Battlestar Galactica 4x11 Sometimes a Great Notion

Σχόλια μετά το άλμα για τη θριαμβευτική επιστροφή του 'Battlestar Galactica'.

Oh, my. Ξέρεις οτι πλησιάζει το τέλος όταν στη μέση της σεζόν έχεις ένα τόσο πλήρες επεισόδιο, σε πλοκή, σε χαρακτήρες, σε θεματικές. Βασικά τίποτα δεν περίσσευε, αντίθετα με ό,τι αρχικά θα πίστευε κάποιος για την επάνοδο της Dee στη σειρά. Βασικά ας ξεκινήσω από εκεί, από το πρώτο πλάνο του επεισοδίου: "Previousy On..." και φάτσα-κάρτα η Dualla. Αμέσως σκέφτηκα, τώρα αυτοί μας δουλέυουνε; Περιμέναμε ένα χρόνο για αυτά τα επεισόδια και ξεκινάμε με την Dualla; Αλλά όλοι ξέρουμε πώς πήγε αυτό. Θα επανέλθω σε λίγο, όμως, γιατί πρώτα θέλω να αναφερθώ σε μία μόνο από τις τεράστιας σημασίας πληροφορίες που μάθαμε σε αυτά τα 40 λεπτά, δηλαδή οτι...

...η 13η αποικία ήταν Cylons. WTF;! Και μόνο το να μπω στη διαδικασία να σκεφτώ κάποια θεωρία που να το εξηγεί όλο αυτό μου δημιουργεί πονοκέφαλο, απλά ελπίζω όταν αυτός ο χωροχρονικός αχταρμάς που δείχνει να σιγοψήνει ο Moore στο τέλος να βγάζει κάποιο νόημα. Για την ώρα, απλά πρέπει να σταθώ μπροστά στη δύναμη αυτής της ιδεάς. Οτι μια αποικία ανεξάρτητη από τις 12 του Kobol, Cylons αντί ανθρώπων, χωρίς καμία επαφή μεταξύ τους, κατέληξε να βρει την ίδια μοίρα. Τι λέει αυτό για τη φύση μας; Και με τι δύναμη να μπορέσεις μετά να σηκωθείς και να συνεχίσεις την όποια σου διαδρομή, όταν βλέπεις μπροστά σου μια μοίρα προδιαγεγραμμένη; All that has happened before, will happen again.

Ή μήπως ακριβώς επειδή η 13η αποικία δεν είχε την πρότερη γνώση της καταστροφής της Caprica, έκανε τα ίδια (ανθρώπινα; κυλόνεια; έχει σημασία;) λάθη; Η νέα φυλή που δημιουργείται τώρα, μήπως θα ξέρει πού δεν πρέπει να πατήσει; Είναι η εικόνα ευτυχίας μέσα στην καταστροφή των Helo-Sharon-Hera δείγμα αυτού που θα έρθει; Μια νέα φυλή για ένα νέο αύριο;

Τώρα, το πώς καταλήξαμε σε όλο αυτό... Oy. Το timeline Λίγο με μπερδεύει, αλλά αν θυμάμαι καλά δεν υπήρχαν Cylons τουλάχιστον με ανθρώπινη μορφή όταν η 13η αποικία έφυγε από τον Kobol. Άρα τι ήταν; Και πόσο Cylons ήταν; Μπορεί να ήταν κάποιου είδους μίξη των δύο φυλών; Επίσης τώρα η ξεχωριστή φύση των Final Five γίνεται πιο σαφής, αφού υποθέτουμε πως δεν είναι απλά μοντέλα σαν τους υπόλοιπους, αλλά δείγματα της 13ης αποικίας που επιλέχθηκαν (;) για να αναγεννηθούν στο 'σήμερα'. Άρα να υποθέσουμε οτι αυτή τους η αναγέννηση μπορεί να εξηγήσει το πώς ο Tigh έχει ένα κανονικό παρελθόν;

Και μια και είμαστε στον τομέα του Ακατανόητου, κάποιος να μου πει τι στα κομμάτια συμβαίνει με τη Starbuck; Έπεσε στη Γη μέσα από εκείνη τη δίνη, και πέθανε εκεί. Ωραία. Τότε αυτή η Starbuck που νομίζει/νομίζουμε οτι είναι η Starbuck, και έχει τις αναμνήσεις της Starbuck και τα ένστικτα της Starbuck, τι είναι;

Kαι για να κλείσουμε τον τομέα του Τι Συμβαίνει Εδώ, η Ellen Tigh είναι ο τελευταίος Cylon;! Άρα μπορούν να πεθάνουν αυτοί οι Εκλεκτοί Πέντε, όπως μεγαλώνουν έτσι μπορούν και να πεθάνουν; Ή είναι (ξανα)αναγεννημένη κάπου και περιμένει; Γιατί ήξερε τη μοίρα τους πριν 2,000 όταν καταστράφηκε η Γη; Και μια που αναφέρθηκα σε αυτό, πόσο ανατριχιαστικές ήταν οι σκηνές του ολοκαυτώματος; Με τους Finals έναν-έναν να θυμούνται με τον τρόπο τους ο καθένας οτι έχουν ξαναϋπάρξει σε αυτό τον τόπο που τώρα είναι κατεστραμμένος. Τον Sam να προσπαθεί να θυμηθεί τις νότες, την Tory να του θυμίζει οτι έπαιζε μουσική σε όλους τους, τον Tyrol να βλέπει το αποτύπωμα του εαυτού του στο μισογκρεμισμένο τοίχο, τον Tigh να βρίσκει σ μια γωνία των αναμνήσεών του την Ellen.

W-O-W.

Όχι οτι τελειώνει εκεί η awesomeness, γιατί υπάρχει και όλη αυτή η ιστορία με τη Dualla και κατ'επέκταση με όλο το πλήρωμα επάνω στο Galactica. Η αυτοκτονία της ήρθε σαν σοκ και ταυτόχρονα ως κάτι επιτακτικό για τη σειρά ώστε να ταρακουνώντας μας να κάνει απόλυτα σαφές πόσα σημαίνει για το πλήρωμα όλη αυτή η ελπίδα που χάθηκε στα αποκαϊδια ενός πολιτισμού. Ξαφνικά με την αυτοκτονία της Dee (τόσο επίπονη μετά τις καλοστημένες στιγμές ευτυχίας της με τον Lee) ήταν σαν το τζάμι να έσπασε και μετά να μας ήταν προφανές, σα να βλέπαμε κάτι που ήταν εξαρχής εκεί. Στους διαδρόμους του Galactica, οι άνθρωποι είχαν χάσει την ελπίδα τους για το Αύριο, η Roslin έκαιγε το 'ιερό' βιβλίο που την καθοδήγησε στο πουθενά, ο Adama δεν είχε τη δύναμη να δώσει τέλος και πήγε να το εκβιάσει από τον Tigh.

Σε αυτό το σημείο ό,τι κι αν πώ για την ερμηνεία των δύο αντρών θα είναι απλά κουραστική ηχώ, οπότε απλά ας θυμηθούμε πάλι το σπάσιμο του μεγάλου Bill Adama μέσα σε μια μουλιασμένη στο αλκοόλ ατμόσφαιρα. Κάθε σκηνή αυτού του επεισοδίου ήταν και μια ξεχωριστή σοκαριστική ενορχήστρωση. Δεν τολμώ να φανταστώ τι θα δούμε στη συνέχεια. Ούτε το πόσο έντονη εμπειρία θα αποτελέσει.

.