The M Word, Redux


Τι έγινε ξαφνικά ρε παιδιά? Μέσα σε δυο μέρες, είχαμε σε τρία shows πέντε προτάσεις γάμου! Μμμμ, πώς μυρίζει sweeps ο αέρας, εδώ στο τέλος του Γενάρη, ε? Spoilers για, κατά σειρά, The O.C., Friday Night Lights και Veronica Mars.

The O.C. 4x12 "The Groundhog Day"
Στο Newport είμαστε πλέον ένα μήνα πριν τη γραμμή του τερματισμού, και μα το θεό δεν έχω ιδέα τι θα βλέπουμε για 4 ακόμα επεισόδια. Ο Ryan τα βρήκε με την Taylor και την stalker-ish τρέλα της, η Kirsten είναι έγκυος, η Julie συμφώνησε να παντρευτεί τον Bullet (αν και ο Hercules δε νομίζω πως θα τα παρατήσει τόσο εύκολα), ακόμα και ο Che βρήκε την αδερφή ψυχή του στο πρόσωπο της κοπέλας-μαρμότας. Φαντάζομαι οτι ο πατέρας του Ryan θα σπέιρει λίγη ακόμα αναστάτωση πριν το φινάλε, αλλά τα πράγματα έχουν εμφανώς πάρει το δρόμο τους, και χαίρομαι πολύ γι'αυτό.


Απόψε είχαμε ένα ακόμα φανταστικό επεισόδιο, στο οποίο πιο πολύ απόλαυσα την όλο και αναπτυσσόμενη σχέση ανάμεσα στην Kaitlin και τον Bullet, ένα μάλλον απίθανο ζεύγος πατέρα-κόρης, που όμως λειτουργεί υπέροχα ως τώρα. Ο Chris Pratt ήταν και πάλι όλα τα λεφτά καθώς πάσχιζε να αποκαλύψει στον Seth το όραμά του, ενώ η πιο όμορφη στιγμή του επεισοδίου ήταν στην αντίδραση του Sandy όταν έμαθε τα νέα για την εγκυμοσύνη. Όχι οτι δεν ήταν όλα καρα-προβλέψιμα (τόσο η εγκυμοσύνη, όσο και το οτι ο μυστηριώδης άντρας της Julie ήταν ο Frank-- αν και αυτό το δαχτυλίδι με κούφανε λιγάκι), αλλά πλέον το O.C. δεν το παρακολουθώ γιατί με συναρπάζει ή γιατί περιμένω να δω τι θα γίνει παρακάτω. Το παρακολουθώ απλώς και μόνο γιατί με κάνει σταθερά να έχω happy face.

Friday Night Lights 1x13 "Little Girl I Wanna Marry You"
To Friday Night Lights από την άλλη είναι το ακριβώς αντίθετο είδος δράματος, και αυτή ήταν μια ακόμα πολύ καλή εβδομάδα γι'αυτό. Μου άρεσε ο χειρισμός του στόρι του Smash, μου άρεσαν οι στιγμές της Tyra με τη μάνα της (γιατί η Adrianne Palicki είναι καλή ηθοποιός, όχι τόσο επειδή με συναρπάζει ο χαρακτήρας της μάνας της) και διασκέδασα με το πώς ξερογλειφόντουσαν με τον Buddy από τη στιγμή που συναντήθηκαν ενώ η Tyra τους κοίταζε με το πιο παραιτημένο ύφος του κόσμου, και μου άρεσε κάθε σκηνή του Kyle Chandler που πήδαγε εντυπωσιακά από τις φορτισμένες σκηνές με τον Smash στην ελαφριά οικογενειακή κομεντί με την υπόθεση της γυναίκας του. By the way, μου αρέσει που ο Eric δεν είναι άνετος με την αποκάλυψη της δημάρχου οτι είναι λεσβία. Σε μια τέτοια πόλη θα ήταν παράλογο ένας τέτοιος χαρακτήρας να είναι liberal μόνο και μόνο επειδή είναι ο πρωταγωνιστής. Μόνο ερωτηματικό, η πρόταση γάμου. Μέσα στην ίδια μέρα είχα δει άλλα τέσσερα δαχτυλίδια σε διάφορες σειρές, και όταν έφτασε η στιγμή και για τον Street μου ήρθε να γελάσω. Αλλά κρίνοντάς το ανεξάρτητα, μου φάνηκε απλά τραβηγμένο. Είμαι περίεργος να δω τι θέλουν να κάνουν με αυτό.

Και η Veronica. H Veronica... Πέρσι τέτοιο καιρό περίμενα να αρχίσει πάλι η Veronica σα να μην υπάρχει αύριο, φέτος την είδα 5 μέρες αφού προβλήθηκε, κι αυτό φαντάζομαι λέει κάτι. (η σειρά ήταν #3 στο περσινό top-10 μου, απούσα από το φετινό.) Αλλά κι αφού είδα το επεισόδιο, δεν άλλαξε φοβερά η διάθεσή μου. Ευχάριστα το παρακολούθησα, αναίμακτα, τελείωσε, έβαλα το επόμενο show. ΟΚ. 35 λεπτά παρακολουθούσαμε την Parker να προσπαθεί να ζευγαρώσει τη Veronica και τη Mac με random males. Yawn. Συγκεκριμένα, θεωρώ λάθος να ξαναέρθουν μαζί τόσο γρήγορα η Veronica με τον Logan, γιατί τότε ποιο το νόημα του συγκινητικού τους χωρισμού στο αμέσως προηγούμενο επεισόδιο? Εκτός κι αν αυτός είναι ένας έντεχνος τρόπος από τον Rob Thomas να σπάσει την καρδιά κάποιου απ'τους δύο (αν πχ η Veronica τον παρατήσει εκ νέου για τον Piz) τότε αυτό ήταν βιαστικό.

Από το επεισόδιο κρατάω την γαμάτη αναφορά στο Y: The Last Man του Brian K. Vaughan με τον καπουτσίνο πίθηκο (έπρεπε να τον έχουν ονομάσει Ampersand!), και τις νεανικές βερσιόν του Yorick, της 355 και της Dr. Mann. Σχετικά με το κεντρικό μυστήριο, με εντυπωσίασε το πώς ο Keith κατάλαβε οτι ο Dead δεν αυτκτόνησε, καθώς και η αποκάλυψη οτι ο δολοφόνος αντιγράφει από την εργασία της Veronica. Ενδιαφέρον ακόμα είχε το τελευταίο πεντάλεπτο, με την φοβερή σκηνή του Keith με τον Landry και το βλέμμα της Veronica όταν επιτέλους συνειδητοποίησε πώς αισθάνεται γι'αυτήν ο Piz. Like, duh. Ωραία ντετέκτιβ. ;-)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου