Αυτή την εβδομάδα η κόντρα Al-Hearst έμοιαζε να παίρνει την πίσω θέση προσωρινά, καθώς η επιστροφή στην πόλη του Hostetler δίνει την ευκαιρία για μερικές ευχάριστες comic relief σκηνές. Πάντα για τα δεδομένα του Deadwood, φυσικά. Καθώς όμως ο Seth με τον συνήθη επιθετικό του τρόπο προσπαθεί να λύσει τη διένεξη του ανθρώπου που ευθυνόταν για το θάνατο του γιου του και του Steve, του βιαστή αλόγων, σε σκηνές ντυμένες με έξοχο ειρωνικό χιούμορ από τον Milch, δύο τεράστιες εξελίξεις στην κεντρική πλοκή της σεζόν έκαναν απρόσμενα την εμφάνισή τους.
Ο Hearst δήλωσε στον Cy και τον Al την πρόθεσή του να αποχωρήσει (η πόλη γίνεται υπερβολικά εκπολιτισμένη γι'αυτόν? Είναι ειρωνικό το πώς ένας άνθρωπος που τόσο απεχθάνεται τους βάρβαρους του Deadwood τελικά έλκεται συνεχώς από τέτοιου τύπου χαρακτήρες) κάτι που δίνει στον τελευταίο την ευκαιρία οργανώσει το χτύπημα εκδίκησης απέναντι στον άνθρωπο που χωρίς να το γνωρίζει, τον έφερε σε επαφή με τα καλά κρυμμένα του παιδικά τραύματα. Σε μια ιδιοφυή σειρά σκηνών (που σε πρώτη ανάγνωση εύκολα μπορούν να παρερμηνευτούν ως αφελείς προσπάθειας εξανθρωπισμού και απλουστευτικής ανάλυσης του χαρατήρα του Al), ο κυρίαρχος του Deadwood αυτο-αναλύεται καθώς κριτικάρει την τεχνική και τον σχηματισμό του στόματος της πόρνης που εκείνη την ώρα τον ικανοποιεί. Οι παραλληλισμοί της εγκατάλειψης με την απόφαση του Hearst μένει να δούμε πού θα φέρουν τον πρωταγωνιστή.
Αλλού, η Alma ανοίγει την τράπεζα που τόσο καιρό περιμέναμε, όμως τελικά αυτή η κίνηση δεν ήταν δίχως ένοχα κίνητρα. Καθώς ο Ellsworth προσπαθεί για μία ακόμα φορά να υπερασπιστεί την τιμή της ψευδο-συζύγου του, εκείνη τον τιμά κατ'επίφαση (όταν επικρίνει τον Leon επειδή αυτός την αποκάλεσε Garrett) ενώ κατ'ουσία δε βλέπει την ώρα να τον αφήσει να επωμιστεί τις ευθύνες για να το σκάσει μες στα σκοτάδια προκειμένου να προμηθευτεί την επόμενη δόση της.
Σκόρπιες στιγμές που λάτρεψα:
- Ο χαιρετισμός του Dan ston Hearst ("Morning. Best time of day to go fuck yourself!") κάτι που εξαιρετικά έστησε το προσπέρασμα του Dan από τον Al, όταν αυτός επέλεξε έναν άνθρωπό του για να πλησιάσει τον Hearst. Στην πρεμιέρα ο ίδιος χαρακτήρας μίλαγε για "bloody outcome": μπορεί ο Milch να είναι τόσο σπουδαίος που από δύο τυχαία σπαρμένες ατάκες να έχει προοικονομήσει τόσο αποτελεσματικά το θάνατο ενός σημαντικού παίχτη? Ίδωμεν.
- Η Alma ρωτά τον άντρα της αν την μπερδεύει με την κυρία Bullock, καταστρέφοντας το όποιο ανάλαφρο κλίμα υπήρχε. Ωραία, υιγής σχέση εκεί πέρα.
- Το βλέμμα πανικού καθώς ο Al ακούει την πόρνη να αναρωτιέται γιατί υποστηρίζει τον Bullock: Είναι, εικάζει, επειδή "Bullock yealls at you"? Mαχαιριά στην καρδιά του περήφανου Swearangen, που τον πόνεσε πιο πολύ κι απ'το κομμένο δάχτυλο-- κι ο πόνος αυτός γράφει στον βλέμα του, και πάλι σπουδαίου, McShane ο οποίος λάμπει σε κάθε δευτερόλεπτο των δύο εξαιρετικών σκηνών του με την κοπελιά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου