Russell T. Davies speaks, infuriates, awes.

Δεν είμαι ο μεγαλύτερος φαν του Russell T. Davies στον κόσμο, και δεν είναι λίγες οι φορές που έχω ψιλο-ξεσκίσει πράγματα που κατά κοινή ομολογία ήταν καλύτερα από ό,τι νόμιζα εγώ. Αλλά καθώς η εποχή του στο Doctor Who φτάνει στο τέλος του και ο ίδιος αφήνει πίσω του καμμένο έδαφος με τους φανς, θα πρέπει να του αποδώσω σεβασμό για το πόσο 'αυτός είμαι και βασικά είμαι γαμάτος' νοοτροπία έχει, χωρίς να νιώθει ανάγκη να απολογηθεί σε κανέναν, και γιατί θα έπρεπε άλλωστε. Ανέστησε ένα από τα μεγαλύτερα τηλεοπτικά properties παγκοσμίως και του έδωσε εμπορικά, ανάσα ζωής που θα διαρκέσει για πάρα πολλά χρόνια ακόμα κι αν ο Moffat το ρίξει σε Rated R πορνοδιαστροφικά timey-wimey non-linear πειράματα που θα απολαμβάνουν μόνο οι άνθρωποι των οποίων τη γνώμη ο Davies αγνοεί, ακριβώς επειδή ξέρει οτι είναι λίγοι.

Βασικά αυτό που λέω είναι οτι καλλιτεχνικά τον βρίσκω σοκαριστικά λίγο για τα όσα έχει πετύχει, αλλά σαν παραγωγό πάντα τον θαύμαζα, και ατάκες σαν

“To be honest, my own shows, too.”

στην ερώτηση "ποιες σειρές είχες ως μοντέλα για τον νέο Who" μόνο μεγαλύτερη εκτίμηση μπορούν να με κάνουν να έχω για κάποιον.

(Keep in mind, είμαι φανατικός Murinho και τα μυαλά στα κάγκελα, οπότε αυτό μπορεί κάτι να έχει να κάνει.)

Interview: Russell T. Davies [AV Club]

.