Από το πρώτο επεισόδιο της σεζόν είχα ήδη ξεκαθαρίσει ότι αισθάνομαι κάτι ξεχωριστό απέναντι στον Brandon / Russell Hantz's nephew (κλαίω), και τα επόμενα επεισόδια με έκαναν να τον αγαπήσω περισσότερο. Ο τύπος είναι τρελός, τύπου επίσημα, με χαρτί. Ή θα έπρεπε. Το πώς αντιμετωπίζει διαρκώς τη Mikayla είναι ξεκαρδιστικό όσο και creepy και άβολο - με έπιασα να εύχομαι συνεχώς να χρειαζόταν να ξεκολλήσει κάποιο κομμάτι κρέατος μέσα από το στόμα της στη διάρκεια του αηδιαστικού challenge του χθεσινού επεισοδίου.
Δυστυχώς δε συνέβη, και γενικότερα αυτό το εναλλακτικό ζεύγος άβολων Αδάμ και Εύας μπήκε λίγο στο background για αυτό το επεισόδιο, κάτι που αρχικά με ανησύχησε, αλλά στην πορεία φάνηκε πως δεν υπήρχε λόγος. Το φετινό καστ προσφέρει ένα σωρό ακόμα βλαστάρια.
Ξεκινήσαμε, για παράδειγμα, με τη μονομαχία δύο εκ των πιο αντιπαθητικών χαρακτήρων που έχουν περάσει ποτέ από τη σειρά. Η ξινή και η άνοιωθη. Άντε βγάλε εσύ άκρη. Η sore loser, φυσικά, έχασε αλλά πριν το κάνει, ξεσπάθωσε εναντίον του "Benjamin", δηλαδή του Coach, μαρτυρώντας στους αντιπάλους πως αυτός τρέχει το show. Η νικήτρια, η Christine, παραμένει το άτομο που η πρώτη του ατάκα στη σειρά ήταν να χαρακτηρίσει "προσωρινό παίχτη" του de facto αρχηγό του tribe της, και ακόμα και τώρα απορεί γιατί στο διάολο την διώξανε. Πέρα βρέχει.
(Παρένθεση. Λάτρεψα τον τρόπο που η sore loser ήταν τύπου χαλαρή και ψύχραιμη σε όλη τη διάρκεια του challenge, και εξίσου ψύχραιμα αντέδρασε όταν έχασε το κρίσιμο μπαλάκι. Που θα πει, δεν αντέδρασε καθόλου. Ακίνητη. Τίποτα. Μηδέν αντίδραση.)
(Κι άλλη παρένθεση. Αυτό το challenge μου φέρνει στο νου τη στιγμή που ο άμπαλος hick, o JT, κέρδισε ουσιαστικά το Survivor. Συνεπώς δεν την συμπαθώ και δε θέλω να ξαναπαίξει, σκεφτείτε κάτι άλλο.)
(Τελευταία παρένθεση. Συνεχίζω να μη γουστάρω το νέο φορμάτ του Survivor. Το ότι έχουμε χάσει οριστικά τα reward challenges που πρόσθεταν σε ενδοφυλετικό tension (και σε δράση!), υπέρ αυτών των κατά βάση αδιάφορων μονομαχιών, ανάμεσα σε χαρακτήρες που κατά βάση δε γουστάρουμε; Boooο.)
Τελοσπάντων, τα θεϊκά άρχισαν μετά. Όπου ο Coach όταν έμαθε το ξέσπασμα της άλλης, τρελάθηκε. Την έχασε τελείως τη μπάλα, πέταγε κεραυνούς από τα μάτια του - και απείλησε να μην τον αποκαλέσει ποτέ ξανά κανείς με το όνομά του. Huh;
ΟΚ θα μου πεις, από πότε περνάμε τον Coach για ισορροπημένο άτομο για να μας εκπλήξει αυτό; Δίκιο έχεις. Πάμε παρακάτω.
Στο πιο αηδιαστικό challenge της πρόσφατης μνήμης, οι δύο φυλές ξέσκιζαν κρέατα και τα έφτυναν σε ένα καλάθι, με νικητή όποιον το είχε πιο βαρύ στο τέλος. Σε ένα σημείο κάποιος (νομίζω ο Jim, δεν παίρνω και όρκο) έφτυσε το κομμάτι του, και ακολούθως μια σειρά από αδιανόητα μεγάλες χλέπες, σε σημείο που πιστεύω πως σκόπευε απλώς να κερδίσει το challenge με το βάρος του σάλιου του αντί του κρέατος που κουβαλούσε.
Ατύχησε όμως, η φυλή του έχασε. Δυστυχώς για όσους περιμέναμε να δούμε πώς θα διαχειριζόταν ο Coach Benjamin την εσωτερική φαγούρα σε συνδυασμό με το άκουσμα του ονόματός του. Αλλά ευτυχώς για όσους περιμέναμε επιτέλους το πρώτο αληθινό blindside της χρονιάς, και παράλληλα μια ακόμα ταπείνωση του Ozzy.
Κοιτάχτε, τον τύπο ποτέ δεν τον πήγα. Ακόμα και στη διάρκεια της επέλασης των αείμνηστων Aitu Four στα Cook Islands, ήταν από τους 4 εκείνος που απλά ανεχόμουν, θεωρώντας δεδομένη τη νίκη του Yul. Όταν επέστρεψε και τον πέταξε έξω η Parvati ενώ είχε ΚΑΙ idol στην κατοχή του, πρακτικά χοροπηδούσα από χαρά. Ο τύπος απλά μου κάθεται στραβά. Είναι ακριβώς το είδος του rasta-χαλάρωσε ρε μαν τύπου ο οποίος πλασάρεται ως cool αλλά στην πραγματικότητα είναι ένας ιδανικά εκνευριστικός συνδυασμός bully και slacker.
Αυτό απλώθηκε σε όλο του το μεγαλείο σε αυτό το επεισόδιο, δια στόματος Cochran, του οποίου η νευρωτικότητα έχει αρχίσει να με κερδίζει - ενώ στην αρχή μου φαινόταν απλά εκνευριστική, σχεδόν μετατρέποντάς τον σε καρικατούρα αυτού που υποτίθεται ότι εκπροσωπεί. Όμως το στήσιμο του επεισοδίου αυτού ήταν ιδανικό. Τυπική λυκειακή σύνθεση: Ο αδύναμος geek που τον ψιλοσυμπαθούν-I guess-ξερωγώ τα υπόλοιπα cool παιδιά, μέχρι τη στιγμή που θα χρειαστεί όντως να διαλέξουν. Η Elyse είχε κλασική συμπεριφορά κακιάς Queen Bee, "τι cute και περίεργος και FunnyIGueeeess-uh" ο Cochran, αλλά με ένα ξεκάθαρα ανώτερο ύφος που ταίριαζε άψογα με εκείνο του Ozzy. Διάολε, οι δυο τους μέχρι που τον ρώτησαν στα μούτρα του πώς συλλαβίζεται το όνομά του! Λες και η παρουσία του στη φυλή είναι απλά ένα χαριτωμενίστικο glitch, που προφανώς θα διορθωθεί στο επόμενο συμβούλιο.
Η νίκη του Cochran παρουσιάστηκε σαν καθαρόαιμος θρίαμβος του outsider, σε ένα αυθεντικά εξαιρετικό επεισόδιο, όμως πίσω από αυτή την ιστορία με geeks, bullies και prom queens, ο αληθινός νικητής είναι άλλος: O Jim, ο οποίος κάνει βαρύτατη δήλωση με αυτή την κίνηση, η οποία πρακτικά διαλύει το tribe και το ξαναχτίζει από την αρχή, με αυτόν στη μέση.
Η ιδέα να ξεφορτωθούν την Elyse ήταν stroke of genius. Ως κίνηση που θα πλήγωνε τον Ozzy, ένωσε τον Cochran και την Dawn. Αλλά ως κίνηση που, την ίδια στιγμή, δεν πλήγωνε τον Ozzy απευθείας, δεν βρήκε την αντίσταση των Άλλων Δύο, που ψήφισαν, βασικά, λευκό.
Κι ενώ, θεωρητικά, θα γούσταρα απλά να είχαν διώξει τον Ozzy, μου αρέσει που μένει μέσα στο παιχνίδι, έτοιμος για εκδίκηση, για αίμα, όλα αυτά τα γραφικά. Και με ένα idol που αυτή τη φορά (μάλλον) δε θα κάνει το λάθος να το αφήσει στην αχρηστία.
Μια σεζόν πολλά υποσχόμενη, μόλις έγινε συναρπαστική.
.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου