New Series: Threshold

Πριν λίγες βδομάδες το είχα τοποθετήσει στα ερωτηματικά της σεζόν, τώρα πήρα την απάντησή μου. Ο Lost Clone #1 πάει με φόρα στα σκουπίδια. Μια εφετζίδικη αντιγραφή της μπάλας του Rambaldi κάνει τον Robert Patrick Benedict να ματώνει στη μύτη (umm... δεν το είδαμε στο Alias αυτό?... με τον ίδιο ηθοποιό?). Οι εξωγήινοι προσπαθούν να καταλάβουν τη Γη πειράζοντας το DNA τυχαίων ανθρώπων, μετατρέποντάς τους σε όμοιούς τους (umm... δεν το είδαμε ακριβώς αυτό στη δεύτερη μυθολογία των X-Files?). Ένας από τους μολυσμένους ανθρώπους μετατρέπεται σε undying boogeyman που θυμίζει τον Ethan Rom από το Lost (ωχ, και για δες! Είναι ο ίδιος ηθοποιός!). Μέσα σε όλα, η -κούκλα- Carla Gugino απλά περιφέρεται.

Κι σα να μην έφτανε που το όλο premise θυμίζει κακή tv movie του Sci Fi Channel, έρχεται και η τραγική εκτέλεση για να μας αποτελειώσει. Οι επικές διαστάσεις της ιστορίας δεν προκύπτουν από την εικόνα ή τις ερμηνείες ή μια σφιχτή πλοκή, αλλά από τους γελοιωδώς πομπώδεις διαλόγους που ξεστομίζουν, συνοδεία της αντίστοιχης μουσικής, οι "ήρωές" μας. Ήρωες που δε νιώθουμε σε κανένα σημείο να μας αφορούν- η εισαγωγή τους γίνεται με μια πρόταση για τον καθένα, και στα υπόλοιπα 75 λεπτά του επεισοδίου τους θυμόμαστε μόνο όταν βλέπουν κανά περίεργο όνειρο. Εκτός της Carla Gugino, φυσικά. Αυτή παίρνει ολόκληρη σκηνή ενός λεπτού. Ουάο, χωράνε πολλές προτάσεις εκεί μέσα. Και την βλέπουμε να πηγαίνει και βόλτα το σκύλο της. Τους ρίξανε γερά τους υπόλοιπους.

Κατά τα άλλα, η δράση είναι βαρετή και ξεχειλωμένη, και το ενδιαφέρον υποτίθεται μας το κεντρίζουν τα διάφορα περιστατικά. Που είναι τα εξής δύο: πρώτον, ένας supersoldier (sorry για τον δανεισμένο από τα X-Files όρο... δεν ξέρω τι με έπιασε...) εμφανίζεται και ξυλοφορτώνει τους καλούς κάθε τρεις και λίγο, και μετά απλά εξαφανίζεται. Και δεύτερον, συμβαίνουν... διάφορα... περίεργα... πράγματα. Ναι, συναρπαστικό, ξέρω. Όπως πχ κατσαρίδες, ψάρια, άνθρωποι, και άλλα μέλη του ζωικού βασιλείου, να σχηματίζουν ένα συγκεκριμένο σχήμα αν τα κοιτάξεις από αρκετά ψηλά. Φαντάζομαι είναι η ματαιδοξία των εξωγήινων που τους κάνει να αφήνουν το σημάδι τους πάνω στη Γη, όπως ας πούμε μόδιστροι θέλουν να κάνουν τατουάζ στα οπίσθια του αγαπημένου τους μοντέλου. Or something. Είναι κάτι εξίσου pointless, σε κάθε περίπτωση. Όπως pointless (και ακόμα πιο ηλίθιο) είναι να βγάζουν οι εξωγήινοι ήχους οι οποίοι σχηματίζουν λέξεις και φράσεις αν παιχτούν αντίστροφα.

Κίνητρο για όλες αυτές τις ποζεριές των εξωγήινων δε δείχνει να υπάρχει. Και γενικά, οι Goyer και Braga μας πνίγουν στα ερωτήματα κάνοντας το λάθος να πιστέψουν οτι μας ενδιαφέρουν οι απαντήσεις. Χα. Πληροφοριακά, το Lost ξεκίνησε πριν λίγες ώρες τη δεύτερη σεζόν του. Ώρα να θυμηθούμε πώς γράφονται τα σωστά μυστήρια.