The Office 5x13 Stress Relief

Λίγα σχόλια μετά το άλμα για το 'Office' της περασμένης Κυριακής. (LOL, ναι, εντάξει :p)

Στην όλο και μεγαλύτερη λίστα πραγμάτων που σκέφτομαι να κάνω στο μπλογκ αλλά δε θα προλάβω να κάνω ποτέ, είναι και μια αναδρομή στις καλύτερες (και χειρότερς) post-Super Bowl στιγμές. Ιδιαίτερα γιατί έχει ενδιαφέρον το cold open του κάθε επεισοδίου, το πώς δηλαδή η κάθε σειρά επιχειρεί να αρπάξει την προσοχή των όποιων δεκάδεων εκατομμυρίων θεατών έχουν αφήσει ανοικτούς τους δέκτες τους μετά το Super Bowl. (Hello Sydney Bristow με τη συλλογή εσωρούχων σου!!)

Tι έκανε λοιπόν το 'Office'; Ενορχήστρωσε το πιο εξωφρενικό και ξεκαρδιστικό slapstick χάος γραφείου, με μια ψεύτικη απειλή φωτιάς και τους πάντες να πανικοβάλονται και να αντιδρούν διαφορετικά συνεισφέροντας σε μια τέλεια timed άσκηση χιούμορ καταστάσεων. (Τι γάτες ανεβοκατέβηκαν ταβάνια, τι ο Kevin όρμησε στα συσκευασμένα κρουασάν, ο κακός χαμός, τέλειο.)

Μετά από αυτό που ήταν το καλύτερο μάλλον cold open της ιστορίας της σειράς (και το οποίο κατάφερε πράγματι να δώσει πάσα στο υπόλοιπο επεισόδιο ένα τεράστιο κοινό της τάξης των 30 μυρίων*) ακολούθησε ένα επεισόδιο πολύ πιο αστείο από το μέσο 'Office', αλλά και σε μεγάλο βαθμό μια απλή συρραφή από γκαγκς μέχρι περίπου τη μέση όταν ξεκίνησε αυτό το λεπτό story thread με τον Michael και τα "Boom, roasted!" του.

Συλλογή αστείων τώρα δεν ξέρω κατά πόσο έχει νόημα, έχω ξεχάσει τα μισά και κοντεύει να περάσει και καμιά βδομάδα. Απλά ήταν ιδιαίτερα αστείο το σκηνικό με το 'Stayin' Alive' και τον ψυχοπαθή Dwight στη συνέχεια να κόβει το πρόσωπο της κούκλας, ακολουθούμενο αμέσως από το κόψιμο στο γραφείο του Wallace για δεύτερη φορά. Το όλο δίλεπτο ήταν απίστευτα αστείο.

Και γενικά εντάξει, δεν είναι ακριβώς οτι παραπονιέμαι που ήταν λεπτός ο αφηγηματικός ιστός του επεισοδίου. Συνήθως εξάλλου τα πράγματα είναι πολύ χειρότερα στα ωριαία 'Office': ξεκινάει η πλοκή και μέχρι το τέλος της ώρας έχει τραβηχτεί σε τέτοια επίπεδα που ο Michael καταλήγει λιγότερο ανθρώπινος από τον Homer Simpson. Εδώ τουλάχιστον τα random αστεία πήγαν στην αρχή (και ήταν ΟΛΑ πολύ καλά) και το Michael-centric plot στο πίσω μέρος, πετυχαίονοντας τον ιδανικό συνδυασμό χιούμορ και ανθρωπιάς που έπιανε πάντα η σειρά στις καλύτερες εποχές της.

Σχεδόν οτιδήποτε είχε να κάνει με το roast ήταν κωμικό κέντημα, δεν το συζητώ, και ιδιαίτερα το payoff με τον ίδιο τον Michael να θάβει τους άλλους ("Andy... you're gayer that Oscar!") υπό τους ήχους του ντελιριακού γέλιου του Stanley. Ξεκαρδιστική, συνεπής και πολύ απλά σωστή εισαγωγή ενός τεράστιου κομματιού του κοινού στο σύμπαν της σειράς.

Σε αυτό το πλαίσιο ήταν βέβαια ψιλο-απαραίτητο να έχουμε κι αυτές τις Jim-Pam σκηνές που δε μου έκαναν τίποτα, αλλά σε 40 λεπτά συμπυκνωμένης και αμόλυντης κωμωδίας τα δέχομαι, τι να γίνει. Αυτό για το οποίο δεν είμαι σίγουρος είναι το σοκαριστικά spoilerous preview που έπαιξε μετά, που την ώρα που γράφω αυτές τις γραμμές μπορεί να έχει ήδη παίξει στο χθεσινό επεισόδιο, οπότε, erm, τα ξαναλέμε αργότερα. :P

All in all, απόλυτα πετυχημένο Super Bowl outing κι ένα από τα καλύτερα και αστειότερα επεισόδια της σειράς εδώ και 3 τουλάχιστον χρόνια.

(*30 μύρια! Το μεγαλύτερο κοινό όχι μόνο της σειράς, αλλά και οποιασδήποτε προβολής του NBC εδώ και 4-5 χρόνια! Και #3 κοινό για φέτος μετά τις πρεμιέρες του 'American Idol' για Τρίτες και Τετάρτες αντίστοιχα. Very well done, 'The Office'. Ας δούμε τώρα πόσοι από αυτούς θα επιστρέψουν/επέστρεψαν.)

.