The Shield 7x12 'Possible Kill Screen'

Σχόλια για το προτελευταίο ever 'The Shield' μετά το άλμα.

Τα 40 δευτερόλεπτα. Αυτά τα δυσβάσταχτα, ατελείωτα, επίπονα 40 δευτερόλεπτα. Τα 40 δευτερόλεπτα που κοντά στην κορυφή του ηφαιστείου που είναι ο Vic Mackey έβραζαν μέσα του εγκλήματα, ενοχές, ηθικές καταπτώσεις μιας ολόκληρης καριέρας. Έγραφα πριν λίγα επεισόδια πως ήταν λες και όλη η σειρά οδηγούσε στην ακριβή στιγμή που ο Shane χαμογελάει πικρά πίσω από τον Vic και αποχωρεί από το Barn πριν ο Two Man καρφώσει το όνομά του. Αλλά όχι. Τίποτα, τίποτα, απολύτως τίποτα, δε μπορεί να συγκριθεί με αυτά τα 40 σιωπηλά δευτερόλεπτα του Vic Mackey, πριν αποφασίσει να διώξει από μέσα του κάθε φριχτή πράξη που έκανε ποτέ του. Όλη η σειρά έχτιζε προς μία σιωπή. Ειλικρινά, μπορούν να κάνουν ό,τι θέλουν στο τελευταίο επεισόδιο, εγώ πήρα ήδη όλα όσα ήθελα από αυτό τον χαρακτήρα.

Εξηγούμαι. Δεν είναι πως δε θέλω σα ναρκομανής την επόμενη -τελευταία- δόση μου, δεν είναι πως δεν πεθαίνω να δω πού θα καταλήξουν όλοι οι χαρακτήρες που μαζί τους έζησα τη πιο συναρπαστική πορεία που μου έχει δώσει ποτέ τηλεοπτική σειρά this side of 'Buffy', αλλά είμαι έτοιμος να δεχτώ τη μοίρα του Vic Mackey. Όποια κι αν είναι αυτή. Γιατί αναγκαζόμενος να πετάξει από το παράθυρο και την τελευταία σανίδα σωτηρίας της ψυχής του, δηλαδή αυτή την προσωπική ηθική που με τόσο σθένος υπερασπιζόταν τόσα χρόνια, ο Mackey ήδη καταδίκασε τον εαυτό του.

Όχι, το να έμενε ελεύθερος ο Vic με όλα γύρω του κατεστραμμένα δε θα ήταν τιμωρία αρκετή για αυτόν. Όχι όσο δεν θα είχε αναγκαστεί να δει την οφθαλμαπάτη του εαυτού του να κατακερματίζεται μαζί με τους ανθρώπους του. Τώρα όμως τι του μένει; Θα μείνει ελεύθερος, αλλά τι θα έχει να λέει για να παρηγορεί τον εαυτο του, για να μπορεί να κοιμάται το βράδυ; Μέχρι τώρα θύμιζε διαρκώς στον Shane οτι με τον Terry ήταν διαφορετικά, οτι ποτέ δε θα έβλαπτε κάποιον που δεν το άξιζε, για να ικανοποιήσει τα προσωπικά του συμφέροντα. Τώρα άνοιξε το στόμα του και, σε μια στιγμή σοκαριστική εξίσου (αν όχι περισσότερο) με τη δολοφονία του Lem, άφησε πίσω του καμμένη γη. Άφησε πίσω του έναν Ronnie παραδομένο στην πυρά, έτοιμο για την καρέκλα. Αυτή τη δολοφονία πώς θα τη δικαιολογήσει ο Vic για τον εαυτό του;

"I've done worse," λέει ψυχρά και άψυχα σε μια αποσβολωμένη Olivia όταν αυτή τον ρωτάει αν έχει ιδέα τι της έκανε με αυτό του το παίξιμο. Αν αυτή η αντίδραση είναι καμία ένδειξη για το πού θα πάει από εδώ ο Vic, τότε είναι ασφαλές να συμπεράνουμε οτι ίσως για πρώτη φορά στη ζωή του απέκτησε μια ιδέα αυτοσυναίσθησης. Όσο κι αν καφρο-χασκογέλασε με τα κατορθώματά του κατά τη διάρκεια της ομολογίας, κι όσο κι αν δεν ήθελε (πραγματικά δεν ήθελε) να καταλήξει να το κάνει, η ουσία είναι οτι κατέστρεψε τον Ronnie. Χωρίς δικαιολογία, χωρίς ελαφρυντικό, χωρίς το παραμικρό ηθικό πάτημα. Και το ξέρει. Και ο κόσμος του δε θα έχει ποτέ ξανα νόημα. Γιατί δε θα τον έχουν εγκαταλείψει μόνο όσοι σήμαιναν ποτέ κάτι γι'αυτόν, αλλά και ο ίδιος του ο εαυτός. Αυτή είναι η τιμωρία του Vic Mackey.

Τώρα, αν θα φάει και καμιά σφαίρα στο φινάλε, δεν ξέρω.

Θα μπορούσα να γράφω για χιλιάδες λέξεις, υμνώντας και ξεκοκαλίζοντας κάθε στιγμή αυτής της ιστορικής σκηνής. Για τα άπειρα βλέμματα του συνταρακτικού Michael Chiklis στην ερμηνεία της χρονιάς και κομμένες οι μαλακίες. Για τον άψυχο ψίθυρο "son of a bitch" της Olivia όταν συνειδητοποίησε τι έκανε. Για την οργή θεού της Claudette καθώς έβλεπε τον Vic να ξεγλιστρά μέσα από τα χέρια της και να μη μπορεί να κάνει τίποτα. Για την ιστορία ολόκληρης της σειράς να γίνεται παρανάλωμα του πυρός στο βωμό της σωτηρίας του ενός ανθρώπου που δεν είχε την παραμικρή εξιλεωτική αξία πάνω του.

Tην ίδια ώρα η Claudette χάνει το έλεγχο, ο Dutch δεν ξέρει πώς να την επαναφέρει, η Corrine απέχει ελάχιστα από το να αποτρελαθεί, η Danny επιστρέφει διστακτικά. Πώς θα βρουν ειρήνη όλοι αυτοί οι άνθρωποι με έναν Vic ελεύθερο για πάντα; Εγκλήματα, φιλίες, προδοσίες, συμμαχίες, ηθική, δράματα, όλα, όλα, όλα, να καταλήγουν εκεί ακριβώς που δεν θα έπρεπε να καταλήξουν: στο κατάμαυρο σύμπαν του 'Shield' δεν υπάρχει θεία δίκη. Δεν υπήρχε στις λεπτομέρειες, και δεν υπάρχει στη μεγάλη εικόνα. Θυμόμαστε για μια ακόμα φορά τα μεγάλα λόγια του William Munny σε μια από τις μεγαλύτερες ταινίες των τελευταίων 20 χρόνων: "Deserve's got nothing to do with it."

Τυχαία μοιρασμένη, η δικαιοσύνη μοιάζει να βρίσκει τους Vendrells. Αποκομμένοι από την όποια έννοια ζωής είχαν, βρίσκονται πλέον ένα βήμα πριν την παραίτηση. Στο τέλειο follow-up του κλεισίματος του περασμένου επεισοδίου, ο Shane πλέον πέφτει όσο πιο χαμηλά έχει πέσει ποτέ του για να ληστεύει περαστικούς, η Mara δολοφονεί μια αθώα και ο πόνος είναι περισσότερο από φυσικός. Δεν είναι μόνο το σώμα της που τα παρατάει, αλλά και το πνεύμα που ακολουθεί κατά πόδας. Θα ήμουν ψιλοβέβαιος οτι η μοίρα που τους επεφύλασσε ο Shawn Ryan θα ήταν αυτή των καταραμένων αιώνιων φυγάδων, αλλά τώρα αναρωτιέμαι αν μια έξοδος τύπου 'Bonnie & Clyde' είναι γραμμένη στο μέλλον τους. Να σημειωθεί, δεν την αξίζουν. Κι επιπλέον, δεν ξέρω αν τους έχει μείνει θέληση όχι απλώς για το όποιο τελευταίο κόλπο, αλλά απλώς και μόνο για να κάψουν έστω το ίδιο τους το σπίτι, όπως η Mara απείλησε (ευχήθηκε;) οτι θα συμβεί.

Νιώθω ανίκανος να αποδώσω στο επεισόδιο, στον Shawn Ryan, σε αυτούς τους απίστευτους ερμηνευτές, τη δικαιοσύνη που τους αξίζει, οπότε θα σταματήσω εδώ. Μερικά σκόρπια σχόλια πριν παραδοθώ ολοκληρωτικά στην αναμονή του συγκλονιστικού (αν υπήρχε ποτέ τίποτα σίγουρο στη ζωή, είναι οτι θα είναι συγκλονιστικό) φινάλε.

• Για μια στιγμή φοβήθηκα οτι ο Shane θα τραβούσε τη σκανδάλη όταν σημάδευε την Tina. Απίστευτη ένταση καθώς μουρμούριζε παραιτημένος στον εαυτό του "It's too late."
• Δεύτερος τίτλος-homage στη ντοκιμαντεράρα 'The King of Kong' μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα! (Πρώτα ήταν το 'Chuck' πριν 2 βδομάδες.) Γρήγορα μετατρέπεται σε cult-ίλα ολκής. Του αξίζει!
• Billy Gierhart, πρώτη φορά σκηνοθέτης για το show, και γενικώς βασικά. Ας σημειώσει κάποιος αυτό το όνομα, γιατί αν η πρώτη σου δουλειά πίσω από την κάμερα μοιάζει έτσι...
• Η Frances Fisher επανέρχεται, και μαζί το ongoing arc του Dutch και του Beaver από τη 'Veronica Mars', ενόψει του επερχόμενου φινάλε. Πού μπορεί να το πηγαίνουν; Πού;
• O Walton Goggins μπορεί να μην αναγνωρίστηκε από τα Emmy για τη σπουδαία δουλειά του στο 'Shield', αλλά οι ψηφοφόροι θα έχουν κι άλλη ευκαιρία: από του χρόνου θα τον βλέπουμε σε δικό του show στο AMC.
• H σιωπή του Vic. Να επιστρέψουμε στη σιωπή του Vic. Μπορεί στ'αλήθεια να είναι μια από τις μεγαλύτερες στιγμές που έχουμε δει ποτέ στην τηλεόραση. Στ'αλήθεια. Και είναι απλώς μια σιωπή.
  

Την επόμενη βδομάδα τελειώνουν όλα. Με διπλό επεισόδιο, γραμμένο από τον Shawn Ryan, σκηνοθετημένο από τον Clark Johnson-- το δίδυμο από το οποίο ξεκίνησαν όλα. Ούτε που τολμώ να σκεφτώ για πόση ώρα θα κοιτάζω το απέραντο λευκό της φόρμας του blogger μέχρι να καταφέρω να βάλω κάποιες σκέψεις σε σειρά. One to go...