FinaleWatch: Breaking Bad

Ύστερα από μερικές μέρες εσωτερικής διερεύνησης και μουντιαλικής εξουθένωσης, ένα ελεύθερο δίωρο παρουσιάστηκε σε ώρα που το πνεύμα ήταν πρόθυμο, συνεπώς μετά το άλμα ακολουθούν μερικές σκέψεις για το φινάλε της 3ης σεζόν Breaking Bad.

Δες το και καθαρά επιφανειακά, και θα καταλάβεις γιατί είναι το Breaking Bad μια από τις καλύτερες σειρές των τελευταίων χρόνων. Εδώ και μισή ντουζίνα επεισόδια προβλέπουμε και πιθανολογούμε τι από όλα τα προφανή πράγματα θα συμβεί, ποιοι από τους ήρωές μας θα μάθουν για ποια προδοσία, ποιες καρδιές θα ξεριζωθούν, ποιο ένοχο μυστικό θα προλάβει να έρθει στην επιφάνεια. Και τελικά... τίποτα. O Vince Gilligan συνεχίζει, 3 σεζόν πια ως showrunner, να παραμένει ολοκληρωτικά απρόβλεπτος, αρνούμενος να ακολουθήσει έστω μία προφανή οδό.

Τελικά, η κλιμάκωση μιας σεζόν που εξερεύνησε την ενοχή σε κάθε πιθανή της υπόσταση, ήρθε με την ολοκληρωτική απώλεια της αθωότητας που είχε απομείνει. Κι όταν δεν απομένει τίποτα να διασωθεί, έχει νόημα να μετανιώνεις για οτιδήποτε; Επόμενη σεζόν αυτό, προτρέχω.

Στο τέλος του 12ου επεισοδίου μείναμε με το στόμα ανοιχτό στη θέα ενός εκδικητή Walt, ενός δολοφόνου χωρίς περιστροφές. Πάει ο άνθρωπος που χρειάστηκε δύο επεισόδια για να καταφέρει να ολοκληρώσει μια προβληματική δολοφονία, τώρα ο Walt ξεκαθαρίζει λογαριασμούς μέσα σε μια σκηνή 3''. Το έκανε για να προστατέψει τον Jesse, οπότε φυσικά και όλα θα συνέβαιναν με τρόπο που θα οδηγούσε και τον Jesse σε μια παρόμοια θέση, ακυρώνοντας έτσι την 'καλή' πράξη του Walt. Ένα επεισόδιο μετά την 'αυτοθυσία' του μέντορα, ο νεαρός padawan παίρνει κι αυτός το βάπτισμά του.

Αυτή η αλυσίδα αίματος, ενοχών και διαλυμένης ηθικής με συγκλόνισε γιατί βασίστηκε αποκλειστικά σε ανθρώπινες συμπεριφορές, στη σχέση και στην επικοινωνία των χαρακτήρων που είναι μαζί μας από τη στιγμή που έπεσαν οι πρώτοι τίτλοι αρχής της σειράς. Καμία πλοκή που μοιάζει παρατημένη από το 24 δεν είναι απαραίτητη για να κλείσουμε με ένα μπαμ, κανένας showrunner ex machina ως απεσταλμένος του θεού δεν είναι απαραίτητος για να μας υποδείξει πώς πρέπει να κρίνουμε τους χαρακτήρες. Το φετινό φινάλε, απολύτως συνεπές με τον τόνο και τις θεματικές που κουβαλούσε ολόκληρη η σεζόν, αποτελεί υπόδειγμα του πώς κλείνεις σεζόν, και του πώς παραδίδεις τους ήρωές σου στο κοινό. Άψογο και συγκλονιστικό, το φετινό φινάλε είναι όλα όσα δεν ήταν το περσινό, είναι ακριβώς το είδος φινάλε που αξίζει να έχει κάθε χρόνο η σειρά.

Τώρα, το μέλλον. Φυσικά το AMC ανανέωσε για 4η σεζόν, που σύμφωνα με κάποιες πρώιμες συνεντεύξεις του Gilligan θα μπορούσε να είναι και η τελευταία. Φυσικά πάντα σε αυτές τις περιπτώσεις η πραγματικότητα δίνει στην εκάστοτε επιτυχημένη σειρά 1-2 τουλάχιστον έξτρα χρόνια ζωής, αλλά προσωπικά δε θα το επιθυμούσα. Μόνο το Shield έχει καταφέρει να μην πληγωθεί ποιοτικά από τις επιπλέον σεζόν, είναι η εξαίρεση. Το Breaking Bad έχει ήδη γίνει αρκετά grande σε σχέση με το πώς ξεκίνησε, το οποίο ως ένα σημείο είναι συνεπές με το τι θέλει να πετύχει.

Όμως η προσωπική ζωή του Walt πλησιάζει επικίνδυνα την κρίσιμη καμπή πέραν της οποίας δεν υπάρχει γυρισμός. Ο Hank απέχει ένα βήμα και δυο λογικούς συνειρμούς από το να υποψιαστεί τον Walt, και επιπλέον έχει φτάσει στο σημείο να κινδυνεύει η ζωή του. Η Skyler τώρα τα ξέρει όλα και πρακτικά γίνεται συνεργός. Ο Walt γίνεται σημαντικός παίχτης στα υψηλότερα κλιμάκια του καρτέλ. Νιώθω ότι απέχουμε μία σεζόν από το να φτάσει το Breaking Bad να γίνει η πρώτη σεζόν των Sopranos, οπότε και θα μιλάμε πλέον για μια άλλη σειρά.

Όλα αυτά που περιμέναμε ότι θα συμβούν πριν πέσει η αυλαία της 3ης σεζόν, θα συμβούν αργά η γρήγορα μέσα στην 4η. Ο Hank θα μάθει. Ο Jesse θα μάθει. Χειρότερα ακόμα, ο Walt Junior θα μάθει. Όταν μπει μπροστά το ντόμινο της καταστροφής, η σειρά θα έχει μια πρώτης τάξεως ευκαιρία να κλείσει με το μεγαλύτερο μπαμ-ένα που δε θα περιλαμβάνει καν αεροπλάνα που θα σκάνε πάνω από την αυλή του Walt.

.