Συμβαίνει πάντα σε όλους μας. Έχουμε ορισμένα υποκειμενικά στάνταρ βάσει των οποίων κρίνουμε την τέχνη, και φυσιολογικά όσο περνάει ο καιρός αυτά χαλαρώνουν επιτρέποντάς μας να είμαστε όλο και πιο γενναιόδωροι στους χαρακτηρισμούς μας. Η λέξη αριστούργημα αρχίζει και εμφανίζεται όλο και συχνότερα-- προσωπικά μου αρκούσε μια ταινία-σχόλιο πάνω στις συμβάσεις ενός genre για να χαρακτηρίσω το δημιουργό της ιδιοφυία. Αλλά κάθε κάμποσα χρόνια έρχεται μια δημιουργία τόσο εξώφθαλμα ανώτερη όσων έχουν προηγηθεί που μας ταρακουνά και μας υποχρεώνει να επανεξετάσουμε ολόκληρο το σύστημα αξιολόγησής μας. Ταινίες σαν το 'Fight Club', σειρές σαν τη Buffy, βιβλία σαν το 'Amazing Adventures of Kavalier & Clay'.Kωμωδίες σαν το Arrested Development.
Μέσα σε ένα σαρωτικό δίωρο φινάλε 4 επεισοδίων, το βιτριολικό χιούμορ της σειράς έκαψε τα πάντα γύρω του, και η κωμωδία-σταθμός έφυγε
παίρνοντας μαζί της λίγο-πολύ οτιδήποτε άλλο παίζεται στην αμερικάνικη τηλεόραση. Ειρωνεύτηκε μέχρι δακρύων (γέλιου) το δίκτυο που την πρόβαλε για 3 χρόνια, και ξεφτίλισε το show που την αντικατέστησε. Καθρέφτισε μέχρι δακρύων (σχεδόν λύπης) το επεισόδιο πιλότο, εξ ου και ο αντιστραμμένος τίτλος ('Development Arrested'). Κατεδάφισε, θρυμμάτισε, εξαϋλωσε τον τέταρτο τοίχο βάζοντας τον Jason Bateman να μοιραστεί μια μάλλον καυτή σκηνή με την αδερφή του, Justine, ή φέρνοντας τον αφηγητή Ron Howard να σταματήσει την αφήγηση του εαυτού του απορρίπτοντας την ιδέα του show.
Είναι πια σαφές οτι ο Mitch Hurwitz και η παρέα του είναι, εκτός από αληθινά ιδιοφυείς, και υπέρμετρα αλαζόνες. Πάντα ήταν, και ίσως γι'αυτό η σειρά τους δεν κατάφερε να κάνει το breakthrough στο mainstream κοινό. Γιατί διέθετε ένα χιούμορ τρομακτικά αυτοαναφορικό, που απέκλειε τον αμύητο και επιπλέον του έλεγε πόσο αδαής είναι που δε μπορεί να το πιάσει. Ο Hurwitz φυσικά έχει δίκιο-- είναι ιδιοφυία, και αυτοί που δεν έπιασαν το 
χιούμορ του Arrested είναι αδαείς. Και σε μια κρίση ειλικρίνειας, το show παραδέχτηκε μέσω ενός εκ των κορυφαίων του επεισοδίων ('S.O.B.s') οτι οι ήρωές του, και κατά συνέπεια οι δημιουργοί τους, είναι καθάρματα, είναι αντιπαθείς και δεν αξίζουν να σωθούν. Αλλά φεύγοντας φρόντισαν να βροντοφωνάξουν οτι είναι οι εξυπνότεροι όλων, σε περίπτωση που κάποιος δεν είχε πιάσει το μήνυμα νωρίτερα. Σε αυτό το σημείο δεν είχαν πλέον τίποτα να χάσουν. Σαν τον Bartlett στο debate της 4ης σεζόν του West Wing, γνώριζαν πως είναι οι καλύτεροι, είχαν συναίσθηση της αλαζονείας τους και σωστά θεώρησαν πως η κοινή γνώμη αποκλείεται να αλλάξει γνώμη γι'αυτούς όσο κι αν συγκρατηθούν. Οπότε επιτέθηκαν full force.
Από το Alias στο Law & Order και από το 24 στο O.C., δεν έβαλαν απλώς άκακες αναφορές σε όλα τα show και όλα τα genres που κυριαρχούν στην τηλεόραση. Και δεν έκαναν απλώς εξυπνακίστικα σχόλια πάνω σε αυτά. Αλλά ακολούθησαν τις συμβάσεις τους και τα σμπαράλιασαν. Η αναφορά στη σαπουνόπερα ακολουθείται από αμέτρητες σαπουνιές, με ερωτικά ζευγαρώματα από το πουθενά, μυστικές υιοθεσίες και δολοπλοκίες. Όταν το Arrested άγγιξε το 24 δεν έμεινε στη διπλή οθόνη-- καταδιώξεις με κρουαζιερόπλοια(!), ανατροπές της τελευταίας στιγμής και άτοπα τοποθετημένοι corny διάλογοι γέμισαν την οθόνη σε ένα φρενήρες 15λεπτο. Σα να μην αρκούσαν οι δικές τους ξεκαρδιστικές ατάκες και το ξεφτίλισμα των ορίων της λογοκρισίας στη network τηλεόραση (αδέρφια να την πέφτουν το ένα στο άλλο, σεξ με ανήλικο και άλλα σε αυτή τη λογική), στο φινάλε περισσότερο από κάθε άλλο επεισόδιο λένε στο θεατή τους οτι είναι καλύτεροι από οτιδήποτε άλλο μπορεί να παρακολουθήσει. Και η αλήθεια είναι οτι όποιος έχει ακολουθήσει τη σειρά ως αυτό το σημείο, πιθανότατα θα συμφωνεί, εξ ου και το άνευ προηγουμένου θετικό word of mouth που ακολουθεί πλέον αυτό το φινάλε.
Ειλικρινά δεν ξέρω πώς θα λειτουργούσε το Arrested σε καλωδιακό κανάλι. Πιο πολύ από ποτέ άλλοτε, κατανοώ το δισταγμό του δημιουργού που έχει στα χέρια του πρόταση για 2 σεζόν αλλά ακόμα το σκέφτεται. Η κωμωδία του όχι μόνο είχε το απόλυτο φινάλε, ολοκληρώνοντας έτσι ένα σερί 3 σεζόν χωρίς το παραμικρό στραβοπάτημα, αλλά επιπλέον είναι αλήθεια οτι τη μεγαλύτερή της δύναμη την αντλούσε πάντα με το να πειραματίζεται με τα όρια και τις συμβάσεις που έθεταν οι λογοκριτές του δικτύου. Το να πεις ευθέως οτι "Και μετά πηδήχτηκαν" δεν είναι ούτε καν κοντά στο πόσο αστείο είναι το να το υπονοήσεις δείχνοντας έναν παίχτη baseball να βουτάει στη δεύτερη βάση. Εγώ είμαι με τον Hurwitz ό,τι κι αν αποφασίσει, αλλά δηλώνω ευθέως εδώ και τώρα οτι δεν πεθαίνω στην ιδέα μιας 4ης σεζόν.
Οι 3 σεζόν, τα 53 επεισόδια του Arrested Development θα ζουν για πάντα σαν κάτι το αμόλυντα τέλειο. Οι αναφορές του δεν το κάνουν dated, το χιούμορ παραμένει ξεκαρδιστικό ακόμα κι αν δεν έχεις ιδέα σε τι αναφέρεται. Και επιπλέον οι αναφορές ήταν πάντα περισσότερο σχόλια σε ολόκληρα είδη, παρά αναπαραγωγή μιας ατάκας ή μιας συνεύρεσης ηθοποιών. Πιο πολύ Buffy, λιγότερο Smallville. Απόλυτα 'Adaptation', καθόλου 'Shrek'. Ως κάτι δίχως προηγούμενο και, για πολλά πολλά ακόμα χρόνια, ως κάτι απίθανο να αντιγραφεί (παρά μόνο να εμπνεύσει) το Arrested είναι κάτι παραπάνω από την καλύτερη στιγμή της κωμωδίας εδώ και χρόνια. Είναι σταθμός. Είναι κάτι μετά την ύπαρξη του οποίου, το είδος στο οποίο ανήκει απλώς δε μπορεί να παραμείνει όπως ήταν. Κάθε μερικές δεκαετίες εμφανίζεται μια τέτοια περίπτωση για την κωμωδία: Marx brothers. Monty Python.Arrested Development.
Προκαλώ το χρόνο να με διαψεύσει. Αλλά δε θα το κάνει.
bravo ρε tyler !!!
ΑπάντησηΔιαγραφή46+2.