Deadwood: Tell Your God to Ready for Blood

"The sheriff's beating the mayor!" ~Richardson

Είναι εβδομάδα εκλογών, και το Deadwood πλέον έχει μάθει να λειτουργεί όπως κάθε "πολιτισμένη" πόλη. Ο δήμαρχος E.B. είναι πλέον ο θυρωρός του Hearst, δηλαδή της αληθινής δύναμης, και στα παρασκήνια τα πολιτικά παιχνίδια είναι πιο βρώμικα από ποτέ. Την ίδια ώρα που οι βιτρίνες της εξουσίας, O E.B. και ο Bullock, σκοτώνονται στο ξύλο εκεί όπου όλοι μπορούν να τους δουν, οι δύο άνθρωποι που πραγματικά κινούν τα νήματα, ο Swearangen και ο Hearst, κυρήττουν τον μεταξύ τους πόλεμο στο σκοτάδι, εκεί όπου κανείς δεν κοιτάει.

Ένας από τους πρώτους στόχους του πολιτικού από το Yankton, η περιουσία της Alma Ellsworth, φέρνει τον σερίφη στα όριά του για μια ακόμα φορά. Είναι πάντα ενδιαφέρουσα η αντιπαραβολή αυτών των δύο παράνομων εραστών σε κάθε σεζόν-- εδώ, κολλημένοι και οι δύο με οικογένειες που δεν δημιούργησαν από μόνοι τους, καλούνται να επιλέξουν πώς θα πορευθούν στο μέλλον. Και ενώ ο Seth έχει μάθει να κινείται ευέλικτα μέσα στα γρανάζια του Deadwood (όσο κι αν δεν αφήνει τον εαυτό του να το συνειδητοποιήσει) έχοντας αποδεχτεί το ρόλο του ως συζύγου, και επιτρέποντας στη γυναίκα του να τον φωνάζει με το μικρό του, η Alma παραμένει κλεισμένη στους 4 τοίχους, απευθύνεται στον Ellsworth σε β' πληθυντικό τη στιγμή που, σε μια υπέροχα ακραία περίπτωση συμβολισμού, το σώμα της απορρίπτει το πρώτο "φυσικό" μέλος της οικογένειάς της.

Η επιστροφή του Deadwood όμως σημαίνει πάνω από όλα οτι θα απολαύσουμε και πάλι τον Ian McShane καθώς δίνει φωνή στους σχεδόν μετρικούς διαλόγους του David Milch, καθώς απειλεί τους εχθρούς του με το γάντι. Ίσως επηρεασμένος από την κακοδομημένη 6η σεζόν των Sopranos, δεν περίμενα πως οι δυο ισχυροί άντρες της πόλης θα έρχονταν σε σύγκρουση τόσο γρήγορα, αφήνοντας ολόκληρη την επερχόμενη 3η σεζόν ως πεδίο δράσης τους. Το κάδρο όπου ένας σχεδόν συγχυσμένος Hearst γέρνει πάνω από τον Al, καθώς ο δεύτερος του εξηγεί πως θα σταθεί εμπόδια στα σχέδιά του, είναι η τελευταία σε μια σειρά καθηλωτικών εικόνων αυτού του επεισοδίου. Σαν αυτή του Seth Bullock που λίγο μετά το ξέσπασμά του μονολογεί ενώ κάθεται στο κελί, ή την εναρκτήρια, ενός Al καθώς επιβλέπει οτιδήποτε συμβαίνει σην πόλη. Or is he?


Λίγα διάσπαρτα bits που λάτρεψα:

• Η όλο και πιο έντονη παρουσία της δημοσιογραφίας. Ο Merrick πλέον μιλάει για ελευθερία του τύπου, καθώς ο Al χρησιμοποιεί την εφημερίδα στην προσπάθειά του να βάλει φρένο στις εκλογές.
• Κάθε δευτερόλεπτο εμφάνισης της Jane είναι χρυσός ("Custer was a cunt. The end."), και η απρόσμενη φιλία της με την Joanie ολοένα και πιο ενδιαφέρουσα.
  
• Ο τρόπος με τον οποίον ο Milch παρουσιάζει στο background το σχολείο ως μέσο προπαγάνδας. Τα κείμενα για την ορθογραφία έχουν άκρως κοινωνικοπολιτικό περιεχόμενο, καθώς μιλάνε για Εβραίους, Ινδιάνους και σωστούς τρόπους συμπεριφοράς για τις αληθινές κυρίες. Αυτή η σειρά διαθέτει το πιο ιδιόμορφο χιούμορ, αυτό είναι σίγουρο.
• "You ain't the center of the universe. Don't that lead you to despair?", λέει ο Al στον ανταγωνιστή του, στην πιο σπουδαία ατάκα του 50λέπτου. Από τις σπάνιες φορές που τόσο λίγες λέξεις λένε τόσα πολλά για δύο χαρακτήρες.