Και ανησυχούσαμε επειδή αργεί η επιστροφή του Moffat. Πολύ σύντομα σχόλια για το πιο character-based επεισόδιο που έχει κάνει ποτέ η σειρά.
Δεν προλαβαίνω να αφιερώσω στο επεισόδιο όση ώρα (και λέξεις) θα ήθελα, και ελπίζω να το κάνουμε μαζί στην πορεία, στα σχόλια. Οπότε ας πω απλά συνοπτικά ότι ήταν μια εξαιρετική ιστορία, θαρραλέα ως προς το ότι εν τέλει δεν υπήρξε ποτέ επί της ουσίας καμία απειλή για τους ήρωές μας, και το όλο συμβάν ήταν 100% ένα character piece για την Amy και, κατά δεύτερο λόγο, για τον Doctor.
Ο Rory παραμένει ένα κενό για μένα και παρά τις προσπάθειες της σειράς να μας τον πουλήσει ως νέο μέλος μιας χαρωπής τριάδας, δεν τσιμπάω. Νομίζω πως η χρησιμότητά του έχει περισσότερο να κάνει με το τι βλέπει η Amy σε αυτόν, δηλαδή όλη την αγάπη και τη σιγουριά που δεν έχει λάβει στη ζωή της από κανέναν άλλον άνθρωπο- και κυρίως από τον Doctor. Δεν είναι τυχαίο που το ότι συνεχώς την εγκαταλείπει έχει γίνει recurring theme.
Την ίδια ώρα ο Doctor έχει κάποια πολύ χοντρά issues αφού επί της ουσίας τεστάρει τον εαυτό του (μέσω ενός γαμάτου Toby Jones) για το κατά πόσον μπορεί να γίνει όντως βράχος να στηριχτεί άλλος άνθρωπος. Δηλαδή η Amy. Η μία είναι μια 20χρονη στρίπερ, ο άλλος ένας αθάνατος Θεός, αλλά με τον έναν τρόπο ή τον άλλον έχουν ένα σημαντικό κοινό στοιχείο: Ψάχνουν κι οι δύο τον τρόπο να ωριμάσουν, δίχως να αναγκαστούν να μεγαλώσουν.
Brilliant stuff, μακάρι να είχα χρόνο να αφιερώσω άλλες τόσες παραγράφους, αλλά γι'αυτή τη βδομάδα θα πρέπει να παραμείνω σύντομος. Αλλά θα το ξαναπώ: Πολύ-πολύ καλό και ιδιαίτερο και τολμηρό επεισόδιο, και όση δουλειά έκανε το Angels 2-parter για τη μυθολογία της σεζόν, άλλα τόσα έκανε αυτό για τους χαρακτήρες της. Σε αυτό το σημείο, νομίζω δεν υπάρχουν πλέον αμφιβολίες για το αν ο Doctor Who του Moffat έχει να δώσει κάτι καινούριο στη σειρά. Για μένα είναι ξεκάθαρα κάτι εντελώς διαφορετικό.
.
Εντάξει, το ότι σκεφτόμουν παρόμοια πράγματα δεν είναι έκπληξη, εκεί σε οδηγεί το επεισόδιο. Αυτό που έχω να συμπληρώσω είναι πως πλάκα πλάκα, σκέτη παιδοκτονία ήταν το πρώτο όνειρο.
ΑπάντησηΔιαγραφήKids show σου λέει μετά. (LOL)
ΑπάντησηΔιαγραφήΚι εμένα μου άρεσε (και απότι είδα μπορεί να είχε και μία καλή σύνδεση με παλιά continuity, βλέπε Valeyard)
ΑπάντησηΔιαγραφήΑλλά ρε γαμώτο, θες να πεθάνεις, σε κυνηγάνε τέρατα που σε κάνουν στάχτη χωρίς ιδιαίτερο πόνο απότι φαίνεται.
Και διαλέγεις car crash? Εκτός αν έχασα κάτι στην πλοκή και δεν "μπορούσαν" να αυτοκτονήσουν μέσω των τεράτων.
Ειπωθηκαν πολυ βαριες κουβεντες σε αυτο το επεισοδιο. Βαριες και περα για πέρα αληθινές.
ΑπάντησηΔιαγραφή"The old man prefers the company of the young"?
Και το φοβερο ειναι οτι ο Doctor δεν αντιδρα. Ουτε δραματικές συνειδητοποιησεις, not even a blink. Ξέρει ποιος ειναι.
Και μόλις συνειδητοποιω το διπλό meaning του "I know who you are" που είπε στον 'Dream lord'.
Πολύ καλό το επισοδειάκι. Θα κρατήσω τη στιγμή ακριβώς πριν τους τίλτλους: Επική ατάκα This is going to be a tricky one και το μικρό γελάκι πριν πέσουν οι τίτλοι.
ΑπάντησηΔιαγραφήEγώ κρατώ το "I know who you are: there's only one person that hates me that much"...
ΑπάντησηΔιαγραφήcotsos, την ίδια απορία είχε και η Amy, αλλά με αυτήν έμεινε...
Νομίζω ότι τα τέρατα σταμάτησαν να τους επιτίθενται όταν κατάλαβαν τι θέλουν να κάνουν. Υπήρξε σαν μισή ατάκα η 'εξήγηση' την ώρα που πηγαίνανε στο βανάκι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕπική ατάκα This is going to be a tricky one και το μικρό γελάκι πριν πέσουν οι τίτλοι.
Το γελάκι αυτό ήταν φανταστική λεπτομέρεια!
tha eksigisei kapoios giati den empainan sto tardis na swthoun apo ta apeilitika gerontia? to blepame se kathe plano nsa thetai sto flower bed tou san diakosmitiko gazebo k to agnoousan epeidiktika
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε κάθε πλάνο; Στην αρχή και στο τέλος που ξαναγύρισαν στο σπίτι. Μπορεί κανείς να πει πως η Amy και ο Rory δεν μπορούσαν να μπουν από μόνοι τους - είχαν τάχα μου περάσει και χρόνια από τότε που είχαν δει τελευταία τον Doctor. Ακόμη, στο τέλος που ερχόταν ο Doctor πίσω ο Rory πέθαινε πριν προλάβουν να βγουν από το σπίτι και τελικά οι δυο εναπομείναντες παίρνουν την απόφαση να πεθάνουν, άρα πάλι δεν υπήρχε λόγος να την κάνουν προς τα κει.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολυ καλο επεισοδιο απο τα αγαπημενα μου της σειρας αυτος ο bow tie-wearing alien νομιζω οτι ειδικα σαυτο το επεισοδιο ο doctor (σαν χαρακτηρας 907 χρονων) ερχεται σε πληρη αντιθεση με τον νεαρο matt η εμφανιση με το πνευμα και τις γνωσεις... η αγαπημενη μου βεβαια στιχομυθια ηταν "I threw it in a supernova./You threw the manual in a supernova... why?/ Because I disagreed with it." και για μια ακομα φορα bow ties are cool.
ΑπάντησηΔιαγραφήθ