Δε βρήκα λόγο να κάνω ξεχωριστά post γιατί α) δεν προλαβαίνω και β) δεν έχω όρεξη. Οι υπόλοιπες νέες, πλην του New Girl (το οποίο μου άρεσε και το οποίο το συζητάμε στο δικό του post), μου φάνηκαν από μέτριες ως απλά ανυπόφορες. Σύντομα σχόλια μετά το άλμα, κατά σειρά για Up All Night, 2 Broke Girls, Whitney και Free Agents.
~~~
Το Up All Night το περίμενα με ενδιαφέρον και με προσδοκίες, μπορώ να πω. Οι 3 βασικοί του πρωταγωνιστες είναι πραγματικά αστείοι ηθοποιοί, και η ιδέα πως θα παρακολουθούμε τις μικρές τραγικωμωδίες της καθημερινότητας ενός ζευγαριού με ένα νεογέννητο μωρό, πολλά υποσχόμενη.
Αλλά στην πράξη, πολλά προβλήματα. Καταρχάς, βασικό πρόβλημα: Ο πιλότος δεν είναι αστείος. Καθόλου. Μπορεί να βρήκα 1-2 σημεία χαριτωμένα, αλλά δεν υπήρξε υποψία γέλιου. Μου αρέσει να βλέπω επιτέλους τον Will Arnett σε ρόλο οχι-GOB, αλλά δυστυχώς δεν έχει πολλά πράγματα να κάνει. Γενικά το όλο στήσιμο μυρίζει από χιλιόμετρα 'εβδομαδιαία ηθικά διδάγματα', κάτι που με κουράζει ακόμα κι όταν μια σειρά είναι αστεία, πόσο μάλλον όταν δεν είναι.
Αλλά όλα αυτά δεν είναι καν το βασικό πρόβλημα.
Το βασικό πρόβλημα είναι ότι ο χαρακτήρας της Maya Rudolph είναι οριακά ανυπόφορος, και ανήκει σε κάποια άλλη σειρά, στο 30 Rock ενδεχομένως. Πάντως είναι εμφανές πως στο Up All Night είναι μετέπειτα προσθήκη, επειδή κάποιο κουστούμι έκρινε (και σωστά, εδώ που τα λέμε) πως ο πιλότος δεν είχε αρκετό funny. Αλλά από την άλλη δεν είναι λύση αυτό που είδαμε. Καμία επαφή οι σκηνές της Rudolph με τις σκηνές των Applegate/Arnett στο σπίτι. Πρέπει επιτέλους να βρεθεί κάποιος άνθρωπος που να ξέρει πώς να βγάλει γέλιο από την Maya, που είναι -στην πραγματικότητα- από τους πιο φυσικά αστείους ανθρώπους στο σημερινό Hollywood.
~~~
Στο 2 Broke Girls η Whitney Cummings (apparently μια 'αστεία' stand-up comedian) συν-δημιουργεί με τον Michael Patrick King (του Sex & the City, αλλά δυστυχώς κυριότερα της ταινίας 'Sex & the City 2') ένα sitcom που μοιάζει να έχει έρθει από το 1998, αλλά που αν όντως το είχε γράψει ο King το 1998 θα τα είχε καταφέρει πολύ καλύτερα.
Μια πλούσια κληρονόμος μένει άφραγκη, πιάνει δουλειά ως σερβιτόρα σε diner όπου ήδη είναι αρχόντισσα μια πολύ sassy και snappy και αυθάδης και μάγκας και κουράστηκα-ήδη-ξέρετε-τον-τύπο τύπισσα, την οποία παίζει η Kat Dennings. Προφανέστατα αυτός ο χαρακτήρας είναι η ίδια η Cummings, με τον τρόπο που όλοι οι άντρες ήρωες των ταινιών του Woody Allen είναι ο Woody Allen κι ας τους παίζει πχ ο Kenneth Branagh. Η Dennings είναι τόσο συμπαθής και χαρισματική που κάνει το όλο θέαμα ανεκτό... μόλις και μετά βίας... διότι οι actual ατάκες της είναι το γνωστό είδος κουρασμένων και προφανώς ποπ αναφορών.
Και δεν ξέρω αν τόνισα αρκετά το πόσο παλιομοδίτικο είναι το όλο show; Πραγματική δοκιμασία να φτάσεις στο τέλος. Αλλά κάτι η Dennings, κάτι καμιά καλή περιστασιακή ατάκα του King, κάτι πάει κι έρχεται.
~~~
Το Whitney, από την άλλη; Το Whitney όπου η Whitney Cummings παίζει απλά την Whitney Cummings και καμία Kat Dennings και κανένας Michael Patrick King δεν είναι εκεί για να μαζέψουν την κατάσταση;
Το Whitney απλά δεν βλέπεται.
~~~
Πρόβλημα που δεν έχει το Free Agents, που βλέπεται μεν, αλλά στο τέλος ένα 'γιατί;' το αναρωτιέσαι.
Είναι remake μιας αγγλικής σειράς που, ως αγγλική σειρά, είχε κρατήσει μονοψήφιο αριθμό επεισοδίων και που ως αμερικάνικη όλα θα τεντωθούν και θα τραβηχτούν μέχρι να σπάσουν. Κλασικά. Και το κακό είναι πως αυτό είναι εμφανές από τον πιλότο ήδη. Ξέρεις πώς θα πάει όλη η σειρά. Το κακό είναι πως αυτή η ιστορία μια κρυφής εργασιακής περίπου-σχέσης ανάμεσα σε δυο ανθρώπους που προσπαθούν να ξεπεράσουν τα τραύματα των προηγούμενων σχέσεών τους, δεν είναι ιδιαίτερα αστεία, ούτε ιδιαίτερα έξυπνη, ούτε ιδιαίτερα πρωτότυπη.
Είναι κάπως γοητευτική, αυτό ισχύει. Ο Hank Azaria και η Kathryn Hahn είναι τρομερά συμπαθητικοί και έχουν και ωραία χημεία. Επιπλέον, ο Anthony Stewart Head, που βασικά επαναλαμβάνει το ρόλο του από το original, κλέβει το show, είναι απολαυστικά ενοχλητικός και παρμένος. Αλλά όλα αυτά δεν καταλήγουν σε κάτι που έστω να θυμάσαι λίγο μετά. Τον πιλότο πχ τον είδα χθες το πρωί, και μέχρι ναδω τα υπόλοιπα για να γράψω το συγκεντρωτικό post, συνειδητοποίησα πως δε θυμόμουν τίποτα. Απλά το έβαλα να ξαναπαίξει για να θυμηθώ τι είχα δει.
~~~
Anyway, σε όλες τις παραπάνω περιπτώσεις (εκτός του Whitney, για το θεό δηλαδή) τα πάντα μπορεί να αλλάξουν, γιατί είναι κωμωδίες, και ελάχιστες κωμωδίες κατάφεραν ποτέ να αγγίξουν το potential τους από το πρώτο επεισόδιο. (Κι όταν λέω ελάχιστες, αυτή τη στιγμή μπορώ να σκεφτώ βασικά το Arrested Development, θα δεχτώ και το Modern Family.) Δεν ξέρω αν κάποια από τις παραπάνω μπορούν να εξελιχθούν σε κάτι ενδιαφέρον, πάντως μέχρι να ακούσω πολλούς ανθρώπους να το υποστηρίζουν, I'm out.
.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου