Battlestar Galactica 4x13 The Oath (1)

Εντάξει, την περασμένη βδομάδα δεν πολυψήθηκα και γι'αυτό δεν δημιούργησα χρόνο να γράψω για το επεισόδιο, αλλά αυτό ήταν τέλειο. Κόλαση. Με την καλή έννοια.

Είναι τόσο σωστό, αφήνοντας όλα τα άλλα στην άκρη για λίγο, που σε αυτή την τελική ευθεία ο Ron Moore έφερε μαζί για το last stand όλη την αρχική ομάδα χαρακτήρων που γνωρίσαμε στη σειρά. Ο Bill Adama και ο Saul Tigh. Η Laura Roslin και ο Gaius Baltar. Ο Lee Adama και η Kara Thrace. Ο Chief Tyrol. Ο Helo Agathon και η Sharon McToaster. Όλοι τους, ξανά μαζί στην απέλπιδα προσπάθεια να διασωθεί το είδος, όλοι τους όπως τους γνωρίσαμε την πρώτη φορά.

Η Laura με μια ιερή φλόγα στη ματιά της και στο λόγο της που δεν έχουμε δει από όταν ακόμα ακολουθούσε τη βίβλο σε κάθε της βήμα. Ο Bill Adama αποφασισμένος να μασάει σίδερα, με τον Tigh και το ένα του μάτι δίπλα του, έτοιμοι να πεθάνουν προσταεύοντας ο ένας τον άλλον. Frak genetics, man. Όσα δε μπορούν να πετύχουν 17 δακρύβρεχτα πολιτικώς ορθά λογύδρια, το περνάει μια σιωπηλή εικόνα. Των δύο αδερφικών φίλων να σφίγγουν τα δόντια και να πιέζουν τη σκανδάλη.

Ο Baltar να παραδέχεται εμμέσως πλην σαφώς το πόσο ψεύτικος είναι και να τρέχει να σωθεί. Η Kara και ο Lee, ξανά μαχητικοί, αποτινάσσοντας το βάρος του ονόματος και της κληρονομιάς του εκείνος, μιας προφητείας που -τελικά- αρνείται να κατανοήσει εκείνη. Έτοιμοι, όπως παλιά, να πολεμήσουν για αυτό που πιστεύουν. Amazing stuff.

Δεν έχω την άνεση να σταθώ τώρα σε μεμονωμένες στιγμές του επεισοδίου που με καθήλωσαν, εξάλλου με είχε λίγο-πολύ ολόκληρο στην άκρη του καθίσματός μου. Κάθε στιγμή του Adama, ο λόγος της Roslin, όλες οι σκηνές δράσης μετά τη μέση, και φυσικά το ανατριχιαστικό φινάλε-- οι εικόνες και τα υποβόσκοντα συναισθήματα μιλούν από μόνα τους.

Αυτό ήταν ένα αληθινό επεισόδιο-κόλαση, μια γροθιά στο στομάχι, όλα αυτά τα κλισέ που λέμε κατά καιρούς αλλά εδώ μοιάζουν λίγα και περιττά. Όσο για το πώς θα εξελιχθεί, και για τους μηχανισμούς που οδήγησαν σε αυτή την επανάσταση (το set-up της οποίας είχε γίνει κάπως βιαστικά στο άνισο προηγούμενο επεισόδιο) νομίζω καλύτερα θα ήταν να περιμένουμε να δούμε ολοκληρωμένη την ιστορία την επόμενη εβδομάδα. Ώστε να είναι εμφανές πού θα οδηγήσουν συγκεκριμένες επιλογές και άρα τι είναι αυτό που μας λέει η σειρά για τη λειτουργία ενός τέτοιου κινήματος. Kαι για το πώς, ακολουθώντας τη συνείδησή της, επιλέγει η κάθε πλευρά να παραμερίσει την ηθική της απέναντι. Υπάρχει δίκαιο και άδικο, υπάρχει όριο, σε έναν τέτοιο πόλεμο όρκων;

Αυτό που είναι σαφές από τώρα είναι ποια πλευρά επιλέγει (προφανώς) και το ποια η θέση που, δίχως αναστολές, παίρνει στο ερώτημα DNA ή μοιρασμένες εμπειρίες. Oικογένεια είναι οι άνθρωποι πλάι στους οποίους τυχαίνει η ζωή, και το οικογενειακό meeting -γιατί περί τέτοιου επορόκειτο- στο cliffhanger αυτού του επεισοδίου ήταν μια από τις κορυφαίες στιγμές που μας έχει δώσει η σειρά μέχρι σήμερα.

Αναμένουμε τη συνέχεια και, ειλικρινά, τη σταύρωση που αξίζει ο Gaeta.

.