RIP Terriers

Στο NFL, Hail Mary pass είναι αυτή η πολύ μακρινή και πάντοτε απεγνωσμένη μπροστινή πάσα που επιχειρεί ο quarterback της ομάδας που χάνει, όταν έχουμε σχεδόν φτάσει το τέλος του αγώνα και δε μένει πια να κάνεις τίποτα άλλο παρά να ελπίζεις στο θαύμα. Σε αντίθεση με όσα μας έχουν διδάξει οι ταινίες και οι σειρές, στην πραγματικότητα τέτοιες πάσες πολύ σπάνια βρίσκουν στόχο. Όμως υπάρχει κάτι το συγκλονιστικό και μόνο σε μια τέτοια προσπάθεια, και η φευγαλέα στιγμή κατά την οποία το αποτέλεσμα είναι στον αέρα δημιουργεί ένα συναίσθημα τόσο έντονο και ανυπέρβλητα συντριπτικό, που κάνει από μόνο του την όλη διαδικασία να αξίζει τον κόπο.

Το τελευταίο επεισόδιο του μικρού τηλεοπτικού αριστουργήματος Terriers είχε τίτλο 'Hail Mary' και ήταν ακριβώς μια τέτοια πάσα απόγνωσης. Τόσο στο πλαίσια της αφηγούμενης ιστορίας, όσο και στο context του πραγματικού κόσμου, όπου η σειρά ήθελε ένα τέτοιο ακριβώς θαύμα για να ανανεωθεί. Και, πιστό σε όσα μας έχει μάθει η τηλεόραση να περιμένουμε, η fictional πάσα βρήκε στόχο (οι ήρωές μας σώζουν τη μέρα, απέναντι σε κάθε λογική) όμως η πραγματική έσκασε στο έδαφος. Όμως, η φευγαλέα τηλεοπτική στιγμή της όλης ύπαρξης του Terriers δημιούργησε κι αυτή το συναίσθημα που περιέγραψα παραπάνω. Έντονο. Ανυπέρβλητο. Συντριπτικό.

Συγχωρήστε μου και καμιά υπερβολή- ειδικά τώρα που η σειρά κόπηκε και ο κίνδυνος του overhype πλέον δεν την αγγίζει, μπορούμε με μεγάλη ευκολία να μοιράζουμε τα μεγάλα επίθετα. Γιατί ξέρουμε ότι πλέον, δε θα μας διαψεύσει ποτέ. Το Terriers είχε μικρή διάρκεια ζωής, αλλά μέσα από μια πορεία 13-και-τέλος επεισοδίων πρόλαβε να γίνει κάτι πολύ περισσότερο από όσα αρχικά υποσχόταν. Και ακριβώς επειδή κόπηκε, και μάλιστα έχοντας ολοκληρώσει την ιστορία που ξεκίνησε να λέει, θα μπορεί να ζει για πάντα χωρίς να γίνει ποτέ κάτι λιγότερο από τέλειο.

Το φινάλε (δε θα το χαλάσω γιατί υπάρχουν τόσοι πολλοί θεατές που ακόμα περιμένουν να ανακαλύψουν τη σειρά) λειτούργησε τέλεια τόσο σαν season finale, όσο -ίσως περισσότερο ακόμα- σαν series finale. Σε μια συνέντευξη που έδωσε ο δημιουργός Ted Griffin, εξηγεί πως όταν ολοκλήρωναν τα γυρίσματα δεν είχαν ιδέα πώς θα πήγαινε η σειρά σε θεαματικότητα. For all they knew, γύριζαν απλά το τέλος της πρώτης σεζόν. Αλλά σαν την καλύτερη τηλεόραση που έχουμε αγαπήσει, σαν το Wire, σαν την Buffy, έτσι και η σειρά του Griffin ήξερε πώς να υπηρετήσει το δόγμα του "κάθε σεζόν πρέπει να μπορεί να σταθεί σα να ήταν η τελευταία σου". (Βλέπε και σχετικό λήμμα Angel series finale.)

Πριν σε παραπέμψω σε μια σειρά από σχετικά, λιγότερο ή περισσότερο χρήσιμα links, θέλω να κλείσω με μια αναπάντεχα ειλικρινή δήλωση του John Landgraf, προέδρου του FX, ο οποίος προγραμμάτισε τηλεφωνική συνέντευξη τύπου για να αιτιολογήσει ένα cancellation που, δυστυχώς, δεν χρειαζόταν καμία αιτιολόγηση. (Η σειρά είχε μέσο όρο ένα θλιβερά μικρό κοινό της τάξεως των 784,000 θεατών, δηλαδή λιγότερους από τους μισούς από άλλες σειρές που έχει κόψει στο παρελθόν το δίκτυο. Αλλά για καμία δεν έμοιαζε τόσο στεναχωρημένο όσο για το Terriers.)

Μιλώντας για το πώς το Terriers ύφανε με λεπτό τρόπο το καθηλωτικό δράμα χαρακτήρων πίσω από ένα χαριτωμένα buddy dramedy προσωπείο, ο Landgraf είπε (στον Alan Sepinwall):

"I don't know if subtlety is something the American public is buying in droves. When I look at 'Jersey Shore' and the Kardashians and 'Sons of Anarchy' and 'Walking Dead', I wouldn't say that subtlety and nuance describes the most successful kind of pop content in America today."

O Landgraf χρησιμοποιεί ακόμα και μια σειρά του δικτύου του ως αντιπαράδειγμα σειράς που δεν διαθέτει τις χαμηλών τόνων αρετές του Terriers. Κι ενώ προσέχει να της βάλει δίπλα το προσεγμένο Walking Dead, είναι εμφανές σε αυτή τη σπάνια στιγμή κουστουμαρισμένης ειλικρίνειας, ότι κι εκείνος έχει στεναχωρηθεί για την απόφασή του, όσο όλοι εμείς.

Εντάξει. Είπαμε. Ακόμα κι αν η Hail Mary pass δε βρει στόχο, το γαμάτο είναι ότι κάποιος τη δοκίμασε.

~-~-~

Διάβασε επίσης:

> "I've been cancelled more times than a Whitney Houston comeback tour, but this was the most painful and the most painless all at the same time." Ο Tim Minear στο E! Online.
> O John Landgraf και ο Ted Griffin στον Alan Sepinwall.
> Ο Damon Lindelof μας συγκινεί βραδιάτικα στο Twitter ο κερατούκλης.
> To EW ανεβάζει την αναμενόμενη συλλογή των brilliant-but-cancelled σειρών της μίας σεζόν. Δηλαδή βασικά το Firefly, το Freaks and Geeks, και των υπολοίπων που γεμίζουν τη δεκάδα. (Και όπως οι δύο προαναφερθείσες σειρές μπήκαν στο τοπ-10 μου για τα '00s, έχω μια γερή υποψία ότι και το Terriers θα είναι γερό χαρτί για την αντίστοιχη ανασκόπηση των '10s.)
> Για την ώρα, ευτυχώς προλάβαμε να του δώσουμε το #1 της χρονιάς που φεύγει. (Και απέναντι σε σπουδαίους αντιπάλους.)
> Όλα τα Terriers write-ups.

.