Pilot Watch: Studio 60 on the Sunset Strip


Συντελεστές. Τίποτα σημαντικό: Aaron Sorkin-Thomas Schlamme (The West Wing, Sports Night) σε σενάριο-σκηνοθεσία, αντίστοιχα, και executive producers μαζί. Matthew Perry (FRIENDS), Bradley Whitford (The West Wing), Amanda Peet ('Syriana'), Sarah Paulson (Deadwood), Timothy Busfield (The West Wing) και πολλοί που δεν έχουμε δει ακόμα.

Premise. Τίποτα edgy: Ο showrunner του πιο επιτυχημένου κωμικού show της τηλεόρασης απολύεται όταν βγαίνει στον αέρα και ομολογεί σε ένα έκπληκτο κοινό τους συμβιβασμούς στους οποίους έχει υποκύψει και οι οποίοι έχουν μετατρέψει το κάποτε αιχμηρό show σε ανώδυνη πλακίτσα αμφίβολου χιούμορ. Η νέα πρόεδρος του δικτύου αναθέτει το show σε δύο θρυλικούς δημιουργούς που είχαν παραιτηθεί πριν από χρόνια λόγω καλλιτεχνικών διαφωνιών.

Yada Yada. Τίποτα αξιομνημόνευτο: Πρόκειται για τον καλύτερο πιλότο σειράς την τελευταία πενταετία (μετά το The Shield, δηλαδή) και παρ'όλ'αυτά είμαι βέβαιος πως δε θα συγκρίνεται καν με την εβδομαδιαία εμπειρία. Η πένα του Sorkin πετάει φωτιές και ο Schlamme με την κάμερά του ακολουθεί τους δυσλειτουργικούς ήρωες του δημιουργού όπως μόνο αυτός ξέρει να το κάνει. Το βασικό concept της σειράς είναι το δυνατότερο και πιο serial-worthy από το West Wing και μετά. Εκεί, o Sorkin έσωζε τον κόσμο μια απόφαση τη φορά, εδώ επιχειρεί να κάνει το ίδιο για τον τηλεοπτικό -και όχι μόνο- πολιτισμό. Τα θέματά του μεγάλα, οι εμμονές του λατρεμένες και πάντοτε σφαιρικά δοσμένες, οι χαρακτήρες του βαθείς και προβληματικοί και αισιόδοξοι και καταβεβλημένοι, ζουν με κυνισμό το σήμερα, κοιτούν με πικρία το χθες, αλλά ατενίζουν με ελπίδα το αύριο. Η γραφή δεν αφήνει ατάκα να πάει χαμένη, ούτε μία λέξη που να μην φτάνει στην ουσία. Η masturbation line θα μείνει σημείο αναφοράς. Το Under Pressure στο τέλος αποτελεί τον ορισμό της σωστής χρήσης μουσικού κομματιού. Οι ηθοποιοί θαυμάσιοι πέραν κάθε προσδοκίας. Πότε έγινε τόσο καλή η Amanda Peet? Ποιος περίμενε πως ο Brad Whitford θα μπορούσε να χτίσει μια περσόνα τόσο διαφορετική από τον Josh, μετά από 7 χρόνια τριβής? Πόσο θεά είναι η Sarah Paulson? Και πόσο καλός ήταν ο Matthew Perry? Καταλαβαίνω οτι μερίδα της κριτικής στέκεται επιφυλακτικά απέναντι σε μια πισίνα ταλέντου και σε έναν πιλότο που δεν αφήνουν περιθώρια αμφισβήτησης για την ποιότητα της σειράς, αλλά αν υπάρχει μια φορά που πρέπει όλοι να σωπάσουμε και να αφεθούμε στη μαγεία του hype, είναι αυτή.

3 σχόλια:

  1. Se ola osa eipes: Hell yeah!!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. "...οι χαρακτήρες του βαθείς και προβληματικοί και αισιόδοξοι και καταβεβλημένοι, ζουν με κυνισμό το σήμερα, κοιτούν με πικρία το χθες, αλλά ατενίζουν με ελπίδα το αύριο".

    Me sygkinises (pali). Kataferes kai evales olokliro ton Sorkin se 26 lekseis. O, ti mas aresei kai agapame s' auton einai ekei, autes oi grammes anaferontai se emas tous idious.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Thanx!

    H plaka einai oti ayti i ais8isi pou prospa8w na perigrapsw se ayti ti grammi, den ypirxe toso entona sto West Wing. Apo ti mia eixes ton Toby, kynikos mexri aidias, alla spania aisiodoksos, apo tin alli eixes px ton Josh pou den itan ka8olou bitter. Einai kata kapoio tropo sa na pire aytous tous dyo (tous agapimenous mou xaraktires sto TWW) na tous enwse kai na tous ksanaxwrise sta dyo, me diaforetiko tropo!

    ΑπάντησηΔιαγραφή