No apologies...

Spoilers για το καλύτερο φετινό Lost, και σκέψεις πάνω στη σοκαριστική έξοδο.


Τό'ξερα ρε διάολε οτι θα τον τρώγανε λάχανο, τό'ξερα! Αλλά και χωρίς πλάκα, τα στοιχεία είναι αδυσώπητα, και θα πρέπει οι παραγωγοί να προσέξουν γιατί οι θάνατοι αρχίζουν και γίνονται γελοιωδώς προβλέψιμοι. Κάθε Νοέμβριο ή τέλη Απρίλη-αρχές Μάη, θα κοιτάμε ποιοι έχουν flashbacks, θα σβήνουμε τυχόν flashbacks για Jack, Kate, Sawyer, Locke και Sayid, κι από όποιους μένουν θα κοιτάμε ποιος είναι ο λιγότερο δημοφιλής ή εναλλακτικά ποιος έχει υποπέσει σε οδηγικό πταίσμα πρόσφατα, και αυτός ο κάποιος θα είναι αυτός που θα πεθάνει.

Προσπερνώντας όμως τη γκρίνια, θέλω να εστιάσω σε ένα μεγάλο παράδοξο. Μετά την πρεμιέρα της 3ης σεζόν, κι αφού είχα ξενερώσει αγρίως, άρχισα να κοιτάζω ό,τι σχετικό φόρουμ έχω υπόψη μου, και παντού έβλεπα μόνο λόγια θαυμασμού και ουρλιαχτά κοινού "I wanna have Lindelof's children!" και τα σχετικά υστερικά. Ξύνω κεφάλι. Cut, 4 εβδομάδες αργότερα, το τέρας έχει μόλις κοπανήσει τον Eko σα χταπόδι, εγώ έχω ενθουσιαστεί με το επεισόδιο, χτυπάω τα message boards, και βλέπω παντού δυσαρεστημένους τύπους να σιχτιρίζουν και να υπόσχονται οτι έχουν τελειώσει με τη σειρά. Heh, okay.

Θα τολμήσω την ερμηνεία πως για τη γενικότερη δυσαρέσκεια ευθύνεται μια καθυστερημένη -και συσσωρευμένη- γκρίνια από προηγούμενα επεισόδια, προηγούμενες σεζόν και προηγούμενους θανάτους. Γιατί, ας σοβαρευτούμε, αυτό που είδαμε τώρα ήταν σκάλες ανώτερο από οτιδήποτε παρόμοιο έχει επιχειρήσει η σειρά στο παρελθόν.

Καταρχάς, καλό και άγιο το Lost, αλλά ακόμα και στις μεγάλες στιγμές του δεν κατάφερε ποτέ να με κάνει να ενδιαφερθώ για το θάνατο ενός χαρακτήρα. Κι εδώ ενθουσιάστηκα με την έξοδο ενός χαρακτήρα που πάντα αντιπαθούσα, αλλά όχι επειδή μας άδειασε τη γωνιά. Ενθουσιάστηκα επειδή με την τελευταία του ανάσα, οι συγγραφείς κατάφεραν να με κάνουν να ενδιαφερθώ γι'αυτόν. Μου τον έκαναν ενδιαφέροντα, και αμέσως μετά τον σκοτώσανε! Those bastards!! Και για να γίνουν τα πράγματα χειρότερα, μας τρίβανε οι παραγωγοί στη μούρη τους ενοχλητικούς νέους χαρακτήρες τους. Δε φτάνει που η είσοδός τους ήταν για γέλια, αλλά τώρα ξαφνικά έχουν το δικαίωμα να είναι σοκαρισμένοι για το θάνατο του Eko? Ε, όχι! Κακό ψόφο και στους δυο τους. Λες και τους ξέρουμε από χθες...

Το πλαίσιο μέσα στο οποίο αποχωρεί ο Eko σηκώνει πολλή συζήτηση. Ως τώρα, κάθε χαρακτήρας που πήρε την άγουσα προς το μεγάλο νησί στον ουρανό, έτυχε ενός μισοδουλεμένου flashback-εξιλέωσης το οποίο έκλεινε στα γρήγορα το προσωπικό του arc χωρίς να αφήσει κανέναν παραπονεμένο. Εδώ όμως συνέβη κάτι αναπάντεχο- το τέρας σκοτώνει τον Eko όταν αυτός αρνείται να εξομολογηθεί για τις αμαρτίες μιας ζωής. Πάμε πάλι: o Eko υπερασπίζεται τις επιλογές του, θεωρώντας πως έκανε κάθε φορά ό,τι καλύτερο μπορούσε, δεδομένου του χεριού που του μοίρασε η ζωή. Δεν απολογείται- γνώριζε τις ηθικά γκρίζες περιοχές όπου κινείτο, αλλά η συγγνώμη για αυτόν θα ήταν αμάρτημα ακόμη μεγαλύτερο, καθώς θα "μηδένιζε" όλες τις αδύνατες επιλογές που κατά καιρούς είχε κληθεί να κάνει. Έτσι πέφτει περήφανος ο Mr. Eko, δεχόμενος τα λάθη του, και έχοντας εκπληρώσει τους όρκους που πήρε όταν βρέθηκε σε αυτό το Κολαστήριο: η ειρήνη με τη συνείδησή του ήρθε μετά από 40 μέρες σιωπής, και η ειρήνη με το φάντασμα του αδερφού του, όταν έχτισε την εκκλησία που του χρωστούσε. (τι ιδιοφυές twist!) Τώρα, είναι εντάξει με τον εαυτό του και, τελικά, αυτό είναι που μετράει.

Τόσο ολοκληρωμένο και άρτιο προσωπικό arc, μόνο στα όνειρά του είχε δει το Lost μέχρι σήμερα, αλλά οι σκέψεις δε σταματούν εκεί. Στην εκπληκτική τελική σκηνή, το τέρας δολοφονεί θεαματικά τον Eko αφού πρώτα αυτός έχει αρνηθεί να ζητήσει συγχώρεση, και εγείρεται έτσι μια ενδιαφέρουσα ερώτηση. Η σειρά, γνωστή για τα χριστιανικά πιστεύω της, "τιμώρησε" τον Eko επειδή αυτός δεν συμμορφώθηκε τελικά με τις διδαχές και με την χριστιανική έννοια της μετάνοιας? Τον θάνατο αυτόν πρέπει να τον ερμηνεύσουμε ως τιμωρία για έναν ανήθικο, ή ως ηρωική έξοδο ενός ανθρώπου που ανταπεξήλθε κάτω από τις δυσκολότερες συνθήκες και κατάφερε να ζήσει το τέλος του περήφανα? Η σειρά βλέπει τον Eko ως βάρβαρο ή ως μάρτυρα? Αυτό θα γίνει σαφές στη συνέχεια μόνο αφού μάθουμε περισσότερα για το τέρας, για το ρόλο του στο νησί, για τα κίνητρά του. Είναι η πρώτη φορά εδώ και ενάμιση χρόνο τουλάχιστον, που ένα από τα χιλιάδες ερωτήματα με τα οποία μας φλομώνει η σειρά κρύβει πίσω του μια τόσο πυκνή ηθική ασάφεια, η οποία ενδέχεται να επηρεάσει πολύ περισσότερα από τη μυθολογία και μόνο αυτή. E, ναι! Αυτό είναι επιτέλους ένα μυστήριο, του οποίου τη λύση πεθαίνω για να μάθω!

Μιλώντας για λύση μυστηρίου, ας περάσουμε σύντομα και στο Other Island. Ο Ben αποκαλύφθηκε τελικά πως είναι ο καρκινοπαθής, στοιχείο μέσω του οποίου οι παραγωγοί επιχειρούν να απαντήσουν ένα από τα μεγάλα ερωτήματα της σειράς, και δη τα κίνητρα των Others. Όπως πάντα, όταν η σειρά επιχειρεί να δώσει κάποιες απαντήσεις, σχεδόν τίποτα δε βγάζει νόημα, αλλά παρ'όλ'αυτά μαθαίνουμε πως ο Ben έστησε αυτό το τσίρκο ώστε να κάνει τον Jack να θέλει να τον σώσει. Ναι. Να προτείνω...?

ΙΣΩΣ ΑΝ ΔΕΝ ΣΚΟΤΩΝΑΤΕ, ΑΠΑΓΑΓΑΤΕ, ΠΡΟΔΙΔΑΤΕ ΤΟΥΣ ΜΙΣΟΥΣ ΕΠΙΖΗΣΑΝΤΕΣ?!

Σοβαρά! Νομίζω πως, εν γένει, η προτεινόμενη μέθοδος για να κρδίσεις τη συμπάθεια του αντικειμένου είναι, erm, η φιλική προσέγγιση? Λέω εγώ τώρα! "Γεια, είμαι ο Ben. Ζω εδώ με κάτι φιλαράκια και έχουμε book club κάθε Τρίτη, θες να έρχεσαι? Έχουμε και κουλουράκια. Α και, by the way, ΕΧΩ ΚΑΡΚΙΝΟ. Μια που είσαι χειρούργος, μήπως θα ήθελες να ΜΗΝ ΜΕ ΑΦΗΣΕΙΣ ΝΑ ΠΕΘΑΝΩ ΕΝΑΝ ΦΡΙΧΤΟ ΚΙ ΑΡΓΟ ΘΑΝΑΤΟ?!"

Morons.

Αλλά παρά αυτό το glitch (ένα ακόμα στην πλούσια συλλογή!), οι σκηνές στο Άλλο Νησί μου άρεσαν. Καταρχάς είχαμε επιτέλους ένα επεισόδιο με παράλληλη δράση και στα δύο νησία. Μεγαλεία! Κατά δεύτερον και κυριότερον, κάθε σκηνή που είχαν μαζί η Juliette με τον Jack ήταν διαμάντι. Προσέξτε το άνετο χαμόγελό της καθώς έχει βολευτεί όταν του φέρνει το χάμπουργκερ. Και φυσικά η instant classic σκηνή με τις κάρτες. Δεν ξέρω κι εγώ τι έχει να γίνει έτσι και παιχτεί διπλή μπλόφα στον Jack, με την Juliette να είναι τελικά στο πλευρό του Ben (enough with the mindgames...), αλλά για την ώρα όλες τους οι σκηνές ήταν pitch-perfect.

So. Goodbye mr. Eko. Είθε να είναι ελαφρύ το χώμα που θα σε σκεπάζει, και είθε ο Locke να φροντίζει το Jesus stick σου. Σε μίσησα με πάθος, αλλά την τελευταία δυνατή στιγμή μου άλλαξες τη γνώμη. Now, that's just good TV. Κύριοι και κυρίες Boone, Shannon, Ana-Lucia, Libby και Michael, υποκλιθείτε για τη μεγαλύτερη έξοδο όλων.