Καλύτερα κι από πέρσι-- από τις 5 καλύτερες ταινίες της οσκαρικής χρονιάς, οι 4 τα πήγαν όσο καλά γινόταν. "No Country for Old Men", "Juno" και "There Will Be Blood" (που δεν έχω δει ακόμα αλλά ΟΚ, θα είναι στην πεντάδα μου) είναι παντού, ενώ το "Ratatouille" πήγε όσο θα μπορούσε να πάει ένα animation (γιατί τέτοια μυαλά κουβαλάνε στην Ακαδημία) με 5 υποψηφιότητες αν μέτρησα καλά.
Σχεδόν θα συγχωρούσα την εγκληματική περιφρόνηση προς το σπουδαίο "Zodiac" αν δεν μας τρίβανε αυτό το "Michael Clayton" μες στα μούτρα. For shame! Oh well, τουλάχιστον αγνοήθηκε επαρκώς το "American Yawnster".
UPDATE: Περισσότερα σχόλια στα... σχόλια.
blanchet for elizabeth...ppppplease.vedder out,greenwood out gia gelious logous...no country kicks ass.an kai emena mou arese poly kai tou lumet.
ΑπάντησηΔιαγραφήMερικές σκόρπιες σκέψεις που δεν έχω όρεξη τώρα να σουλουπώσω για να προσθέσω στο post:
ΑπάντησηΔιαγραφήΠοιος να έλεγε στην Cate οτι μια μέρα θα έπαιζε το filler.
Booo για τον αποκλεισμό του Greenwood. Aυτό κάνει 2η σερί χρονιά που το καλύτερο score δεν είναι υποψήφιο. (πέρσι Clint Mansell)
Yay για την υποψηφιότητα του Michael Giacchino (Emmy award winner για το Lost) στην ίδια κατηγορία για το Ratatouille.
Άλλα δύο nods για τον Brad Bird που είναι η νέα μου μεγάλη αγάπη. Ότνα με το καλό ολοκληρώσει το live-action pic του για την Pixar, θα τον λούσουν με υποψηφιότητες σε όλες τις κατηγορίες. Οι 5 του Ratatouille μαρτυρούν οτι η Ακαδημία δε βλέπει την ώρα να μπορεί να προτείνει την Pixar και για περισσότερα, απλά παραείναι κότες να σπρώξουν για Βest Picture.
Ενώ ας πούμε βάζουν εκεί εντελώς καταναγκαστικά το Atonement. Για το οποίο by the way ένα σπουδαίο πράγμα υπήρχε που του έδινε νόημα, and they failed to recognize it. (Vanessa Redgrave) Αντ'αυτού, πρότειναν τη μικρή με το eerie stare. Ακόμα να μάθουν?
Η επιφανειακή σεναριακή μεταφορά του οποίου Atonement πέταξε έξω από τα σενάρια Zodiac και Charlie Wilson's War.
SURF'S UP?! Frak off!
Roger Deakins. Ο άνθρωπος κέντησε twice φέτος, αν χάσει τη φωτογραφία θα εγκληματίσω. Αν όμως οι Coen σαρώσουν τις μεγάλες κατηγορίες, μπορεί να δώσουν στο There Will Be Blood κανά τεχνικό, μεταξύ των οποίων και αυτό.
Speaking of, δε θυμάμαι ποτέ η μάχη στα μεγάλα Όσκαρ να ήταν μεταξύ δύο ταινιών που λατρεύω, με μια άλλη αγάπη σαν το Juno να τριγυρίζει στις σημαντικές κατηγορίες. Δεν έχω δει ΡΤΑ ακόμα, αλλά αυτή τη στιγμή είτε σκουπίσει στην απονομή το No Country είτε μοιραστούν τα βραβεία μεταξύ των δυο (τριών?) τους, εγώ είμαι ικανοποιημένος.
Το Michael Clayton μην πάρει τίποτα μόνο γιατί There Will Be Blood. (δε μπόρεσα να αντισταθώ)
Τέλος... Ellen Page. Έπρεπε να είναι εκεί από το Hard Candy κιόλας, αλλά better late than never. Κρίμα που θα χάσει από μια ακόμη ερμηνεία-μεταμόρφωση σε ταινία=ερμηνεία. Τα σιχαίνομαι αυτά γαμώτο.
Επίλογος. Επειδή όλοι ξέρουμε πλέον οτι ο David Fincher είναι Μεγάλος σκηνοθέτης, ξέρουμε εξίσου καλά οτι η επιμονή της Ακαδημίας να αγνοεί τα αριστουργήματά του θα τον τοποθετήσει στο ίδιο esteemed γκρουπ με τον Stanley Kubrick, τον Ingmar Bergman, τον Alfred Hitchcock... Δεν είναι κακή παρέα αυτή.
σκόρπιες σκέψεις έξι:
ΑπάντησηΔιαγραφήΠοιος να έλεγε στην Cate οτι μια μέρα θα έπαιζε το filler.
(το οποίο είναι επιεικώς πολύ κατώτερο της πρώτης Elizabeth)
Ενώ ας πούμε βάζουν εκεί εντελώς καταναγκαστικά το Atonement. Για το οποίο by the way ένα σπουδαίο πράγμα υπήρχε που του έδινε νόημα, and they failed to recognize it. (Vanessa Redgrave) Αντ'αυτού, πρότειναν τη μικρή με το eerie stare. Ακόμα να μάθουν?
eee όχι και να προταθεί η Redgrave για 5' συμμετοχής!!! έλεος... το ίδιο είχε γίνει και με την Ντέντς παλαιότερα... δεν θεωρώ ότι δίνει καμμια τρομερά σπουδαία ερμηνεία η Ναιτλι, αλλά η Μπραιόνι είναι φ-α-ντ-αστική και η ταινία σουπερ! (να επικεντρώσω το ενδιαφέρον σας στο 7-λεπτο μονοκάμερο στην ακτή που είναι ότι πιο ενδιαφέρον σκηνοθετικά είδα φέτος)
thumps up Και για την μουσική!!!
επίσης, ευτυχώς που είναι προτεινόμενη η Page φέτος και ο Bardem είναι ανατριχιαστικός στο Νο Country....
aa kai o Saymour Hofmann είναι ΟΝΕΙΡΟ και στο Charlie Wilson's WAr και sto Before Devil Know You're DEAd αλλά...
Πέντε λεπτά ήταν η Redgrave, αλλά έδινε στην ταινία χαρακτήρα και αμεσότητα που κατ'εμέ έλειπε από το προηγούμενο δίωρο των όμορφων ανθρώπων και τον απόμακρων βλεμμάτων. Η Dench δεν έδινε τίποτα στο "Shakespeare in Love", απλώς είχε μια αβανταδόρικη παρουσία και ήταν η Judi Dench. (LOL)
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο μονοπλάνο του Wright εντυπωσιακό, αλλά όπως και η υπόλοιπη ταινία μου άφησε περισσότερο ένα "ρε τι έκανε ο κερατάς" παρά το "HOLY FUCK ΤΙ ΓΑΜΗΜΕΝΗ ΤΡΑΓΩΔΙΑ ΒΛΕΠΟΥΜΕ" που μου απέσπασε η αντίστοιχη τσαχπινιά του Cuaron πέρσι. Ο πόλεμος ήταν μακριά και απλά τον κοιτάγαμε... εντέχνως. Κάτι τέτοιο.
Όμορφη ταινία το "Atonement", αλλά θα προτιμούσα στην 5άδα να βρίσκεται ο Schnabel.
Ο Bardem καταφέρνει και είναι ανατριχιαστικός και καθηλωτικός με αυτό το μαλλί. Για αυτό και μόνο, αξίζει το Όσκαρ. ;)
Page+Hoffman rule-άρουν παντού!