να δημιουργήσει μια ισχυρή και οδυνηρή ηθική παρανολή.

Δεν είναι μόνο η μοίρα της Kendra που ουσιαστικά γνωρίζουμε εξαρχής (ένα τόσο σημαντικό πιόνι θα το είχαμε δει στη σειρά αν ήταν ακόμα ζωντανό) αλλά και του ίδιου του πλοίου Pegasus, πλοίου καταραμένου και στοιχειωμένου. Με τους commanders να πέφτουν ο ένας μετά τον άλλον, ο καθένας πληρώνοντας μια διαφορετική αμαρτία, όλοι τους το ίδιο το κάρμα, και τελικά το ίδιο το πλοίο να θυσιάζεται για να ζήσει το Galactica. Ειρωνικό-- ένα πλοίο που έμεινε στη ζωή με νύχια και με δόντια θυσιάζοντας αθώους για να επιβιώσει, έπεσε τελικά το ίδιο θύμα αυτής της φιλοσοφίας.

Μια παράταση ζωής γεμάτη αίμα ήταν αυτή για το Pegasus, κατόπιν αποφάσεων αποτρόπαιων από τη ναύαρχο Cain. Η γνώση μας αυτών των αποφάσεων όχι μόνο δεν αφαιρούσε, αλλά πρόσθετε δύναμη στις αντίστοιχες σκηνές, καθώς μια αίσθηση θανάτου κρεμόταν πάνω ακόμα κι από την πιο ανύπτοπτη στιγμή. Και το καλύτερο όλων, η σειρά αρνείται να πάρει τον εύκολο και αφ'υψηλού δρόμου καταδικάζοντας την Cain, αναγνωρίζοντας την πραγματικότητα μιας κατάστασης απελπιστικής καθώς και της πλήρους αδυναμίας μας να γνωρίζουμε πώς θα κρίνει η ιστορία τα όσα ακόμα εμείς ζούμε.

Το 'BSG' είναι μια σειρά που έχει κερδίσει το δικαίωμα να εξερευνά τέτοια γκρίζα νερά, όταν έχει ήδη βάλει τους κεντρικούς του χαρακτήρες να κολυμπήσουν σε αυτά. Στην αρχή κιόλας, η Roslyn είχε αναγκαστεί να αφήσει πίσω λίγους αθώους για να σωθούν οι πολλοί, μια απόφαση "σωστή" που όμως δεν ήταν δυνατόν παρά να αφαιρέσει ένα κομμάτι από την ψυχή της. Η Cain έχοντας μπροστά της συνθήκες κατά πολύ δυσκολότερες, έχει πάρει πολλές τέτοιες αποφάσεις, αφήνοντάς μας να απορούμε τι ανθρώπινο έχει απομείνει τελικά μέσα της.

H Michelle Forbes, μια από τις δυναμικότερες, και πιο υποτιμημένες, γυναικείες παρουσίες του σημερινού τηλεοπτικού τοπίου, παραδίδει μια ερμηνεία επιπέδου, αποδίδοντας την Cain ως έναν άνθρωπο ηθικά σαπισμένο και ολοκληρωτικά παραιτημένο. Όμως κάνει τόσο λεπτή και αποτελεσματική δουλειά υπογραμμίζοντας τις μικρές διαφορές της πριν και μετά την επίθεση των Cylon (προσέξτε τη σχεδόν παιχνιδιάρικη -στα πλαίσια του χαρακτήρα της- διάθεσή της πριν την επίθεση) που όσο ακραίες αποφάσεις κι αν πάρει, κι όσο απάνθρωπα κι αν το κάνει, δεν ξεχνά σε κανένα σημείο οτι μέσα σε αυτό το κέλυφος, υπήρχε κάποτε μια ψυχή. Κι αυτή η συνεχιζόμενη γνώση μας, κάνει την ιστορίας της ακόμα πιο τραγική. Την ιστορία της Cain, όσο και την παράλληλη ιστορία του Pegasus.

Στην κλιμάκωση αυτού του εξαιρετικού διώρου, ήρθε βέβαια κι αυτό το teaser με το Hybrid να ξεστομίζει την ominous φράση του (ό,τι γίνεται έχει ήδη γίνει, και θα γίνει ξανά και ξανά και ξανά κτλ) και μια πρόβλεψη-φωτιά (για την Kara που θα οδηγήσει την ανθρωπότητα στην καταστροφή). Tι σήμαιναν όλα αυτά, go figure.

Χαριτωμένη προσπάθεια να ξεγελαστούν στιγμιαία οι fans οτι αυτό που μόλις είδαν είχε ιδιαίτερη σχέση με τα ongoing arcs της σειράς, αλλά πρόκειται εν τέλει για κάτι μάλλον εξωτερικό ως προς το 'Razor' στο σύνολό του. Δηλαδή, ως προς τις παράλληλες ιστορίες καταραμένων χαρακτήρων και το πώς αυτοί αποδέχονται τη μοίρα τους. Ωραίο, δυνατό υλικό. Κι ας ήταν filler.