Το 'United States of Tara' δεν είναι μέτριο, ούτε είναι αδιάφορο. Είναι τόσο κακό που με κάνει να θέλω να επανεκτιμήσω το 'Juno' από φόβο πως ήμουν τραγικά λάθος όταν αποφάσιζα να το λατρέψω. Στη νέα dramedy του Showtime δεν υπάρχει υπόβαθρο, δεν υπάρχει δράμα, δεν υπάρχει γέλιο, δεν υπάρχει τίποτα.Στην πραγματικότητα πρόκειται για πιο ξεδιάντροπο συγγραφικό και ερμηνευτικό όχημα που έχει εμφανιστεί ποτέ στην τηλεόραση. Κάθε σκηνή έχει γραφτεί για να μας δείχνει πόσο απίστευτη ηθοποιάρα είναι η Toni Collette και κάθε ατάκα έχει γραφτεί για να μας δείχνει πόσο ασυνήθιστη και εφευρετική σεναριογραφάρα είναι η Diablo Cody. Και οι δυο τους προσπαθούν τόσο πολύ να μοιάζουν αβίαστα μεγαλειώδεις, που αν κλείσεις για μια στιγμή τα μάτια και ξανακοιτάξεις, δεν γίνεται να μη δεις πόσο αστείες είναι μές στην υπερπροσπάθειά τους. Σε αυτή τη σειρά τίποτα δεν έχει περιεχόμενο, τίποτα δεν σημαίνει το παραμικρό. Τρία επεισόδια και τέλος για μένα, δηλαδή 60 λεπτά της ζωής μου που δε θα πάρω ποτέ πίσω.
.
Phew, glad it's not just me...
ΑπάντησηΔιαγραφήΠαρομοίως! LOL
ΑπάντησηΔιαγραφή3 epeisodia? xaras to kouragio sou, ego anteksa 1...
ΑπάντησηΔιαγραφήΠραγματικά, άντεξες για τρία επεισόδια;;
ΑπάντησηΔιαγραφήκι εγώ στο δεκάλεπτο του πρώτου, βαρέθηκα και πήγαν όλα στον κάλαθο των αχρήστων ;-)
ε εντάξει μην τρελαίνεστε :P μετά από 1 επεισόδιο?
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι το juno δεν είχε haha-funny στιγμές παρόλα αυτά ήταν "αστείο" all-around.
η tara και πικρο-αστείες στιγμές έχει (βλ. ο γιος με την "λανθάνουσα σεξουαλικότητα" κολλάει με τον ubercool τύπο του σχολείο ο οποίος καίει ομοφυλόφιλους στην κόλαση) και σοβαρο-γελοίες (βλ. τον manager να δείχνει το cap του από το ground zero). και γενικώς αρκετά ισορροπημένα numb είναι (with good reason).
το σημαντικότερό του πρόβλημα είναι ότι δεν έχει εμφανή κατεύθυνση...
diladi na min to ksekinisw? :p
ΑπάντησηΔιαγραφήΕμένα καλέ μου αρεσε!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣίγουρα δεν είναι κάτι το τρομερό, αλλά οι προσωπικότητες της Τάρα έχουν ένα άλφα υπόβαθρο και λόγο ύπαρξης ως προς τους τομείς της ζωής της, και το πράγμα κάπου δείχνει να πηγαίνει με τον κάθε χαρακτήρα...
Και πως μπορείς να to πεις "κακό" όταν η Colette παίζει την κάθε προσωπικότητα τόσο γαμάτα? Έστω αυτό θα κέρδιζε κάποια ποντάκια...
Τα πράγματα για τα οποία όμως ξεχωρίζει η 'Tara' (την Colette, τις ατάκες) είναι αυτά που θα όφειλαν να είναι δευτερεύοντα ως προς την ιστορία ή ως προς το τι αυτή σημαίνει. Kαι νιώθω πως ιστορία εδώ ούτε υπάρχει ούτε πρόκειται να υπάρξει...
ΑπάντησηΔιαγραφήπράγματι, το μόνο που μου φάνηκε σαν over reaching series arc ήταν το οτι η Ταρα σταματησε τα φάρμακα ωστε να μελετήσει τα alter ego της και να βρει μια λυση...
ΑπάντησηΔιαγραφήε, βασικά το ότι η τάρα σταμάτησε τα χάπια της είναι ένα plain ol' McGuffin, ώστε η Cody να γράψει για τριπλοτετραπλές προσωπικότητες... οπότε και αναλύεται το "τι" συμβαίνει για να ξεχνάμε το "γιατί".
ΑπάντησηΔιαγραφή