So You Think You Can Dance: Top-20

WHOOOO!!!!!.....

...the hot tamale train is back!

(Τα αποτελέσματα θα τα σχολιάσω κάποια στιγμή αύριο πριν το μεσημεράκι, ελπίζω.)


Κατ'αρχάς μια γενική παρατήρηση, οι κριτές γενικά κάναν μεγάλη προσπάθεια να ισοφαρίσουν με μπόλικο over-praise για το οτι τους μισούς χορευτές δεν τους είχαν δείξει καθόλου στις οντισιόν. It's OK, αυτή είναι η φύση του τέρατος, εξάλλου όπως έχει αποδειχθεί πολλάκις, αν κάποιος είναι να φτάσει ψηλά, θα φτάσει.

Το πρώτο performance show είχε πάρα πολλές γαμάτες στιγμές, όχι κάποια που θα τη θυμόμαστε του χρόνου τέτοια εποχή βέβαια, και αν μία από τις 10 τη θυμόμαστε, θα είναι περισσότερο για την υπερβολική της φιλοδοξία. Και αναφέρομαι φυσικά στο χρυσό παιδί της επιχείρησης, τον Wade "Genius" Robson, του οποίου τα crash dummies με είχαν περισσότερο να ξύνω το κεφάλι μου με ενδιαφέρον παρά πραγματικά να γουστάρω. Μπόνους πόντοι για το οτι χρησιμοποίησε το σχεδόν μη-τραγούδι της Goldfrapp, και το οτι έντυσε τους χορευτές στα λευκά. Που να μου τραβάς τις τρίχες αυτή τη στιγμή, δε θυμάμαι να σου πω ποιοι δύο το χόρεψαν το κομμάτι, το οποίο φαντάζομαι στηρίζει τον ισχυρισμό οτι ο Wade νοιάζεται περισσότερο για να προβάλει τον ίδιο ως σταρ, παρά τους χορευτές. That said, ήταν το ένα συστατικό που είχε λείψει από τη φανταστική περσινή σεζόν, και χαίρομαι αφάνταστα που τον έχουμε πίσω. Δίνει πράγματα, ο άτιμος εφετζής, δίνει.



Κατά τα άλλα, ποτέ δεν θα βαρεθώ σε κομμάτι των NapTab (Tabitha & Napoleon για τους αμύητους), αλλά σίγουρα βοηθάει όταν οι χορευτές έχουν την προσωπικότητα να το διαχωρίσουν από το σωρό (όπως πέρσι η Chelsea και ο Mark που στα δικά μου μάτια καθόρισαν ανεπιστρεπτί το ίδιο το concept της NapTab routine), γιατί το ζεύγος έχει την τάση να επαναλαμβάνεται καμιά φορά. Η Jeanine και ο Chbeeb ήταν πολύ καλοί (αν και η Jeanine έχει κάτι το περίεργο στο σουλούπι της, επιφυλάσσομαι), η Paris και ο Tony ήταν χάλια. Σοβαρά τώρα, τι συγχρονισμός ήταν αυτός; Eek!



Ένα round of applause όμως για την αγαπημένη μου Mandy Moore, please! Το νούμερό της δεν ήταν και το πιο 'μπροστά' πράγμα που έχει κάνει, αλλά η τύπισσα ακόμα και στις στιγμές που μοιάζει να χορογραφεί με αυτόματο πιλότο, παραδίδει έναν τέλειο συνδυασμό του breathtaking και του cheesy, ακριβώς τα αγαπημένα μου πράγματα στο entertainment! Παίρνει το best of the night, από μένα.



Οι άλλες δύο χορογραφίες που θυμάμαι ακόμα, είναι εκείνη που έκλεισε το show, με την Kayla να το πηγαίνει ασάλιωτο δίχως έλεος και δίχως ανάσα, και εκείνη της Karla με τον Jonathan. Με την Karla κατά τη διάρκεια της Vegas Week έπαιζα αυτή την ιδιότυπη εκδοχή του Where's Waldo, και χαίρομαι που τελικά ο Waldo κατέληξε στην 20άδα. Η χορογραφία αυτή σχεδιάστηκε με σκοπό να είναι σέξι, και σέξι ήταν, oh yeah. Εκτός από το σημείο που ο Jonathan περνά κάτω από τα πόδια της Karla, γούσταρα τρελά και λίγο παρακάτω όταν αυτή χορεύει σε 1-2 σημεία σαν σε slow-motion. Γενικά γαμάτο routine, και ελπίζω να μη βρεθούν στο bottom-3 τα δυο τους. Η Karla δηλαδή, ο άλλος δε με νοιάζει γιατί δεν είμαι 12χρονο κορίτσι!



Τι άλλο τι άλλο. Α ναι ναι, κάτι έγινε λέει με κάποιο Bollywood routine. Μπράβο. Με τη διαφορά πως, ένα χρόνο μετά, ακόμα θυμάμαι περισσότερο το αντίστοιχο των Katee-Joshua περισσότερο από αυτό που είδα νωρίτερα σήμερα. Let's revisit:



Fucking brilliant. Και πράγματι props στο show για το οτι είχε όντως εισάγει το στοιχείο του Bollywood πριν χτυπήσει το Slumdog fever.

Πριν κλείσω για τώρα, μια υπόκλιση στην Mury Murphy. Δηλαδή ναι, ο Adam Shankman ως συνήθως κλέβει την παράσταση όποτε εμφανίζεται στο show (BTW, Step Up 3-D: Can't wait!), αλλά και μόνο για το Botox Incident, κερδίζει σήμερα όλες τις υποκλίσεις του κόσμου. WHOOOOOOOOOOOOOOOO!!!!!

(Wow, η κραυγή της Mary είναι ενοχλητική ακόμα και στο γραπτό λόγο!)

.