Lost 5x10 'He's Our You'

Aν μπορούσες...

...να πας πίσω στο χρόνο για να σκοτώσεις τον Hitler, θα το έκανες;

a) Ναι, θα το έκανες.

Γιατί είσαι γεννημένος δολοφόνος, όλη σου η ζωή ένας κύκλος αίματος. Το ένα και μοναδικό σου χαρακτηριστικό, εκείνο που σε κυνηγάει από πιτσιρικάς και για πάντα, είναι εκείνο του στυγνού δολοφόνου. Μια πράξη κακού σε τρυφερή ηλικία, μια ενηλικίωση-στρατιωτική εκπαίδευση, μια έμφυτη τάση προς το φόνο που επιτρέπει στο εύκολο manipulation σου στα χέρια κάποιου Ben Linus. Και μια τελική εξίωση του ονόματός σου με την ίδια την έννοια της απάνθρωπης βίας, από ανθρώπους που τελικά ποτέ δε θα είναι δικοί σου. "He's our you." Δηλαδή, εσύ όχι κομμάτι του "εμείς."

Το 40λεπτο είχε κάποια από τα προβλήματα που κουβαλούν απάνω τους οι συνήθως βαρετές ώρες-focus στον Sayid, και δεν ήταν και ακριβώς αυτό που λέμε 'λεπτό' στον τρόπο που σκιαγραφούσε τον χαρακτήρα του resident torturer & killer μας, αλλά έκανε μια δουλειά πολύ αποτελεσματικά: Επιβεβαίωσε και υπενθύμισε, πως αν υπήρχε ένας μόνο άνθρωπος σε όλη αυτή την ομάδα χαρακτήρων που θα απαντούσε καταφατικά στην αρχική ερώτηση του post, και θα την πήγαινε (την απάντηση) μέχρι τέλους, αυτός θα ήταν ο Sayid. Και μόνο. Εκτός κι αν...

b) Θα το έκανες αλλά θα αποτύγχανες.

Κοινώς, δε μπορείς να το κάνεις, γιατί δεν το έχεις κάνει. Διότι αφού ο Hitler έζησε για να τον γράψει η Ιστορία, σημαίνει οτι ουδείς μπορεί να την ξεγράψει. Κάθε σου πράξη είναι ήδη κομμάτι της. Που θα πεί, τι; Οτι ο Sayid αστόχησε ή δεν ευστόχησε όσο θα έπρεπε; Το στιγμιαίο σοκ φυσικά τίποτα δε μπορεί να το σβήσει, αλλά τρία δευτερόλεπτα μετά την κάρτα τέλους είχα ήδη φτάσει στο συμπέρασμα οτι ναι, μάλλον το επόμενο επεισόδιο θα ξεκινήσει με τον μικρό Ben να βήχει αίμα και του Dharma-ites να ουριλάζουν για βοήθεια από τον Dr. Sheppard.

c) Το έχεις ήδη κάνει.

Hello; Time-loop! Πάντα προσπαθούσες να δολοφονήσεις τον Hitler ρε ανόητε, γι'αυτό και έγινε τέτοιο ψυχάκι, δεν το καταλαβαίνεις; Αυτός προσπαθούσε απλά να σου δείξει τη ζωγραφική του, χαρούμενος που βρήκε έναν άνθρωπο για να τον πάρει μακριά από το απαίσιο περιβάλλον στο οποίο μεγάλωνε, να τον βοηθήσει να αποδράσει. Σε φρόντιζε, σου έφερνε να διαβάσεις, σου κράταγε παρέα, σου έφτιαχνε να φας με κίνδυνο της σωματικής του ακεραιότητας, σε βοήθησε να αποδράσεις και εσύ πας και τον πυροβολάς στην κοιλιά; ΕΙΣΑΙ ΣΤΑ ΚΑΛΑ ΣΟΥ ΑΝΘΡΩΠΕ ΜΟΥ;! Φυσικά και θα μεγάλωνε να γίνει παρανοϊκός δικτάτορας με τεράστια προβλήματα εγωισμού. Θα έπρεπε να ξέρεις-- εσύ τον δημιούργησες.

d) Hamnoo;

Ερμ, εκτός αν, δεν ξέρω, εκτός αν όντως τον πυροβόλησες και τον σκότωσες. Wow. You were not supposed to do that. Τι θαγινόταν σε μια τέτοια περίπτωση; Παράλληλα σύμπαντα; Μεταφερόμαστε σε ένα παράλληλο timeline όπου ο Β' Παγκόσμιος δεν συνέβη ποτέ, την στιγμή που στο αρχικό timeline είναι όπως ήταν και θα είναι πάντα; Ή μήπως αλλάζουν όλα στη μία και μοναδική ροή της ιστορίας; Αν ο Dan είχε άδικο; Αν ο Hitler του 1944 αρχίσει να τρεμοσβήνει σαν τον Michael J. Fox στο Back to the Future; Και ο κόσμος μας σήμερα να αλλάζει με το τρεμόπαιγμα ενός ματιού;

e) Θα το κάνεις, αλλά ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος δεν θα αποτραπεί.

Διότι ίσως η έννοια της μη-αλλαγής είναι πιο χαλαρή από όσο πιστεύαμε, και ο Χρόνος προστατεύει περισσότερο landmark γεγονότα παρά την κάθε παραμικρή στροφή. Πχ, αν ο Ben επρόκειτο να καταστρέψει τη Γη το 2012 και τώρα είναι νεκρός, το Νησί θα μεταχειριστεί την Ιστορία με τέτοιο τρόπο ώστε να καταστραφεί αλλιώς η Γη το 2012 ή πρέπει να είναι καλά και ντε ζωντανός ο Ben για να το κάνει ο ίδιος; Πόσο αυστηρό είναι το time-loop theory του Lost;

Γιατί δεν ξέρω αν το θυμάστε αυτό, αλλά πίσω στην 3η σεζόν ο Desmond είχε ένα όραμα. (Πολλά δηλαδή, αλλά δώστε μου ένα λεπτό.) Έβλεπε τον Charlie να πεθαίνει-- και τον έσωζε. Αλλά ο θάνατος θα τον συναντούσε πάντα ένα βήμα παρακάτω. Κοινώς, το Νησί δεν το ένοιαζε να συμβούν τα πάντα όπως συνέβαιναν πάντοτε-- αρκεί με κάποιο τρόπο να εκπληρωνόταν ο συγκεκριμένος στόχος, εν προκειμένω ο θάνατος του Charlie. O Desmond έβλεπε ακόμα την Claire να απογειώνεται με το ελικόπτερο που θα τους έπαιρνε όλους από το νησί. Η Claire δεν έφυγε ποτέ, αλλά το ελικόπτερο υπήρξε, όπως και η διάσωση.

Το γεγονός μετράει, όχι οι τεχνικές λεπτομέρειες.

Κοινώς, μικρέ μου ανόητε, ο Hitler είναι η υποσημείωση της μεγάλης κοσμικής αλήθειας που λέει πως ό,τι γράφει, δεν ξεγράφει. (Εκτός κι αν είσαι ο Desmond, αλλά θα το δούμε αυτό εν καιρώ.) Στη συγκεκριμένη περίπτωση, το συναρπαστικόν του πράγματος έγκειται στον τρόπο με τον οποίον θα αποδειχτεί η ματαιότητα της προσπάθειας. Και προς τιμήν αυτού του μικρού όσο και κομψού -και προσωρινού;- mindfuck, απόψε δεν έχω τίποτα κακό να πω.

.