Σίγουρα, η εισαγωγή του Orson του Kyle McLachlan ήταν ξεκαρδιστική και πολλά υποσχόμενη, αλλά αποκλείεται αυτός να ήταν ο λόγος που καταδιασκέδασα τόσο με αυτό το επεισόδιο του Desperate Housewives. Storylines που ακροβατούσαν στα όρια της υπερβολής (η απαγωγή του μωρού από τους Solis) ή που απλά τα είχαν ξεπεράσει (η διαμάχη της Bree με τον Andrew) εδώ ξαφνικά ήταν αστεία και συγκινητικά, με την Eva Longoria να δείχνει και πάλι τα ερμηνευτικά της προσόντα και την Marcia Cross να κλέβει την παράσταση όταν ο χαρακτήρας της μαλακώνει και παρά τις δυσκολίες, αγωνίζεται πάντα για το καλό του γιου της. Οι σκηνές της Felicity Huffman με την Mrs. McClusky της υπέροχης Kathryn Joosten ήταν ξεκαρδιστικές ύστερα από πολύ-πολύ καιρό, τα ερωτικά μπλεξίματα της Susan παίρνουν ένεση ανανέωσης στο πρόσωπο του Orson, ενώ οι απειλές της ανατριχιαστικής Mrs. Tillman προς τον Paul Young με είχαν να χειροκροτάω. Όταν απολαυστικά σενάρια σαν αυτό το τελευταίο του Josh Senter, καταφέρνουν επιτέλους και εκμεταλλεύονται το 100% των δυνατοτήτων του ταλαντούχου καστ της σειράς, θυμάμαι και πάλι τι ήταν αυτό που με είχε κάνει να την λατρέψω στους πρώτους μήνες προβολής της.
A gay mobster walks into a bar... Όχι, δεν είναι ανέκδοτο, αλλά storyline στους Sopranos που επιστρέφουν σιγά-σιγά σε φόρμα. Μου αρέσει που τα πράγματα αρχίζουν να δρομολογούνται, γιατί αρκετό χρόνο χάσαμε με τα πρώτα 3 επεισόδια της σεζόν. Αυτό το εκτεταμένο soul-searching του Tony Soprano μπορεί να έκανε τους κριτικούς να υμνούν τη σειρά (ίσως και από συνήθεια) αλλά εγώ δεν είδα σε αυτό το σουρεαλιστικό εφιάλτη τίποτα που να μην είχαμε ξαναδεί. Εν τέλει δεν ήταν τίποτα περισσότερο από μια αφορμή για να βάλει η Edie Falco τα κλάμματα, εξασφαλίζοντας ένα ακόμα Emmy. Yawn.
Χαριτωμένη πρεμιέρα για το What About Brian, με συμπαθές δεύτερο επεισόδιο. Θέμα φυσικά κουρασμένο, χιλιοειπωμένο μέχρι θανάτου, αλλά εδώ την ωραία γεύση τη δίνει το φωτογενικό καστ και οι περιέργως ιδιαίτερα καλογραμμένοι διάλογοι. Τα νούμερα δεν εντυπωσίασαν και μένει να δούμε αν η σειρά θα έχει το χρόνο να μας δείξει και άλλες αρετές ή αν θα μείνει στα 5 επεισόδια της κουτσουρεμένης πρώτης σεζόν της.
Ώστε ο Samuel Colt είχε φτιάξει ένα όπλο που... σκοτώνει οτιδήποτε! Gee, how thoughtful, mr. Colt! Πέρα από την γκρίνια πάντως, μια χαρά κορυφώνεται το Supernatural, σίγουρα με πολύ πιο ενδιαφέροντα τρόπο από αυτό που θα φανταζόταν κανείς. Το επεισόδιο με τα βαμπίρ υπήρξε εξαιρετικά λειτουργικό, τόσο ως προς το κατά τα φαινόμενα season arc (η εύρεση του δαίμονα που σκότωσε την μητέρα Winchester πριν 22 χρόνια), όσο και για τη θεμελίωση μιας πιο στιβαρής μυθολογίας. Ξαφνικά το σύμπαν μέσα στο οποίο δρουν τα Winchester boys μοιάζει πολύ πιο intriguing και σίγουρα λιγότερο μοναχικό από όσο πιστεύαμε αρχικά. Επιπλέον, αν για κάθε βαρετό επεισόδιο με τον δαίμονα της εβδομάδας, έχουμε και μια σκηνή σαν αυτή όπου ο πατέρας παραδέχεται στον Sam πως τα λεφτά για το κολλέγιο που τους μάζευε, εν τέλει τα ξόδεψε για πυρομαχικά, πιστεύω πως η πρώτη σεζόν ως σύνολο θα καταφέρει να εκπληρώσει τον πρωταρχικό της στόχο σε όλα τα επίπεδα: καθορισμός των κεντρικών χαρακτήρων, σύμπαντος και μυθολογίας, κάτι που στο παρελθόν πέτυχαν σειρές σαν το Angel ή τα X-Files χρησιμοποιώντας την ίδια φόρμουλα. Αυτό που μένει να δούμε είναι αν στην δεύτερη, με το καλό, σεζόν του, το Supernatural θα ακολουθήσει το δρόμο του Chris Carter ή του Joss Whedon.
Still to Come
Οτιδήποτε κι αν είδα αυτή την εβδομάδα, τίποτα δεν ήταν πάντως πιο σημαντικό από το Alias που επέστρεψε με ακονισμένες τις λεπίδες του. Φίλος από τα παλιά σπεύδει να βοηθήσει την ομάδα, σε ένα καλοδεχούμενο πεντάλεπτο πέρασμά του, κίνητρα και loyalties επιβεβαιώνονται ή ανατρέπονται με σταθερό ρυθμό αλλά χωρίς τις over the top υπερβολές που έχουμε δει στο παρελθόν, η regular πλέον Amy Acker (πόσο απολαυστική είναι ως κακιά??!) τα βάζει και με τους 3 Bristows αφού πρώτα καταρρίπτει το ελικόπτερο που επρόκειτο να τους μεταφέρει, σε μία μόνο από τις πολλές καθηλωτικές σκηνές δράσης των 2 επεισοδίων, η Renee Rianne αποσπά τις επιθυμητές πληροφορίες δένοντας τον κακό στο καπό του ταχύτατου αυτοκινήτου της, η Lena Olin δολοφονεί εν ψυχρώ μερικούς άτυχους πράκτορες, ταράζει στο δούλεμα όσους άφησε ζωντανούς, κι αυτά αφού ανταλλάξει cool ατάκες με πατέρα και κόρη. Α, και, το cliffhanger? Έτσι φτιάχνονται τα twists! A+, θα έλεγα! Και μετά από όλα αυτά, πώς να μην περιμένω σαν παλαβός το ιστορικό 100ο επεισόδιο της σειράς, γραμμένο από τον λατρεμένο μου Drew Goddard, με guests τις παλιές μας αγάπες Bradley Cooper και Gina Torres, και με την Sydney επιτέλους πάλι σε τοπ φόρμα και δερμάτινα outfits έτοιμη να τελειώνει μια και καλή με την νέμεσή της? Οι Τετάρτες του ABC είναι και πάλι συναρπαστικές. (αχέμ)
Mετά από 3 επεισόδια αναλογικά πολύ πιο αδιάφορα από όσο εδικαιούντο να είναι, ο τροχός γυρίζει για το West Wing. Τα αποτελέσματα των εκλογών και η κηδεία του Leo δεν καθήλωσαν ούτε συγκίνησαν όσο θα έπρεπε, και με τους σεναριογράφους να δίνουν την εντύπωση πως δεν έχουν καν παρακολουθήσει τις 4 πρώτες σεζόν της σειράς, αυτά τα νευραλγικά επεισόδια κατάφεραν μόνο να υπογραμμίσουν και πάλι το πόσο η σειρά υστερεί έναντι αυτού που κάποτε ήταν. Αυτή την εβδομάδα όμως, ο Sam Seaborn του Rob Lowe επιστρέφει, και μαζί και το πνεύμα του που τόσο μου είχε λείψει (στον πρώτο διάλογο του Lowe, σε μια σκηνή-αναφορά στο επεισόδιο 'In the Shadow of Two Gunmen', κυριολεκτικά ύψωσα τη γροθιά μου στον αέρα φωνάζοντας "woo-hoooo!"), το παλιό με το νέο καστ δημιουργούν ένα κράμα που περιέργως διαθέτει εξαιρετική χημεία, οι χαρακτήρες λειτουργούν πολύ ωραιότερα χωρίς το άγχος των Μεγάλων Επεισοδίων να πνίγει τους σεναριογράφους (βοηθάει και η μη συμετοχή του John Wells στη συγγραφή) και γενικά υπάρχει μετά από χρόνια για πρώτη φορά διάχυτη μια αίσθηση Sorkinesque ροής. Σχεδόν με κάνει να λυπάμαι που έχουμε μόνο 3 ακόμα επεισόδια.
Ας ανανεωθεί και επισήμως το O.C. για του χρόνου, γιατί αυτό το ποιοτικό άλμα του τελευταίου μήνα με έχει πεθάνει! Όχι μόνο η σειρά κινείται πλεόν ξεκάθαρα σε αφάνταστα πιο ενδιαφέρουσα τροχιά, έχοντας ανακαλύψει και πάλι τη χαμένη της cheesy μαγεία, αλλά υπόσχεται μια 4η σεζόν με Taylor, με Kaitlin, με Theresa, και κυρίως με Anna? Και μπορεί όντως να ξεφορτωθεί για τα καλά τη Marissa Cooper, μοναδική πλέον παραφωνία? Στο τελευταίο επεισόδιο όλοι έδειξαν να βρίσκουν τη θέση τους ενόψει της πρώτης σεζόν στο κολλέγιο, εκτός από τον προβληματικό χαρακτήρα της Mischa Barton. Α, και αυτούς τους γονείς. Εκτιμώ την προσπάθεια να δοθεί ένα σκοτεινό arc στον Sandy Cohen, αλλά είναι εμφανές οτι εν όψει της επέκτασης του καστ και της μετακίνησης των χαρακτήρων στα 4 σημεία του ορίζοντα, οι ενήλικοι γίνονται μεγάλο βάρος στη σειρά. Περισσότερες ενδείξεις για το τι κρύβει το μέλλον για τους χαρακτήρες του O.C. στο επεισόδιο αυτής της εβδομάδας, όπου μεταξύ άλλων θα δούμε και την κομμένη από το American Idol, Lisa Tucker στο ρόλο του εαυτού της, να πηγαίνει και αυτή στο prom. Ελπίζω μόνο να μην τραγουδήσει πάλι το "Because of You".
Και μέσα στο πανικό με τις serialized σειρές να οδεύουν προς τις κορυφώσεις τους, επιστρέφουν με νέα επεισόδια και τα The Office (ακούγεται πως αυτό είναι το πιο αστείο επεισόδιο της σεζόν) και How I Met Your Mother (που καλώς εχόντων των πραγμάτων δε θα δει άλλες διακοπές).
The List
Κυριακή 23/4
Big Love 1x07 Eviction
Robot Chicken 2x04
The Sopranos 6x07 Luxury Lounge
The West Wing 7x19 Transition
Δευτέρα 24/4
24 5x19
How I Met Your Mother 1x19 Mary the Paralegal
Prison Break 1x19 The Key
What About Brian 1x03 Moving Day
Τρίτη 25/4
American Idol: Top 6
Gilmore Girls 6x20 Super Cool Party People
House 2x19 House vs. God
Scrubs 5x20 My Lunch
The Unit 1x08 SERE
Thief 1x05 Flight
Veronica Mars 2x20 Look Who's Stalking
Τετάρτη 26/4
Alias 5x12 There's Only One Sydney Bristow
American Idol: Top 6 (Results)
Πέμπτη 27/4
Smallville 5x20 Fade
Supernatural 1x21 Salvation
The O.C. 3x23 The Party Favor
The Office 2x20 Drug Testing
Quotes
I've been a dentist for years. Last week I was looking in her mouth and decided to stick my tongue in it.
(Η είσοδος του Orson στη ζωή της, εκ των Desperate Housewives, Susan δε θα μπορούσε να έχει γίνει με εντυπωσιακότερο τρόπο)
I find it disgusting. Men kissing men? Holding hands in the street? Every fucking TV show now, they rub your nose in it. Well not that-- the lesbian thing with the, uh... Jennifer Beals.
It's not bad.
She a dyke in real life?
(O Tony Soprano ανακαλύπτει τον κόσμο)
Coop, 48 hours ago you were Newport's Courtney Love. Baby steps.
(Η αιώνια θεά Summer του O.C. απαντώντας στην Marissa για ποιο λόγο δεν την εμπιστεύεται)
Because an unmarried woman, alone, of a certain age, dressed the way I dress, apparently is Korean for Jenna Jameson.
(Η Lorelai Gilmore εξηγεί για ποιο λόγο ήταν απαραίτητο να έχει συνοδό στην τελετή των Kim)
I'm sure she'll be a wonderful parent to her own child. She has two such lovely role models.
(Σχόλιο απευθυνόμενο στον Jack και την Irina, στο Alias. Η Sydney μπορεί να κοιμάται ήσυχη)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου