Αρχικά να πω ότι εγώ πέρσι αλλιώς τα είχα καταλάβει. Νόμιζα πως η τσαχπινιά που έκανε ο Peter με τη μηχανή που είχε ως αποτέλεσμα την εξαφάνισή του, ουσιαστικά ένωσε τους δύο κόσμους σε ένα. Ήταν ένας από τους (πολλούς) λόγους που δε μου είχε αρέσει το φινάλε. Αλλά τελικά αυτό που έκανε ήταν να δημιουργήσει μια γέφυρα ανάμεσα στους δύο κόσμους. Πολύ-πολύ καλύτερα, αν μη τι άλλο γιατί είναι ένα σκηνικό που υπόσχεται πολύ πιο συναρπαστικές ιστορίες και ίντριγκα, από τον ακραία what-if χαρακτήρα που θα είχε το μπλέξιμο δύο κόσμων σε ένα.
Γενικότερα βαριέμαι τις what if ιστορίες σε long term διάστημα. Βλέπω μια σειρά, κάποιους χαρακτήρες, τα διλήμματά τους, τις αποφάσεις τους. Σιχαίνομαι όταν συμβαίνει κάτι μαγικό που τα καπελώνει όλα αυτά και έρχεται και βάζει εντελώς βεβιασμένα νέους κανόνες, νέες σχέσεις, νέα δραματουργία, και την σιδερώνει πάνω από τα παλιά. Δεν είναι True Blood αυτή η σειρά, έχουμε και κάποιες απαιτήσεις, μια κάποια αγάπη. Οπότε χαίρομαι που δεν άλλαξαν τα πάντα - αλλά έστω και αυτές οι λίγες μικρές διορθωτικές με ενοχλούν κάπως.
Βασικά δεν χρειάζονται, αυτό είναι το θέμα. Γιατί να γίνει όλο αυτό, ακόμα δεν το καταλαβαίνω. Ο Peter ένωσε τα δύο σύμπαντα: Γαμάτο σκηνικό για μια νέα σεζόν ιστορίων. Και το οποίο, επιπροσθέτως, δεν λήγει απότομα και άδοξα την ιστορία του πολέμου μεταξύ των δύο κόσμων, όπως είχα επίσης φοβηθεί αρχικά. Άρα όλα ωραία. Αλλά όλες αυτές οι συνέπειες που προκύπτουν από τη διαγραφή του Peter, απλά δεν αξίζουν τον κόπο. Αλλάζουν τη δυναμική μεταξύ των χαρακτήρων, εισάγουν έναν what if χαρακτήρα σε μια σειρά όπου είναι απολύτως περιττός (έχουμε ΗΔΗ δει ένα σετ χαρακτήρων ίδιων αλλά διαφορετικών από τους δικούς μας, και μάλιστα με τρόπο που εν τέλει 'μέτραγε' - φοβερή μαγκιά) και εν τέλει βάζει ένα τεράστιο ερωτηματικό κάτω από τα πάντα:
Πώς είναι δυνατόν να μην έχει υπάρξει ο Peter;
Είναι τόσο άρρηκτα συνδεδεμένος με την κοινή ιστορία των δύο κόσμων (γι'αυτό εξάλλου και πολύ σωστά ήταν ο καταλύτης στο να έρθουν μαζί) που αρνούμαι απλά να δεχτώ ότι κανείς δεν τον θυμάται. Χωρίς τον Peter τα δύο σύμπαντα δεν ήξεραν το ένα την ύπαρξη του άλλου καν. Η σειρά δε μπορεί να μην ασχοληθεί με κάτι τόσο βασικό κι απλά να περιμένει από εμάς να το δεχτούμε. "Α ναι, ΟΚ, δεν υπήρξε ποτέ, κάτι άλλο θα συνέβη στη θέση των 73 γεγονότων που περιστρέφονται γύρω από τον Peter και τον ρόλο του στο να φτάσουμε εδώ που είμαστε σήμερα." Guys, δε σβήσατε την Astrid. Σβήσατε την καρδιά αυτής της ιστορίας.
Τελοσπάντων, όπως πάντα, αυτά τα πράγματα θα φανεί το κατά πόσο στέκουν όταν έχουμε το resolution. Τουλάχιστον είπαμε, το σκηνικό είναι ενδιαφέρον, τελικά. Το ίδιο το επεισόδιο ήταν συμπαθές χωρίς να είναι τίποτα το τρομερό. Ο πράκτορας Lee κάνει reboot, τα μαθαίνει όλα από το μηδέν (και ελπίζω πραγματικά να μην έχουμε Observers να εξηγούν κάθε μικρή αλλαγμένη λεπτομέρεια για το υπόλοιπο της σειράς), και καταλήγουμε στο ότι υπάρχει ένα νέο είδος shapeshifters που ίσως έχει να κάνει με κρυφούς σκοπούς του Walternate. Ωραία, μια χαρά. ΠΟΛΕΜΟ ΘΕΛΩ, ΠΟΛΕΜΟ.
Κάτι άλλο που θέλω; Commitment στη μεγάλη απόφαση της σειράς. Αφού δηλαδή διέγραψαν τον Peter, θα μου άρεσε να μείνει μακριά για μεγάλο διάστημα. Ας λείψει και μια σεζόν, που λέει ο λόγος. Ας μην είναι ένα μισο-ψημένο story arc 3-4 επεισοδίων. Για την ώρα, περιμένουμε. Ο καινούριος αυτός κόσμος (όπως υπογραμμίζεται από τους -εκπληκτικούς και πάλι- αλλαγμένους τίτλους αρχής, μπορεί να κρύβει πολλές γαμάτες ιστορίες.
.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου