The London Report!
Χαιρετισμοί από Λονδίνο! Εδώ κατάφερα επιτέλους να ψηφίσω για ένα μουσικό ριάλιτι-- έριξα την ψήφο μου για μια φοβερή διαγωνιζόμενη του Χ-Factor, λίγο-πολύ της αγγλικής βερσιόν του American Idol. Ακόμα φυσικά δεν έχω καταφέρει να δω τα αποτελέσματα του επεισοδίου, αλλά η χαρά της συμμετοχής παραμένει! Κι ενώ περιμένω να έρθει η Τρίτη βράδυ για να δω live τη Lily Allen και αμέσως μετά, δυστυχώς, να πάρω το πρώτο αεροπλάνο για Αθήνα, η επαφή μου με τα τηλεοπτικά είναι σχεδόν μηδενική. Για την ώρα, ακολουθούν τηλεγραφικά σχόλια για Grey's Anatomy, Veronica Mars και The Office από την περασμένη εβδομάδα.
Πριν φύγω είχα προλάβει να δω Veronica Mars και Grey's Anatomy, αλλά κανένα από τα δύο δεν είχε πια anything to write home about. Στάνταρ καλό επίπεδο, με μόνη αληθινή αξέχαστη σκηνή ανθολογίοας αυτή στο ασανσέρ στο Grey's όπου George και Meredith λίγο-πολύ κοροϊδεύουν όλη τη σειρά, κάνοντας impressions των Cristina και Izzie, αντίστοιχα. Actually, είχε αυτή τη γενικότερη τάαση κοροϊδίας του εαυτού του το Grey's, με την Cristina να αγνοεί τη Meredith λέγοντάς της οτι έχει κ ιαυτή προβλήματα και δε μπορεί να ασχολείται όλη την ώρα με τα μπλεξίματα της φίλης της με τον Derek. Αλλά δεν είμαι πολύ σίγουρος για την κατεύθυνση που παίρνει στο στόρι της Cristina με τον Burke. Περισσότερα την επόμενη εβδομάδα που η Bailey πιθανότατα θα τους δημιουργήσει τα αναπόφευκτα προβλήματα.
Στη Veronica, έχουν περάσει και λίγες μέρες από τότε που το είδα, ελάχιστα πράγματα θυμάμαι να μου έκαναν εντύπωση, one way or another. Ωραία η δουλειά στη σχέση του Eli με τη Veronica, και ενδιαφέρον μυστήριο της εβδομάδας, σε αντίθεση με άλλες πρόσφατες περιπτώσεις. Τίποτα συναρπαστικό, αλλά από την άλλη είχαμε και το twist στο φινάλε σχετικά με το μεγαλύτερο μυστήριο του βιασμού.
Τέλος, είδαμε εδώ το Οffice, αλλά τα συλλογικά γέλια ήταν λιγότερα κι από αυτά που κάνω όταν το βλέπω μόνος μου! Όχι κακό επεισόδιο, αλλά ελάχιστες αληθινά αστείες στιγμές. Μου άρεσε η συμμετρία του φινάλε με τους Jim/Michael να μπαίνουν στα αυτοκίνητα των Karen/Pam, αλλά σε πολλά σημεία ένιωσα πως ο παράγοντας "άβολη ανατριχίλα αηδίας" ήταν πολύ-πολύ εντονότερης από τις καθαρά αστείες στιγμές. Συνήθως η σειρά το πετυχαίνει απόλυτα, αλλά μία στο τόσο αστοχεί ελαφρώς. Νο harm done, πάντως, καθώς από τη μία περιμένω για το follow-up στο ανωτέρω διπλό "cliffhanger" και αφετέρου... well, όποιος ξέρει τον τίτλο του επόμενου επεισοδίου ξέρει γιατί έχουμε πολλά να περιμένουμε. Οι υπόλοιποι, απλά πιστέψτε με!
Νέα updates λογικά από Πέμπτη πάλι, με σχόλια για Battlestar Galactica, Ugly Betty αλλά και την πρεμιέρα της 4ης σεζόν του O.C. από την εβδομάδα που πέρασε, και φυσικά ό,τι νέο έχουμε ως τότε.
Ως τότε, ακούτε το LDN. Κάνει καλό.
I know I will! ;-)
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Lucky lucky, you're so lucky!Σε ζηλεύω τρελά για τη Λόνδρα αλλά όχι για τη Lilly Allen(not my cup of tea μουσικά, ειδικά όταν στην Ελλάδα έρχονται Morrissey και Kaiser Chiefs!).Πανέμορφη κοπέλλα πάντως-θυμίζει Τσάβαλου!Καλά να περάσεις!
ΑπάντησηΔιαγραφήΆψογα ήταν! Και μπορεί να μειώνεις τη λατρεία μου, αλλά το σώνεις με την αναφορά στους Franz ;)
ΑπάντησηΔιαγραφήΠίσω στα γνωστά τώρα!