The Shield 7x11 'Petty Cash'


Σχόλια για το 3ο από το τέλος επεισόδιο του 'Shield' μετά το άλμα.

"You have an action hero on your payroll."

Μάλιστα. Ήταν σαφές οτι ο Vic Mackey αποτελούσε πάντα μια διεστραμμένη εκδοχή του αρχετυπικού ήρωα, αλλά καθώς οι παρανομίες και τα σχέδιά του γίνονται όλο και πο περίπλοκα και αυτός παραμένει ανέγγιχτος, πώς να μην ανέπτυσσε και την αντίστοιχη υπερηρωική self-awareness; Φυσικά και κάποια στιγμή θα άρχιζε να βλέπει τον εαυτό του ως μια street εκδοχή του Bruce Willis! Και είναι τώρα, που έχει χάψει το παραμύθι και το hype του εαυτού του, που θα δαγκώσει τη σφαίρα θανάσιμα.

Αυτό είναι σχήμα λόγου, βέβαια, γιατί όπως έγραφα και την περασμένη βδομάδα, σε αυτό το σημείο δεν έχω την παραμικρή ιδέα πού μπορεί να καταλήξει η σειρά. Μετά από κάθε επεισόδιο σκέφτομαι μια άλλη κατάληξη που να του αξίζει (ή όχι) και πάντα αδυνατώ να διαλέξω μεταξύ τους. Αυτή την εβδομάδα; Vic Mackey: Ανεκτίμητος Πληροφοριοδότης του FBI και εκτός φυλακής όσο όλοι οι υπόλοιποι άνθρωποί του απολαμβάνουν κάποια διαφορετική μορφή τιμωρίας. Ο Lem νεκρός από φιλικά χέρια, ο Shane μια ζωή στο τρέξιμο, ο Ronnie ισόβια. Ποιητικό όσο και η βάρβαρη μορφή του Vic καθώς συμπαρασύρει έναν φράχτη στο πέρασμά του ή καθώς δολοφονεί εν ψυχρώ έναν συνεργάτη του. (Πάνε 4-5 χρόνια από όταν τον πρωτοείδα, αλλά ορισμένες εικόνες από τον πιλότο δε θα με αφήσουν ποτέ ήσυχο.)

Το σενάριο 'Shane στο τρέξιμο' προέκυψε από το πώς σε αυτό το επεισόδιο αυτός και η Mara βρήκαν αβάσταχτη την εκκωφαντική σιωπή στην απεγνωσμένη τους αναζήτηση για κάποιο στήριγμα, πριν λυγίσουν ο ένας στην αγκαλιά του άλλου για να κλάψουν μέσα τους στη διαπίστωση οτι ποτέ δε θα βρουν κάτι τέτοιο. Τι εικόνα για να κλείσει ένα από τα πιο δυνατά επεισόδιο που έχει κάνει ποτέ η σειρά.

Βέβαια είναι κάπως περιττό να χαρακτηρίζουμε έτσι κάποιο από αυτά τα τελευταία επεισόδια: βρείτε μου μια ώρα σε αυτό το β' μισό της 7ης σεζόν που να μην μας έχει στην άκρη του καθίσματός μας με τον έναν τρόπο ή τον άλλον. Εδώ πάνω από όλα στην τσίτα με είχε η σκηνή της παράδοσης των χρημάτων από τον Ronnie στην Corrine. Εκπληκτικά σκηνοθετημένη (το πλάνο πρώτου προσώπου της Corrine ήταν το κερασάκι στην τούρτα) και με μικρές εκρήξεις καθόλη τη διάρκειά της: εμφανίζεται ο Ronnie! Συλλάβετε τον Gardocki! ΜΗΝ συλλάβετε τον Gardocki! Κάπου είναι ο Vic! H Corrine θα σπάσει! Πρώτο πρόσωπο για την Corrine! Η Claudette χτυπάει εξαγριωμένη το τιμόνι! YOWZA!

Στο μεταξύ ο Vic συνεχίζει τις ενστικτώδεις του κινήσεις στην σκακιέρα της καριέρας του, όσο οι άνθρωποι γύρω του καταστρέφονται σαν σε ντόμινο. (Προσπάθησα να βάλω και τη ντάμα μέσα σε αυτή την παρομοίωση αλλά δεν τα κατάφερα. :P) Αυτή τη στιγμή δε βλέπω πώς μπορεί να μην προσληφθεί από την ICE ως κρυφός πράκτορας στην υπηρεσία του καρτέλ, και πραγματικά εύχομαι για μια σκηνή ξεσπάσματος της Claudette (ελλείψει του Forest Whitaker) όπου θα εξηγεί πόση ζημιά μπορεί να κάνει σε μια τέτοια θέση ο Vic Mackey, αν κατάφερε όσα κατάφερε όντας ένας απλός μπάτσος. Vic Mackey, πράκτορας του καρτέλ. Yikes, τρέμω και μόνο στη σκέψη.

Μένει μόνο να μπορέσει να δουλέψει μαζί με τον Aceveda κάπως, για να μη βγάλουν ο ένας τα μάτια του άλλου. Θα είναι τόσο σωστό (με την έννοια του λάθους!) να μπορέσουν να επιβιώσουν από όλη τη σειρά οι δυο πιο βρώμικοι χαρακτήρες της, που είχαν ξεκινήσει ο ένας ως αντίπαλος του άλλου για ολόκληρη την πρώτη σεζόν, πριν διαπιστώσουν οτι τα συμφέροντά τους παραείναι κοινά για να σφάζονται έτσι. Από την άλλη, θέλω τόσο μα τόσο πολύ να πάρει το φινάλε που της αξίζει η Claudette. Είχε τη στιγμή της η Monica Rawling, την αξίζει και η Captain Wyms, ε;

(By the way, ένας από τους λόγους που δε βλέπω την ώρα να επισκεφθώ ξανά τη σειρά από την αρχή, είναι για να δω πώς στέκεται η 4η σεζόν μέσα στο πλαίσιο όλης της ιστορίας, πλέον. Έχω την αίσθηση πως η ουτοπική προσπάθεια της ιδεαλίστριας captain να στρώσει τον ανήμερο Vic Mackey θα μοιάζει ακόμα πιο αβάσταχτα ειρωνική, ειδικά δεδομένου του πόσο λίγο απείχε από το να πετύχει. Monica Rawling = η απόλυτη τραγική ειρωνία της σειράς;)

Ε, και μέσα σε όλα είχαμε και την πρώτη αναφορά στην Danny από τότε που έφυγε, και είχαμε και την πρώτη ημι-αναφορά στην gayness του Julien εδώ και 3-4 χρόνια: αρνήθηκε το ενδεχόμενο ο θάνατος του μικρού να είχε να κάνει με το οτι έκανε παρέα με έναν γνωστό gay της γειτονιάς. Hint για κάτι περισσότερο στα 2 τελευταία επεισόδια ή ένα μη-κλείσιμο του ματιού προς το κοινό, για έναν Julien αποφασισμένο μια για πάντα να ξεχάσει αυτό το κομμάτι του εαυτού του;

Χαίρομαι πάρα πολύ που για το επόμενο επεισόδιο δε θα χρειαστεί να περιμένω περισσότερες από λίγες ώρες-- τρώω τα νύχια μου και μόνο στη σκέψη του τι μπορεί να πρωτοσυμβεί σε αυτές τις δύο τελευταίες ώρες. Το build-up έχει υπάρξει συγκλονιστικό, και σίγουρα οδηγεί σε κάτι ολότελα διαφορετικό από οτιδήποτε έχουμε δει μέχρι σήμερα στην serialized μυθοπλασία. Μόλις δυο επεισόδιάκια μείνανε...

4 σχόλια:

  1. Τι φοβερός τύπος ο soul brother, που δοκίμαζε την meth?? Και χάρηκα που ξαναείδα και τον Van Bro, όταν πρωτοείχα ακούσει το όνομά του, είχα λιώσει απ' τα γέλια.
    Όσο για την 4η σεζόν, είναι αυτό που λες, είχα την εντύπωση, ότι ο Μάκι κι η Μόνικα είχαν την ίδια πολιτική, απλά το MO του Μάκι ήταν πάντα πολύ πιο βίαιο και στα όρια της παρανομίας. Κι η Μόνικα αυτό είχα καταφέρει να τον κάνει να λειτουργεί σε όλη τη σεζόν, σχεδόν νόμιμα. Κι εκεί μπήκε στη μέση ο Σέιν και τα έκανε όλα πουτάνα με τον Αντουόν.... Κάτι που είχα προσέξει, η 4η σεζόν έχει το πιο ομαλό, το πιο χαρούμενο τέλος από όλες για τους ήρωες μας. Η Strike Team να γιορτάζει σε ένα μπαρ, χωρίς να ξέρει τι της έρχεται...
    Μια παρατήρηση για τον Τζούλιεν.
    Εκτός κι αν εγώ έχασα τίποτα, που το λέει ότι ο πιτσιρικάς έκανε παρέα με gay; Νομίζω με gang members ελεγε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Κι εγώ για gangsters κατάλαβα. Θα σχολίαζα κάτι παραπάνω αλλά είδα το πρωί το "Possible Kill Screen" και το σαγόνι μου είναι ακόμα στο πάτωμα.

    Και πόσο τέλειο ακούστηκε αυτό το "you have an action hero on your payroll". Eντυπωσιάζομαι με το πόσο καλά λειτουργούν αυτές οι «στημένες» ατάκες του βικ σε κάθε επεισόδιο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Xμ, σα να παράκουσα!

    Eντυπωσιάζομαι με το πόσο καλά λειτουργούν αυτές οι «στημένες» ατάκες του βικ σε κάθε επεισόδιο.

    Πολλά πράγματα λειτουργούν σε αυτή τη σειρά που δε θα έπρεπε. Το αποδίδω στον τρόπο με τον οποίο ακροβατεί ανάμεσα στο μοραλιστικό δράμα χαρακτήρων και στο ξεκάθαρα υπερηρωικό φίξιον. Επιβιώνει σε μια heightened reality που είναι όσο τραβηγμένη χρειάζεται ώστε να τιαριάζουν ατάκες σαν την παραπάνω, αλλά όχι υπερβολικά, οπότε ακόμα μπορούμε και αναγνωρίζουμε τον κόσμο της σειράς ως τον δικό μας, και τα όντα που τον κατοικούν ως αληθινούς action heroes που τριγυρνούν ανάμεσά μας.

    Δεν θυμάμαι να έχει υπάρξει τίποτα ξανά στην τηλεόραση που να βρίσκεται πάνω σε αυτή τη λεπτή γραμμή. Υπάρχουν τα 'NYPD Blue' από τη μία, και τα '24' από την άλλη.

    Anyway, είδα κι εγώ το 12 και θα ποστάρω μόλις μπορέσω να συγκετρώσω μερικές σκέψεις παραπάνω από το "ΜΑΛΑΚΑΜΑΛΑΚΑΜΑΛΑΚΑ".

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. 2 επεισοδια πριν το τελος , μια σκεψη μου εχει μεινει πιο πολυ για αυτη τη 7η σεζον

    mvp της σεζον ειναι ευκολα ο ρονι - απο κει που 5 σεζον ηταν το παιδι με τις πετσετες , σε αυτο τον τελευταιο κυκλο παιζει τρομερη μπαλα στο επιπεδο του τσικλις κ επισκιαζει τους παντες.

    Τρομερη,υποκωφη ερμηνεια απιστευτου συναισθηματος που λεει 1000 σκεψεις με μια ματια.

    Δεν ξερω τι θα γινει στα τελευταια 2 επεισοδια , υποθετω θα εχει τελος αναλογο αρχαιας ελληνικης τραγωδιας αλλα ρε πστ μου θελω να γλυτωσει ο βικ. Ειναι αρχιδας αλλα τον αγαπω.

    Μεγαλη μορφη κ απιστευτες ατακες κ στους 7 κυκλους.

    Κ πρεπεινα φαει σκατα ο ΚΑΡΙΟΛΟΠΟΥΣΤΑΣ Ο ασεβεντα το αρχιδακι-καριεριστας.

    Επισης ο σειν γιατι μου θυμιζει λιγο τον τσαλικη ? ισως επειδη εχει αυτο το καγκουρικο ?

    Απιστευη τηλεοραση που σε αφηνει μαλακα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή