Να ξεκαθαρίσω κάτι σχετικά με αυτή τη σειρά. Η ποιότητα των 7-8 πρώτων επεισοδίων της δεν πρόκειται ποτέ να επαναληφθεί. Με το φρέσκο βλέμμα, την υποψία κοινωνικού προβληματισμού, τους αυθεντικούς χαρακτήρες με ξεχωριστή για τον καθένα φωνή, το φοβερό creative team (όπως πχ Doug Liman στη σκηνοθεσία των 2 πρώτων επεισοδίων, Jane Espenson στο staff)... Από το σημείο αυτό και μετά, το O.C. συμβιβάστηκε με το να λέει ελκυστικές ερωτικές ιστορίες ελκυστικών νέων που περνάνε ζωή και κότα σε μια ελκυστική community. Με αυτά στο μυαλό μπορούμε πλέον να απολαύσουμε τη σειρά ως τίποτα πιο φιλόδοξο από ένα σύγχρονο 90210.
Για την ακρίβεια υπάρχει κάτι στο οποίο το O.C. πράγματι είναι πιο φιλόδοξο από κάθε άλλη νεανική σαπουνόπερα: η ανάπτυξη των ενήλικων χαρακτήρων. Σε αυτή τη σειρά οι γονείς δεν υπάρχουν απλά ως περιφερόμενα εμπόδια για τους ατίθασους έφηβους. Αλλά έχουν δικές τους ιστορίες και δικά τους προβλήματα. Και σε αυτή τη δεύτερη σεζόν, είναι τα storylines αυτών που ενδιαφέρουν περισσότερο. Ο εφηβικός έρωτας του Sandy Cohen, το ώριμο φλερτ της Kirsten, ο προβληματικός γάμος της απαραίτητης σκύλας, Julie Cooper, η σκληρή επιστροφή στην πραγματικότητα για τον carefree Jimmy. Επιπλέον, τους ενδιαφέροντες χαρακτήρες έρχονται να ερμηνεύσουν ορισμένοι πολύ καλοί ηθοποιοί με προεξέχοντα φυσικά τον Peter Gallagher του οποίου ο Sandy συνδυάζει την ηρεμία, τον ψύχραιμο διδακτισμό και το χιούμορ που θα είχε μόνο ο ιδανικός πατέρας. Πραγματικά, ο μόνος λόγος που δεν αναγνωρίζεται χωρίς ενοχές ως ένας από τους καλύτερους tv actors είναι γιατί τον τραβάει κάτω η υπόλοιπη σειρά.
Και τι ακριβώς είναι αυτό που μειώνει τα παραπάνω θετικά στοιχεία? Δυστυχώς, σχεδόν όλα τα υπόλοιπα. Γιατί καλά όλα αυτά, αλλά νεανική σαπουνόπερα με βαρετά εφηβικά storylines, ε, είναι κάπως προβληματική. Κι ενώ όλα ξεκινούν εξαιρετικά, είναι κάπου μετά τη μέση που η σειρά μένει από καύσιμα (όπως και στην πρώτη σεζόν, με εκείνο το ιστορικό story-arc του Oliver). O λόγος είναι ξεκάθαρος. Υπάρχουν 2 βασικά ζευγάρια και είναι τόσο, μα τόσο, εμφανές οτι τελικά θα καταλήξουν μαζί που ειλικρινά όταν τελικά συμβαίνει το αναπόφευκτο δε μπορώ παρά να σκεφτώ "why bother?". Μπαίνουν οι συγγραφείς σε τέτοιο κόπο για να χτίσουν πειστικές σχέσεις στο πρώτο μισό της σεζόν (ξεχωρίζει η γλυκύτατη Lindsay της Shannon Lucio) μόνο και μόνο για να συμβεί κάτι φωσκολικά ανόητο κάπου στη μέση, και να έρθουν ξανά μαζί οι γνωστοί 4. Και καλύτερα να μην αρχίσω καν να μιλάω για τα περίπου 3μισι λεπτά που η Marissa της ανυπόφορης Mischa Barton ανακάλυψε οτι είναι λεσβία και μετά, κατά τα φαινόμενα, το ξέχασε.
Ξεπερνώντας πάντως τις midseason δυσκολίες της, η σειρά κορυφώνεται σε ένα cliffhanger σαφώς καλύτερο από το αδιάφορο της πρώτης σεζόν και αφήνει όλους τους χαρακτήρες σε ενδιαφέροντα σημεία που με κάνουν να θέλω να δω τη συνέχεια. Επιπλέον, είναι σταθερά διασκεδαστικές οι παντός είδους αναφορές ενώ το γράψιμο κυρίως των Josh Schwartz και Allan Heinberg παραμένει απολαυστικό. Τέλος μεγάλο ρόλο παίζει και η μουσική, η επιλογή της οποίας είναι φαινομενικά καλή. Το τι Interpol και Postal Service άκουσα, δε λέγεται. Γενικότερα, παρά τα όποια -αρκετά- σκαμπανεβάσματά της, η σειρά παραμένει διασκεδαστική, εγγυάται μπόλικες όμορφα cheesy στιγμές και ποτέ δε σταματάει να είναι η απόλυτη ένοχη απόλαυση.
Ειδική μνεία αξίζει να γίνει στην οπτική αναφορά στο Spiderman (όπου στην κορυφαία στιγμή της 2ης σεζόν, 2 χαρακτήρες τα φτιάχνουν σε μια σκηνή-καρμπόν της αντίστοιχης της εν λόγω ταινίας) και στο ξεκαρδιστικό και ιδιαίτερα αυτοσαρκαστικό cameo του George Lucas.
EXTRAS
Εδώ βρίσκουμε 8 (!) εναλλακτικές σκηνές του φιλιού της Marissa και της Alex, ένα αφιέρωμα στη μόδα του O.C. (το ενδιαφέρον στα ύψη) και το αυτοερωτικό επεισόδιο-αφιέρωμα της σειράς στον εαυτό της (The O.C.: Obsess Completely). Πέραν αυτών των ηλιθιοτήτων, από πραγματικό επιπλέον υλικό προσφέρεται μόνο ένα gag reel και commentary σε 2 επεισόδια.
Κορυφαία ατάκα:
"What are you guys, like, Kavalier and Gay?"
H λατρεμένη Summer, αναφερόμενη στην συνεργασία του πρώην της, Seth, με τον νυν, Zack, οι οποίοι δημιουργούν το δικό τους graphic novel.
Κυκλοφορεί σε Region 1 και Region 2, η οποία όμως εκτός από ακριβότερη, δε διαθέτει παρά μόνο ένα commentary και τον lesbian kiss-athon. Τα υπόλοιπα extras μυστηριωδώς αγνοούνται.
Αμ δέ μη βίαζεσαι τόσο για τα ζευγάρια. Να δείς που στο τέλος θα κάνουν τίποτα αλα Dawson's Creek και ο Seth θα είναι με την Marissa και ο Ryan με την Summer....
ΑπάντησηΔιαγραφήΠέραν αυτών, το midseason εμένα μου φάνηκε καλό. Με μερικές αναφορές στο CSI Miami (οπου έπαιξε ενας r.c.).
Το σχόλιο για τους ενήλικες το'χα διαβάσα κι εσένα άρθρο στους New York Times (δεν κάνω πλάκα).
ΑπάντησηΔιαγραφήΚατά τ'άλλα, τι εστί "Doug Liman" και "Jane Espenson";
Προσέχω τους συντελεστές παντού και πάντα (όχι μόνο στις σειρές), αλλά αυτοί μάλλον μου ξέφυγαν.