Συνεχίζοντας στην ίδια κατεύθυνση με τα λιγοστά επεισόδια που έχει ήδη στο ενεργητικό του, το συμπαθέστατο νέο δράμα του ABC μας αποχαιρέτησε για φέτος (σε λίγες μέρες θα ξέρουμε αν είναι και για πάντα) με ένα κατα δύναμην μεγάλο cliffhanger.
Ποια είναι αυτή η κατεύθυνση? Το να ρίξει 7 χαρακτήρες σε ένα καζάνι και να τους ανακατέψει περιμένοντας το αποτέλεσμα. Για 4 μόλις επεισόδια, είναι μάλλον αξιοθαύμαστο το οτι η σειρά έχει καταφέρει να μας κάνει να νοιαζόμαστε για τους χαρακτήρες της (τους περισσότερους, τουλάχιστον), και εδώ πατάει σε αυτό. Χωρίς λοιπόν να απαιτείται η συνδρομή κάποιας υπέρμετρα δραματικής εξέλιξης, το φινάλε αυτό τους φέρνει όλους αντιμέτωπους με τα ψέμματά τους. Η αλήθεια είναι οτι πριν καν αρχίσει το επεισόδιο, είμαστε σχετικά σίγουροι για την κατάληξή του, αλλά αυτό δε μας εμποδίζει να την απολαύσουμε. Έτσι κι αλλιώς, το Brian στηρίζεται σε μάλλον contrived storylines τα οποία όμως παρουσιάζει με μια φρεσκάδα που πηγάζει κυρίως από τη γραφή (οι διάλογοι δεν ακούγονται ούτε πλαστικοί ούτε over-the-top δραματικοί-- είναι απλώς σωστοί) αλλά και από μεγάλο μέρος του καστ. Έτσι, η φυσιολογική κατάληξη της σεζόν είναι καλοδεχούμενη ως κάτι το συνεπές με όσα έχουμε δει ως τώρα.
Φυσικά το ενδιαφέρον αποσπά κυρίως το τρίγωνο των Brian, Marjorie και Adam που εξαρχής μου έμοιαζε lose-lose κατάσταση για τους δημιουργούς. Φέρνεις μαζί τους δύο παράνομα ερωτευμένους φίλους? Έχεις καταστρέψει την παρέα, σε πολύ πρώιμο σημείο της σειράς, πριν το κοινό προλάβει πραγματικά να τους αγαπήσει. Τους αφήνεις όπως τους βρήκες, σε μια αέναη κατάσταση σεξουλαικής έντασης? Το show γίνεται επαναλαμβανόμενο. Το υπέροχο cliffhanger που δικαιωματικά κερδίζει ο Adam με κάνει να θέλω πολύ να δω τη συνέχεια. Αν όμως κάπου κερδίζεται το στοίχημα αυτού του επεισοδίου είναι στο storyline των Dave και Deena-- κάλλιστα θα μπορούσε να είναι εξίσου βαρετό με τα Αυγά της Nic (νοιάζεται κανείς? Για να βλέπω χέρια... Καλά το κατάλαβα) αλλά παρά την έλλειψη κάποιου ρίσκου στην εξέλιξη, είναι η αφήγηση που κάνει τη διαφορά. Μεμονωμένες σκηνές τις λάτρεψα (όπως την ήρεμη οργή του Dave στο minivan κατά τη μεγάλη συνειδητοποίηση) αλλά κυρίως εντύπωση προξενεί το πόσο έξυπνα οι σεναριογράφοι έχουν τοποθετήσει το νεαρό ζευγάρι σε κεντρική θέση στο επεισόδιο. Βάσει αυτού καθορίζεται η εξέλιξη στις υπόλοιπες ιστορίες και αυτό το κάνει εκ των πραγμάτων πιο ενδιαφέρον. Βοηθούν και οι Amanda Detmer και Rick Gomez, κατά τη γνώμη μου οι απόλυτοι seaosn stealers για την πρωτοετή σειρά.
Επίσης, ΟΚ, το παρακολούθησα ενώ από στιγμή σε στιγμή ήξερα οτι θα βλέπω το φινάλε της Veronica Mars, οπότε και που κατάφερε να με κρατήσει συγκεντρωμένο, "well done" πρέπει να πω! Well done σε κάθε περίπτωση- ελπίζω τον Brian και την παρέα του να τους ξαναδούμε του χρόνου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου