Heroes: The Line


In fairness, θα παραδεχτώ οτι το κομμάτι του επεισοδίου με τον HRG ήταν επιτέλους η πρώτη φορά φέτος που ένιωσα να με ενδιαφέρει ό,τι γίνεται στην οθόνη. Also in fairness, κανένα cliffhanger δεν με έχει κάνει να ξεκαρδιστώ τόσο πολύ στα γέλια από τότε που ο Joey έκανε πρόταση γάμου στη Rachel. Spoilers μετά το άλμα.

Οπότε δηλαδή αφού περάσαμε μια ολόκληρη σεζόν γύρω από τις προσπάθειες ανθρώπων αγνώστων μεταξύ τους καθώς προσπαθούν να συνεργαστούν για να αποτρέψουν την καταστροφή της Νέας Υόρκης, μαθαίνουμε τώρα μετά από 6 αργόσυρτα επεισόδια οτι η δεύτερη σεζόν θα κορυφωθεί όταν άνθρωποι σκορπισμένοι στον χώρο και το χρόνο θα συνασπιστούν για να αποτρέψουν την καταστροφή της Νεάς Υόρκης?

Wow. Wow. Heroes: το πρώτο season-long procedural sci-fi στην ιστορία?

Αφήνοντας κατά μέρος λίγο αυτή την αβάσταχτη αίσθηση επανάληψης, ας πιάσω λίγο τον HRG, γιατί ένα πράγμα έκανε σωστά φέτος η σειρά, ας προσπαθήσω κι εγώ να το τιμήσω δεόντως. Θυμάστε τις πρώτες μέρες του show, όταν ο "Noah" ήταν εμφανέστατα ο villain, όμως έγινε παραπάνω δημοφιλής από όσο αναμενόταν, υποχρεώνοντας τους συγγραφείς να τον μαλακώσουν και να τον κρατήσουν τριγύρω επ'αόριστον? Το "τριγύρω" εξελίχθηκε σε "εν μέσω των πάντων", και μάλιστα το πρώτο character-centric επεισόδιο που έκανε ποτέ η σειρά αφορούσε αποκλειστικά αυτό τον χαρακτήρα ("Company Man"), και είναι αναμφίβολα ό,τι καλύτερο έχει δώσει μέχρι σήμερα.

Eίναι ξεκάθαρο οτι μια wild card σαν τον HRG, ένας άνθρωπος χωρίς δυνάμεις, γεμάτος μυστικά, λειτουργεί σε πλήρη αντίθεση με οτιδήποτε άλλο χαρακτηρίζει τη σειρά: χαρακτήρες-κλισέ, προβλέψιμα μοτίβα, πολύχρωμες υπερδυνάμεις, πολυλογία και clunky exposition. Όλα όσα είναι η σειρά γύρω του, ο άνθρωπος στο κέντρο της, δεν είναι. Γι'αυτό μας μάγεψε από την πρώτη του εμφάνιση, και γι'αυτό συνεχίσει να μας μαγνητίζει ακόμα και σήμερα. Γιατί ποτέ δεν έχασε αυτή την σκοτεινή αύρα του, όσο κι αν -ρεαλιστικά μιλώντας- έπρεπε να μαλακώσει με τον ίδιο τρόπο που ο Whedon άφησε για ένα διάστημα τον Spike να μετατραπεί σε αβοήθητο ανθρωπίδιο στις προχωρημένες σεζόν της Buffy.

Aν συναισθηματικά ο HRG συνέχιζε να είναι ό,τι αξίζει στο Heroes (η πεποίθησή του οτι ένας καθημερινός άνθρωπος μπορεί να αλλάξει τον κόσμο, η υπολογισμένη εφαρμογή του μότο "ο σκοπός αγιάζει τα μέσα", η άνευ όρων αγάπη του για την Claire), σε αυτό το επεισόδιο οι συγγραφείς είχαν τα κότσια να του δώσουν πίσω το μοναδικό στοιχείο που του είχαν αφαιρέσει, δηλαδή το θανατηφόρο δάγκωμά του. Βασανίζει τον μέντορά του με έναν τρόπο που κάνει κάθε κάθε σκηνή βασανισμού που έχουμε δει ποτέ στο 24 να μοιάζει παιδικό παραμυθάκι. Τι να σου κάνει μια σφαίρα στο γόνατο, ποιος νοιάζεται για έναν παροδικό πόνο, όταν ο βασανιστής δε διστάζει να πάρει από τον αιχμάλωτό του ό,τι πιο πολύτιμο διαθέτει, τις αναμνήσεις μιας ζωής?

Η πιο φρικιαστική στιγμή που μας έχει δώσει ποτέ το Heroes έρχεται όταν ο HRG γαυγίζει στον Αϊτινό να διαγράψει από τον αιχμάλωτο τη μνήμη της νεκρής κόρης του, και ξέρουμε οτι το εννοεί. Αυτή η διαταγή φέρει ιδιαίτερο βάρος, γιατί τη δίνει ο ίδιος άνθρωπος που ξέρει περισσότερο από τον καθένα τι σημαίνει να χάνεις τις αναμνήσεις αυτού που αγαπάς πιο πολύ στον κόσμο. Ο αιχμάλωτος υποκύπτει, του δίνει όλες τις σχετικές πληροφορίες, και ο HRG προχωράει παρ'όλ'αυτά και τον δολοφονεί εν ψυχρώ. Δεν είναι gratuitous, δεν είναι εύκολο σοκ-- είναι απλά η φυσιολογική κατάληξη μιας πορείας που ξεκίνησε στο φινάλε του "Company Man", και που εδώ φτάνει πλέον στο αντίθετο άκρο του φάσματος.

Τώρα, αν το show σοβαρολογεί οτι θα πάει να σκοτώσει αυτό τον χαρακτήρα στο τέλος του arc, εγώ υπόσχομαι οτι θα αποχωρήσω. Δεν έχω κανένα πρόβλημα με συγγραφείς που ξεκάνουν δημοφιλείς χαρακτήρες (έμαθα να βλέπω τηλεόραση με τις σειρές του Joss Whedon, εξάλλου) αλλά στην προκειμένη περίπτωση ο HRG είναι τόσο ασυναγώνιστα πιο ολοκληρωμένος και ενδιαφέρων από οποιονδήποτε άλλο χαρακτήρα υπάρχει στη σειρά, που ειλικρινά δεν ξέρω τι στα κομμάτια θα έμενε μετά που να με ενδιαφέρει.

Επειδή ένας τόσο σημαντικό μέρος του επεισοδίου με άφησε ικανοποιημένο (έστω κι αν τα υπόλοιπα 30 λεπτά ήταν το σύνηθες χάλι) θα αφήσω αυτή τη βδομάδα να φύγει χωρίς πάρα πολλή γκρίνια. ΟΚ, μόνο λίγη: Sylar, ευχαριστούμε πάρα πολύ που μας εξήγησες το mwa-ha-ha σχέδιό σου μέχρι την τελευταία λεπτομέρεια, γιατί μπορεί να μην είχαμε πιάσει τις λεπτές πινελιές με τις οποίες γράφτηκε. Μohinder, ευχαριστούμε που συνεχίζει να κάνεις τη μία ανεξήγητη ηλιθιότητα μετά την άλλη, για να έχει κάπου να πάει η πλοκή χωρίς να πηγαίνει απολύτως πουθενά. Ando, ευχαριστούμε που εξακολουθείς να αναπνέεις τον αέρα κάποιου άλλου, με μόνο λόγο ύπαρξής σου την παράθεση ενός αχρείαστου πλαισίου αφήγησης. Hiro, ευχαριστούμε που πολέμησες επιτέλους σε αυτή τη θρυλική απελευθερωτική μάχη που αποτελείτο από δυο τύπους να κυνηγιούνται ανάμεσα σε τεντόπανα. (αλλά ναι, ξέρω, μαζεύουμε λεφτά για το εκρηκτικό φινάλε, όπου ο Peter θα αποτελειώσει ξανά τον Sylar με μια τρικλοποδιά και πετώντας του τηλεκινητικά μια γλάστρα στο κεφάλι. Για να σώσει τη Νέα Υόρκη, φυσικά.)

Αλλά ξέρετε τι? Το HRG κομμάτι του επεισοδίου το λάτρεψα. Και η φάρσα που σκάρωσε η Claire με τον εμετικό flying emo boy της ήταν γαμώ τα γέλια. Οπότε θα κρατήσω μια positive note, και θα προσποιηθώ πως όλοι οι υπόλοιποι χαρακτήρες δεν εμφανίστηκαν εδώ καν, και πως αυτό το cliffhanger απλά το ονειρεύτηκα. Και όσο για τη συνέχεια, με μια ελπίδα ζούμε...

15 σχόλια:

  1. Όταν το πιο πρωτότυπο σημείο της season είναι το μυγάκι που περπατάει στον ώμο και στα μαλλιά του Hiro στην cheesy σκηνή του φιλιού(αλήθεια λέω, δες το, γύρω στο 28:00 είναι!), τότε μάλλον κάτι δεν πάει καλά με τη σειρά, ε;;
    Σε κάθε περίπτωση, απόλυτη απογοήτευση η 2η seasοn. Ειλικρινά, είχα βρει το γράψιμο της 1ης ιδιοφυές σε πάρα πολλά σημεία και δεν μπορώ να καταλάβω με τίποτα πώς καταλήξανε σε αυτό το σεναριακό τεμπέλικο-τρύπιο από κάθε άποψη αίσχος...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Καλύτερη ατάκα του επισοδείου:
    Ο Ρώσος αποκαλύπτει που βρίσκοντε οι πίνακες: Near the trainyard where we found the liquid man!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. den boro na po oti mou arese ke toso to episodio.ontos i kaliteri stigmi itan o vasanismos ke o pirovolismos pu den to perimena alla episis ke sto telos pou proxorane ena xrono meta stin New York(ta skinika tous den borousan na ta ekanan pio pseftika?)
    Sxedon ola ta ipolipa sto episodio itan axriasta ke vareta.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Το έχασα αυτό με τον liquid man!

    Για το cliffhanger, νομίζω πως αν δεν θύμιζε τόσο πολύ τα περσινά, θα ήταν γαμάτο. Και γενικά νομίζω πως ένα μεγάλος μέρος του appeal της πρώτης σεζόν είναι η φρεσκάδα. (όχι οτι δεν είχε και 2-3 standout επεισόδια.)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. you bitch :)

    pes ta pes ta, gia Sylar kai Mohinder.

    Oso gia ton company man, emena mou tin spaei akoma,, opos kai oloi oi alloi xaraktires sti seira aktos tou Hiro

    tha anaferthei kaneis sta parchments tou hiro sto paron? pou xwrese olokliri nouvela msa sta parchments mesa sto spa8i? opos ta eidame xwrouse mia protasi se kathe xartaki!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Ναι, ναι! Γιατί, το ταξίδι τους μέσα από τους αιώνες είναι πειστικότερο? (LOL)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. entaksei, to time travel ine kati pou to dexomaste apo tous rules pou exei thesei i seira. alla to na grafei olokliro biblio se xartakia mesa se ena spathi me ayti tin pelwria grammatoseira, den to exoun deiksei os extra dunami!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Δεχόμαστε το ταξίδι ενός αντικειμένου μέσα από αιώνες σε μια συγκεκριμένη τοποθεσία, και να ανοίγεται από έναν συγκεκριμένο άνθρωπο μια συγκεκριμένη χρονική στιγμή? Um, no. (LOL)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. ayto to device to dimiourgise kai to kathierwse o englehart (sosta?) sto West Coast Avengers #17-24 me to Lost in Space-Time, opou stelnoun mesw twn aiwnwn rabasakia ston pym mesw tou moon knight kai tis Firebird.

    mporei na ginei polu deksiotexna kai na doulepsei, san device.

    alla, this IS Heroes ;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. H seira seeeernetai... Exei tosus xarakthres pia pou tus xwrizun ana episodia. Ksenera.
    LOlz for liquid man, eixa gelasie poly.
    Skefthka oti tha xe plaka o Mohinder na skotwsei ton HRG (vlepontas tus pinakes). O HRG kopanaei ton Mohindy sti myth (epidi klasika kapoia malakia tha kane) kai aftos ton pyrovolei enw i Clair kai o pataxtulis tis pnigun to kuneli (an kai ston pinaka ta mallia tu petaxtuli moizaun epikindynws tu..Sylar. A, re Tim Sale..).
    O Petrelli (o mikros) einai gia ksylo kai arxise na me eknevrizei...
    O "Mhdas" prpei na agkiksi ton Mihinder, etsi o matt tha exei ena xryso agalma na xairetai.
    Varethika apo twra ton Hiro. Letdown.
    Alla thelw na dw ti ginetai genika, giafto tha synexisw na to vlepw ws sucker pou mai:/

    (o Russky apo ton spiderman me to noiki einai ontws rwssos i aplws kseri rwsika?:P)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Κάπου τράκαρα μια θεωρία για την ταυτότητα του Dark Charlie που σκότωσε τον Kaito, η οποία είναι υπερβολικά cool και αρκεί για να με τραβήξει για τα επόμενα 5-6 επεισόδια. Όχι οτι αυτό θα αναιρεί την ως τώρα μετριότητα, φυσικά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Τα περί liquid man τα έχει στο τελευταίο "novel" στο site του nbc. Πράγματι o Noah είναι ο μοναδικός λόγος για να εξακολουθεί να βλέπει κανείς τη σειρά. Καλούτσικη η σκηνή του βασανισμού, τις ατάκες τύπου "you are damning yourself to hellll" κι "I know..." τι τις θέλανε;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Λατρεμένος ο HRG και οι σκηνές του, αλλά εξακολουθεί να γράφεται από τους ίδιους ανθρώπους που γράφουνε και την υπόλοιπη σειρά. (LOL)

    Btw το NBC απέσυρε το spin-off Heroes: Origins που προόριζε για τον Απρίλιο. Κάτι μεταξύ της απεργίας των σεναριογράφων και των γκρεμοτσακισμένων ratings του mother show, μάλλον τους άλλαξαν τη γνώμη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Ξεκίνησε τη σεζόν με 14 μύρια (ή 17, ανάλογα ποιον θα διαλέξεις να ακούσεις), δηλαδή ήδη λιγότερα από όσο είχε πέρσι, και το τελευταίο επεισόδιο είχε μια τρίχα πάνω από 10, δηλαδή series low.

    ΑπάντησηΔιαγραφή