Well, this is awkward. Το να γράφω δηλαδή ποστ με τέτοιο τίτλο λίγες μέρες μετά τα πανηγύρια για την ανανέωση της σειράς και τους ύμνους για το πώς η τέχνη ακόμα δεν έχει πεθάνει εις βάρος του εμπορίου, και διάφορα άλλα τέτοια ιδεολογικά και ηθικά ανυψωτικά. Το να γράφω ποστ για την απόλυση του Dan Harmon από την ίδια του τη σειρά.
Να πάνε “to the hell” οι κύριοι.
Γράφω με πάθος, γιατί ποτέ δεν αρνήθηκα το τεράστιο πάθος μου για αυτή τη σειρά, αλλά όχι με τυφλό φανατισμό. Γνωρίζω πολύ καλά την πραγματικότητα των αριθμών, και των quarterly στόχων μιας επιχείρησης που ανήκει σε μια πολυεθνική που δίνει απαντήσεις σε πάμπλουτους μετόχους που πιθανότατα χαϊδεύουν παχιές λευκές γάτες μπροστά στο τζάκι τους καπνίζοντας ένα πούρο Αβάνας. Τα ξέρουμε όλα αυτά. Και έχουμε κάνει άπειρες φορές την ίδια κουβέντα για το τι μπορεί να σημαίνει πρεστίζ για ένα κανάλι, ότι κι αυτό είναι μέρος αυτού που εμπορεύεται. Πως εφόσον μπαίνεις σε μια δουλειά με καλλιτέχνες, με δημιουργούς, με ηθοποιούς και σεναριογράφους και μοντέρ, δε μπορείς να φέρεσαι σα να έχεις τράπεζα. Έχει σημασία το brand σου. Και το brand σου, αν είσαι το NBC, μόνο να κερδίσει έχει από τη συνεχιζόμενη ύπαρξη μιας σειράς σαν το Community.
Όχι, βγάλε το "σαν". Δεν υπάρχει "σαν" το Community. Υπάρχει το Community. To Community του Dan Harmon. Μια κωμωδία που θα μπορούσε να είναι σαν 500 άλλες, αστεία, γλυκιά, έξυπνη, ρομαντική, άψογη ρε παιδί μου, δε σου λέω. Αλλά δεν είναι. Είναι κάτι ΑΛΛΟ. Είναι κάτι που όμοιό του δεν έχει υπάρξει ποτέ ξανά στην τηλεόραση, μια διαρκής άσκηση ύφους και ακροβασίας πάνω στη λεπτή γραμμή που χωρίζει την τάξη από το χάος. Μια παρανοϊκή, παράξενα αστεία, ιδιοφυής, συχνά άνιση, πάντοτε γελοιωδώς φιλόδοξη και ασταμάτητα εφευρετική δήλωση αγάπης πάνω σε όλα όσα μας έφεραν ως εδώ, ποπκουλτουρικά μιλώντας. Το Community του Dan Harmon υπάρχει μόνο στο μυαλό του Dan Harmon, είναι σαν αριστερόχειρη γραφή από έναν άνθρωπο που του λες "κλείσε τα μάτια και μουτζούρωνε το χαρτί για να δω τι θα προκύψει".
Ο Harmon δεν ήξερε τι έκανε όταν ξεκίναγε η σειρά. Τα πρώτα επεισόδια δεν έχουν σχέση με αυτό που έγινε αργότερα - δε σου λέω καλύτερα ή χειρότερα, εμένα όλα μου αρέσαν. Αλλά είναι κάτι διαφορετικό. Ο Harmon επίσης δεν ήξερε στην αρχή πως γράφοντας τον Abed, γράφει τον εαυτό του. Ανακάλυψε έτσι πως έχει κι ο Άσπεργκερ. Για τέτοια ψυχανάλυση μέσω τέχνης μιλάμε. Το Community του Dan Harmon είναι τόσο πολύ Dan Harmon που ακόμα κι ο ίδιος δεν μπορούσε να το σχεδιάσει ή να το προγραμματίσει ή να του καλουπώσει. Όσο το δημιουργούσε, τόσο εκείνο δημιουργείτο.
Αλλά όλα αυτά τα προηγούμενα, περί brand, περί τέχνης, περί μοναδικού προϊόντος, όλα αυτά τελικά τους αφήνουν ασυγκίνητους στο NBC και λένε όχι. Όχι, εμείς δε θέλουμε να συνεχίσουμε να βγάζουμε μια σειρά που θα συζητιέται και θα αγοράζεται και θα στρημάρεται και θα κατεβάζεται παράνομα και θα αγοράζεται κι άλλο και θα λατρεύεται σε conventions και θα αναλύεται και θα σχολιάζεται για δεκαετίες από τώρα ακόμα και στην κουλτούρα υπερπροσφοράς μας. Όχι, δε θέλουμε τη σειρά που όπου κι αν την πάμε, ό,τι ώρα και μέρα τη βάλουμε, όσο κι αν την κρατήσουμε εκτός προγράμματος, οι 5 εκατομμύρια βλαμμένοι που τη βλέπουν, θα την ακολουθήσουν στα πέρατα της Γης. Προτιμούμε να έχουν τον ίδιο αριθμό ανθρώπων που κατά λάθος θα τρακάρει το Whitney ενώ πλένει τα πιάτα.
Δικαίωμά μας, δικό μας είναι το κανάλι.
Τότε κόφτην.
Το να κρατήσει το NBC τη σειρά ζωντανή για να λέει πως την έχει στο πρόγραμμά του (“τι θέλετε, την ανανεώσαμε τη σειρά”), το να κρατήσει η Sony τη σειρά ζωντανή για να φτάσει τα απαιτούμενα επεισόδια για να τη μοσχοπουλήσει για τις επαναλήψεις, αλλά χωρίς τον Dan Harmon, είναι η ύστατη προσβολή. Το να κρατάς ένα zombie Community σαν τον Μπέρνι εκ του Τρελού Γουίκεντ και να το πηγαινοφέρνεις εδώ κι εκεί απλώς για να εκπληρώσεις τους σκοπούς σου, είναι δειλό και άτιμο.
Δε με ενδιαφέρει καθόλου μα καθόλου το spin που οι γραφιάδες περνάνε σε όλα τους τα κείμενα περί του πόσο μαλάκας είναι ο Harmon: είμαι θεατής της σειράς. Δεν θα τον παντρευτώ, δε θα βγω για μπύρες μαζί του (αν και προφανώς, duh, μέσα), δε θα του δώσω την αδερφή μου. Το αν βάζει τις φωνές ή το αν ξοδεύει μεγαλύτερο μπάτζετ είναι θέμα δικό σας. Ή μπορεί να υπάρχει Community του Dan Harmon με ό,τι αυτό συνεπάγεται (αυτός είναι ο Harmon, αυτοί οι τρόποι του, και στην τελική 3 χρόνια τώρα όλα ΟΚ, και οι ηθοποιοί του όλοι πλην του Chevy Chase μια χαρά τον λατρεύουν) είτε δε μπορείς να είναι βιώσιμο το Community του Dan Harmon.
Δεν υφίσταται μέση λύση.
Τους εξήγησα παραπάνω τους λόγους. Το Community ΕΙΝΑΙ ο Dan Harmon κι αυτό είναι εμφανές σε όποιον το έχει αγαπήσει έστω και λίγο, έστω και για κάποιο διάστημα. Δεν είναι το C.S.I. που θα αντικαταστήσεις όλο το staff και δε θα πάρει χαμπάρι κανείς. Δεν είναι franchise το ακραία καλλιτεχνικό όραμα ενός ακραίου auteur.
Οι συγγραφείς που μετέθεσε η Sony από το Happy Endings στο Community για να το 'τρέχουν' (μετέθεσε, ναι, αυτή είναι η λέξη - δούλευαν στο υποκατάστημα της Εθνικής στο Σύνταγμα και τους έστειλαν στο Χαλάνδι, για αυτό ακριβώς πρόκειται) μπορεί να είναι μια χαρά ικανά παιδιά, μπορεί και να μην είναι, τελοσπάντων δε με ενδιαφέρει. Ήρθαν να εκτελέσουν μια παραγγελία εκεί που δεν είχαν καμία δουλειά να μπαίνουν παραγγελίες. Αυτό που θα γράφουν (εύχομαι μόνο για τα 13 επίπονα επεισόδια που έχει ήδη δυστυχώς παραγγείλει το NBC στο πλαίσιο του πιο αργού και βασανιστικού θανάτου σειράς ever) μπορεί να είναι έξυπνο, χαριτωμένο, σε πολλούς θα φαίνεται και πιο ανθρώπινο και πιο αστείο από το Community του Dan Harmon, και θα έχει και έξυπνες αναφορές, και γενικά όλα τέλεια.
Μόνο που δε με ενδιαφέρει, γιατί θα είναι μια επιτυχημένη συνταγή για μια σειρά που υπάρχει κι αλλού, έχει υπάρξει και θα ξαναϋπάρξει. Αν ήθελα να δω το Happy Endings, θα έβλεπα το Happy Endings. Αν ήθελα να δω το Big Bang Theory, θα έβλεπα το Big Bang Theory. Όμως δεν θέλω. Εγώ ήθελα να βλέπω το Community του Dan Harmon. Το Community δηλαδή.
Και το Community ολοκληρώθηκε, ιδανικά, πριν λίγες μέρες με ένα από τα καλύτερα σερί επεισοδίων στην τριετή διάρκεια ζωής του.
Όσο αφορά αυτό το blog, 4η σεζόν Community ('Community: Season Faux';) δεν θα υπάρξει, με τον ίδιο τρόπο που όσο κι αν ψάξεις δε θα βρεις την παραμικρή αναφορά σε εκείνη τη φρικτή ιδέα να κάνουν νέα Buffy χωρίς τον Joss Whedon. Ας είναι όσο καλό θέλει. Ας είναι όσο ΚΑΚΟ θέλει. Ας ζήσει ακόμα για 5 σεζόν. Ας ζήσει ακόμα για 13 επεισόδια. Ας αρχίσουν να βγαίνουν οι πρώτες "hey! δεν είναι και άσχημο τελικά!" φήμες. Ας βγει και πλήρες μίσος. One way or another, μου είναι πλήρως αδιάφορο.
We've had an amazing run.
.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου