Louie Louie you're gonna die


Πώς είναι η νέα κωμωδία από τον Louis C.K.; Bloody brilliant είναι, και μάλλον η καλύτερη σειρά του καλοκαιριού. Μετά το άλμα η εξήγηση.

Το μόνο πράγμα καλύτερο από μια κωμωδία που σε κάνει να φωνάζεις από τα γέλια με τα πολιτικώς μη ορθά αστεία της, είναι μια κωμωδία που το κάνει αυτό παραβαίνοντας κάθε γνωστό κανόνα τηλεοπτικού sitcom. Ο Seinfeld ήταν ο πρώτος που το έκανε αυτό σε βαθμό να θεωρηθεί η σειρά του επαναστατική, και το Louie θυμίζει σε πολλά σημεία τη θρυλική σειρά- αλλά είναι πιο αστείο και πιο τολμηρό.

Η βασική ιδέα είναι πως ο Louie παίζει μια fictionalized εκδοχή του εαυτού του, και σε κάθε επεισόδιο παρακολουθούμε μία, δύο ή μιάμιση σύντομες ιστορίες στημένες γύρω από σύντομα αποσπάσματα stand-up εμφανίσεων του κωμικού. Εκεί τελειώνει η όποια αίσθηση δομής διαθέτει η σειρά, καθώς κανένα επεισόδιο δεν ακολουθεί το blueprint εκείνου που προηγήθηκε, ενώ οι αποχωρήσεις από τη σφαίρα του ρεαλισμού είναι συχνές και ακανόνιστες. (Στο τέλος του πρώτου επεισοδίου, η άτυχη κοπέλα που έπρεπε να υποστεί ένα πρώτο ραντεβού με τον κυνικό Louie, τρέχει να φύγει μακριά ΜΕ ΕΛΙΚΟΠΤΕΡΟ.)

Τη μία φορά θα δούμε δύο ιστορίες ανάμεσα στα stand-up bits. Μία άλλη μπορεί η μία ιστορία να οδηγεί στην άλλη με ξεκαρδιστικά χαλαρό τρόπο, όπως στο χθεσινό επεισόδιο επεισόδιο όπου ο Louie αποφασίζει να πάρει σκύλο μετά από μια νύχτα επικής μαριχουανοκραιπάλης. (Η απεικόνιση των σκηνών της μαστούρας και του πρωινού hangover είναι classics.) Σε άλλα επεισόδια είναι το ίδιο το stand-up που εξελίσσεται σε σκετσάκι, με παράδειγμα την ηλικιακή φετιχίστρια που την πέφτει στον Louie επειδή είναι τόσο γέρος που “μυρίζει θάνατο” (“I was born in 1967! I remember paying three dollars for a movie!”) ή τον Louie που προσπαθεί να το παίξει πολιτικά ορθός με μια σερβιτόρα που υποστηρίζει ότι οι μαύροι δεν δίνουν φιλοδώρημα.

Στο δεύτερο επεισόδιο της σειράς, η πρώτη από τις δύο ιστορίες παρουσιάζεται χωρίς κανένα απολύτως framing device πριν τους τίτλους αρχής της σειράς (στα υπόλοιπα επεισόδια δεν υπάρχει καν cold open) και αποτελεί τίποτα περισσότερο από μια συζήτηση εν ώρα παρτίδας πόκερ μεταξύ του Louie και 4 φίλων και συναδέλφων του, η οποία αποτελεί μια έξοχη ματιά πάνω στη δυναμική του gay joke. Ό,τι ισχύει για αυτή τη μία σκηνή, ισχύει και για όλη τη σειρά. O Louis C.K. δε μοιάζει να νοιάζεται για το ποιον θα προσβάλει, ούτε μοιάζει να νοιάζεται για το πώς θα οργανώσει το φορμά της σειράς του. Πολύ απλά κάνει ό,τι θέλει, όποτε το θέλει, όπως το θέλει.

Και αυτό που κάνει, ουσιαστικά, είναι να ολοκληρώνει, σκετσάκι με σκετσάκι, και κάφρικο αστείο με κάφρικο αστείο, έναν ξεκαρδιστικό στοχασμό πάνω στη ματαιότητα. Τη ματαιότητα του έρωτα (βασικά μας λέει πως το καλύτερο στο οποίο έχεις να ελπίζεις αν όλα πάνε καλά σε μια σχέση, είναι μια μέρα ο άλλος απλά να πεθάνει), των γηρατειών, της επαγγελματικής ολοκλήρωσης, των δεσμών, της ίδιας της ύπαρξης.

Ο C.K. είναι ένας φοβερός κωμικός που χρησιμοποιώντας την αποδοχή της παρακμής (του) ως καύσιμο, μας ξεναγεί στις πιο αφιλόξενες γωνιές της καθημερινότητας μας παρέα με το ισχυρότερο όπλο: ένα χιούμορ που δεν φοβάται και δεν λυγίζει μπροστά σε τίποτα. Αν ο Seinfeld απέρριπτε την έννοια της εξέλιξής μας ως κοινωνικά όντα, ο Louie το πάει ένα βήμα παραπέρα: όχι απλά δε γινόμαστε καλύτεροι, αλλά κάθε στιγμή που περνάει γινόμαστε χειρότεροι.

Και σα να σου λέει: “E και; Αφού γερνάμε που γερνάμε, το μόνο που μας μένει είναι να το καφρίσουμε.”



.

7 σχόλια:

  1. Το περίμενα καιρό αυτό το post. :P ΦΟΒΕΡΗ σειρά, κάθε φορά και πιο αστείο (στη σκηνή που αγοράζει καφέ στο χτεσινό κόντεψα να το πάθω το εγκεφαλικό απ' τα γέλια :D ). Βέβαια είσαι λίγο βλάσφημος λέγοντας ότι είναι πιο αστείο απ' το Seinfeld, ούτε το Curb δεν έχει πιάσει ακόμα. Σίγουρα έχει το potential πάντως, μακάρι να το δούμε κι αυτό σε 9 σαιζόν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Εμενα γενικά δεν μου πολυαρέσει η ματαιότητα και η γκρινια καθημερινότητας σαν θεμα κωμωδίας, γιατι τις περισσοτερες φορές διέπεται απο έναν λαϊκισμό που γενικά αποφεύγω στη ζωη μου, αποτελείται κυρίως απο τετριμένα στερεότυπα ('women, right?"), και γενικά μου βγάζει την εντύπωση οτι αυτός που μιλάει είναι περισσότερο genuine πικραμένος παρά κωμικός.

    Στον C.K. μου βγαίνει το αντίθετο. Ειναι καλός κωμικός kαι αν άλλαζε θεματολογία, πάλι το ίδιο καλός θα ήταν.

    Μια αγαπημένη σκηνη στη σειρά ειναι στο αεροπλάνο που προσπαθει μια πίσω του να βάλει μια τεραστια τσαντα στο ντουλαπακι με μοναδικό επιχειρημα απεναντι της αεροσυνοδου το "Αυτην παιρνω παντα μαζι μου" μεχρι ο CK να την διακόψει λεγοντας της "Αυτο δεν κάνει την τσάντα μικρότερη. Use your EYES!"

    Δεν ειναι αστειο απο μονο του. Δεν εχει punchline. Δεν μπορείς να το διηγηθείς σαν μια cool σκηνη σε εναν φιλο σου.

    Ειναι αυτο το ξεσπασμα κοινης λογικής. Ειναι η ατάκα που θα ηθελες να ειχε πει σε κατι παρόμοιο (αλλα τωρα ποιος ανακατευεται) ή η ατάκα που σκεφτηκες 10 λεπτα μετα και τι κρίμα που δεν το σκεφτηκες νωριτερα να το πεις (αλλα σιγα μην ανακατευοσουν).

    Και ειναι αυτο που αν ακουγες τον διπλανό σου να λεει, οχι μονο θα γελαγες αλλα θα του ελεγες και μπραβο και θα μιλουσες ισως μαζί του κατα τη διάρκεια της πτήσης.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. @Dexter: Προσωπικά δε βρήκα ποτέ μου το Seinfeld ξεκαρδιστικό. Περισσότερο εκτιμούσα τον επαναστατικό τρόπο με τον οποίο κοίταζε με κυνική διάθεση την καθημερινότητα, παρά γέλαγα out loud. Σε 7 επεισόδια Louie έχω ήδη γελάσει πιο πολύ από ό,τι σε 9 σεζόν Seinfeld- και το λέω ως φαν, έτσι;

    @Than: Hit the nail on the head, δεν έχω κάτι να προσθέσω. Η σκηνή που χρησιμοποιείς ως παράδειγμα είναι φοβερή, γέλαγα για ώρα. Και είναι αυτό που λες ακριβώς- αν μου περιέγραφες τη σκηνή ως "κάτσε να σου πω να γελάσεις", θα σε κοίταγα με ημι-χαμόγελο αναμονής κάποιου αληθινού punchline. Αλλά όταν το βλέπεις και βάζεις τον εαυτό σου στη σκηνή, είναι θρίαμβος, είναι έκρηξη, είναι το ξέσπασμα της κοινής λογικής όπως ακριβώς είπες.

    Γαμάτη, γαμάτη σειρά. Και πώς μπορεί ένα ίδιο πράγμα (Louie με Lucky Louie) να παράγει δύο τόσο διαφορετικά αποτελέσματα λόγω διαφορετικής στυλιστικής προσέγγισης, ε;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. και όπως tweet-αρε o ίδιος, το FX του έδωσε άλλα 13 episodes για του χρόνου. οπότε good news i guess.

    την έχω καιρό τώρα στο standby γιατί έχουν μαζευτεί ένα κάρο άλλες που ακόμα δεν έχω τελειώσει από την σεζόν που πέρασε, άλλα είναι στο πρόγραμμα σίγουρα γιατί θρέφω αδυναμία για τον C.K. (και χαίρομαι που βλέπω ότι και η σειρά του είναι appreciable material). το thumbs up είναι dully noted, sir.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. dully noted: βαριεστημένα καταγράφεται; (LOL)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. να σου πω, δεν έχεις κι άδικο :P

    ΑπάντησηΔιαγραφή