Παρόλ'αυτά η σεζόν τελείωσε, γράφτηκε στην ιστορία με χρυσά γράμματα, και τώρα πάμε παρακάτω.
Κλασικά, όπως έχουμε μάθει να περιμένουμε από τη σειρά, τίποτα εδώ δεν κινείται σε νεκρά. Αν δηλαδή η προσδοκία ήταν πως η πρεμιέρα του 6ου κύκλου θα εστίαζε στο ενδεχόμενο πολιτικής καριέρας της Αλίσια ή στον ερχομό της Νταϊάν στη φίρμα, τότε... well, δεν κάναμε λάθος αν τα περιμέναμε όλα αυτά, αλλά θα κάναμε λάθος αν περιμέναμε πως θα ήταν οι κυρίαρχες ιστορίες. Κλασικά, οι Κινγκς έριξαν άλλο ένα μπουρλότο στα αποκαϊδια πριν προλάβουμε να δούμε πώς μοιάζει το τοπίο όταν κατακάθεται ο καπνός.
Έτσι, η υπόθεση της βδομάδας, ή τελοσπάντων αυτό περνάει δομικά σαν υπόθεση της βδομάδας, είναι η σύλληψη από το πουθενά του Κάρι, ο οποίος βρίσκεται στο στόχαστρο της εισαγγελίας ώστε μέσω αυτού να μπορέσουν να φτάσουν στον Μπίσοπ, που κάνει την επιστροφή του στη σειρά. Αυτό δε μοιάζει με υπόθεση που θα φύγει άμεσα από τη μέση, έχει χαρακτηριστικά περισσότερο κάποιου season arc- ή έστω (επειδή η σειρά δεν κάνει ακριβώς season arcs) κάποιου σημαντικού στόρι που θα πυροδοτήσει περαιτέρω εξελίξεις σε μορφή ντόμινο.
Αν δεν τον βοήθησε, τότε μήπως θα είχε αξία να βοηθήσει τον Φιν Πόλμαρ να τον βάλει μέσα; Λέω εγώ τώρα.
Ο οποίος Φιν μέσω αυτού του στόρι βρίσκει κι έναν λόγο να μένει στη σειρά, υποθέτω οι Κινγκς έχουν σχέδια για αυτόν αλλά σε πρώτη φάση χρειαζόταν έναν λόγο για να βρίσκεται ακόμα εδώ.
Τρελό ενδιαφέρον για το πώς θα εξελιχθεί αυτό, αλλά και η πιθανή πολιτική καριέρα της Αλίσια. Τα νούμερα που ανακάλυψε ο Ιλάι μπορεί να ακούγονται βολικά μεγάλα, αλλά αν το καλοσκεφτείς όντως βγάζει νόημα πως η Αλίσια θα είχε απόλυτη αποδοχή από όλα τα δημογραφικά γκρουπ. Όπως και η ίδια η σειρά, έτσι κι η πρωταγωνίστριά της εκτελεί εδώ και χρόνια μια φοβερή άσκηση ισορροπίας ανάμεσα στο καθήκον, τον επαγγελματισμό, την ηθική, το δημόσιο και το προσωπικό, που καταφέρνει να κάνει τους πάντες να θαυμάζουν.
Σε άλλη μία σεζόν θαυμασμού λοιπόν.
Σημειώσεις:
*Δυσκολεύομαι να πιστέψω πώς ο Κάνινγκ με τον Ντέιβιντ Λι δε θα ήξεραν με σιγουριά ακριβώς τι θέλει να κάνει η Νταϊάν. Και δυσκολεύομαι να πιστέψω πως δε θα κατάφερναν να κρατήσουν στην εταιρεία τους πελάτες της. Και δυσκολεύομαι να πιστέψω πως ύστερα θα τη δεχόταν ως ισότιμη ο Κάρι. Γενικά κρύβει ζόρια αυτή η μετάβαση.
*Κοίταζα την κόρη του Ιλάι και αναρωτιόμουν από πού τη θυμόμουν και μετά θυμήθηκα πως την είδα προχτές στο φανταστικό “The Mend” που προβλήθηκε στις Νύχτες Πρεμιέρας και όσο την κοίταζα εκεί αναρωτιόμουν από πού τη θυμόμουν και μόλις συνειδητοποίησα πως τη θυμόμουν από το “Good Wife” εξαρχής. Στίβεν Μόφατ, τηλεφώνησέ μου.
*Μου αρέσει το πόσο ευθεία είναι η σειρά σχετικά με το τι συμβαίνει με τον Πίτερ και την intern.
*Ο Κάρι δέχτηκε πρώτα με έκπληξη και ύστερα με σιωπηλή κατανόηση το αναγκαίο μαχαίρωμά του. Όταν τον ρώτησαν η Αλίσια κι η Νταϊάν αν τον εκφόβισε κανείς, είπε όχι. Παρόλο που Αλίσια, Κάρι και Μπίσοπ έχουν όλοι ακριβώς το ίδιο συμφέρον από αυτή την ιστορία, εδώ έπρεπε κάθε κορυφή αυτού του τριγώνου να προσπεράσει με ψέματα την άλλη. Ένα ακόμα μικρό μα φανταστικό δείγμα του πόσο περίπλοκα μπλέκει η σειρά τις διαφορετικές πλευρές ενός ζητήματος ώστε όλοι να έχουν δίκιο και όλων το δίκιο να έρχεται κόντρα στου άλλου το δίκιο.
*Μιλώντας για τον Μπίσοπ, εκπληκτική η ισορροπία της έντασης στη σκηνή με την Καλίντα. “Είναι καλό για σένα,” του είπε αναφερόμενη στην πιθανή αποφυλάκιση του Κάρι. Τη στιγμή που έβγαλε αυτές τις λέξεις από το στόμα της, ήξερες τη λογική ακολουθία αυτής της σκέψης, το πώς ήταν σα να υποννοούσε πως κατά τα άλλα ο Μπίσοπ απειλείται, και πόσο τελοσπάντων θα ήθελε να μην έχει πει ποτέ έστω μια λέξη.
*Και ο Χερκ από το “Wire” σε μια απολαυστική σκηνή, φέρνει τα χρήματα της εγγύησης στα γραφεία της Florick/Agos. Ο Μπίσοπ, φυσικά, ήταν εκεί για απολύτως νόμιμο σκοπό. Κατανοητό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου