Battlestar Galactica, Season 3, Episodes 11-12

Όταν νιώθεις πως έχει δει αρκετές μετριότητες/απογοητεύσεις συνεχόμενα, βάλε να δεις Battlestar Galactica για να έρθεις στα ίσα σου. Σίγουρα πράγματα. Ακουλουθούν spoilers για το 2-parter που άρχισε το Δεκέμβρη και ολοκληρώθηκε την περασμένη Κυριακή.


Το pattern του Galactica πλέον το έχουμε μάθει. Τα πρώτα, τελευταία, και μεσαία arcs των σεζόν του είναι τα εντυπωσιακά, αυτά που έχουν όλους τους χαρακτήρες σε διάταξη, έχουν τις εκρήξεις, τα κυνηγητά, τις εντυπωσιακές character moments, αυτά που προχωρούν τη μυθολογία και αλλάζουν το status των πραγμάτων. Τα υπόλοιπα απλά σκοτώνουν το χρόνο, δίνοντας πού και πού κάτι αληθινά αξιοθαύμαστο (όπως το '33' ή το 'Downloaded'). Για τα δεδομένα λοιπόν των πρόσφατων τέτοιων arcs (τις προεδρικές εκλογές πέρσι, την Caprica φέτος κτλ) το διπλό επεισόδιο με το Eye of Jupiter δεν ήταν και ό,τι συνταρακτικότερο, αλλά διάολε, παραμένει ένα από τα καλύτερα παραδείγματα του πόσο καλή μπορεί να είναι η τηλεόραση.

Πάρτε κάθε στιγμή που βρισκόταν επί της οθόνης η Grace Park. Δεν έχω κρύψει οτι η Sharon/Boomer είναι ο αγαπημένος μου χαρακτήρας στη σειρά, με ένα προσωπικό arc που έχει περάσει μέσα από σχεδόν κάθε σημαντική δραματική σταθερά (η αναζήτηση της ταυτότητας, ο έρωτας με τον θανάσιμο αντίπαλο, η πορεία προς τη λύτρωση, η αναζήτηση της ταυτότητας από την ανάποδη, η προδοσία) και εδώ έρχονται να δεθούν μεταξύ τους πολλές από αυτές. Το στόρι με το παιδί που βρέθηκε στα χέρια της φυλής που πρόδωσε υπέρ εκείνων που την πρόδοσαν ήταν έτσι κι αλλιώς σπουδαίο ως σύλληψη, και επιτέλους έχουμε ένα πρώτο resolution. Σε ένα σύμπαν στα καλά του, η Park θα είχε καθαρίσει το Έμμυ μόνο και μόνο για τη σκηνή όπου μαθαίνει την αλήθεια από τον εαυτό της. Στη συνέχεια έρχεται η απίστευτη σκηνή που ζητά από τον Helo να τη σκοτώσει κι αυτός το κάνει εντελώς ξαφνικά. Όταν κυλάει ένα δάκρυ στο μάγουλό της, ανατριχιάζω. Κι έχει κι άλλο, καθώς βρισκόμενη στο ίδιο δωμάτιο με την Boomer και την Caprica προσπαθεί να σώσει το μωρό της, και ο σύμμαχος έρχεται απρόσμενα αλλά όχι αβάσιμα.

Για δυόμιση σεζόν η Caprica έχει σκιαγραφηθεί ως μια προσωπικότητα που δεν ανήκει σε κανέναν από τους δύο κόσμους, ακριβώς όπως ο άνθρωπος σε συνεργασία με τον οποίον πέτυχαν τη γενοκτονία. Τον Gaius Baltar. Και τώρα, από μια ειρωνία της τύχης (ή μάλλον μια ακόμα στιγμή ευφυίας του Ron Moore), βρίσκονται και οι δυο τους στα χέρια των ανθρώπων που όπως έχουμε παρατηρήσει, είναι πολύ λιγότερο forgiving από τους Cylons. (Or are they? Περισσότερα σε μια στιγμή.) Έτσι διαλύεται οριστικά η χαριτωμένη τριάδα που είχαν σχηματίσει στο Base Ship ο Gaius με την Caprica και την D'Anna, μετά και την απενεργοποίηση της τελευταίας.

Αυτή η εξέλιξη δε μου ήρθε και ως τεράστιο σοκ, μιας και εξαρχής η Lucy Lawless είχε υπογράψει για 10 μόνο επεισόδια. Μέσω του χαρακτήρα της πήγαμε σε φανταστικά σημεία (από το 'Downloaded' μέχρι και το τέλος του Caprica arc), κι όσο κι αν στη συνέχεια έμεινε κάπως ανεκμετάλλευτος, είναι φανερό πως ο Moore είχε σχεδιάσει ένα σημαντικό φινάλε για αυτήν. Η D'Anna ήταν μέλος μιας οπερατίβας ίσων μεταξύ ίσων, αλλά τόλμησε να τους προσπεράσει, να τους αψηφίσει. Η αμαρτία της ήταν οτι αναζήτησε το θεό της, και γι'αυτό τιμωρήθηκε από τους υπόλοιπους Cylons. Γιατί είναι όντα μηχανικά, που δε θέλουν να ξεφεύγουν από το χαρακτήρα που τους έδωσε ο δημιουργός τους, και όποιος σπάει το καλούπι αποσύρεται. Τιμωρείται. Δεν ξέρω τώρα αν αυτό ακούγεται γνώριμο, όχι μόνο σε επίπεδο γραφών, αλλά κυρίως στο κατά πόσο είναι relevant αυτή τη στιγμή στην κοινωνία. (Hint: Είναι.)

Και όχι μόνο μας αποχαιρέτησε λοιπόν η D'Anna, αλλά πήρε μαζί της και το μεγαλύτερο teaser που μας έχει κάνει η σειρά μέχρι σήμερα. Είναι ένα πράγμα να υποπτεύεσαι οτι κάποιος από τους βασικού χαρακτήρες είναι Cylon, και είναι άλλο το να στο λένε ρητά χωρίς να αποκαλύπτουν το όνομά του. Με τσαντίζουν κάτι τέτοια! Βέβαια στο καπάκι μας πετάνε και το πιο προφανές nudge στην ιστορία, βασικά λέγοντάς μας οτι είναι η Kara. (Άρα δεν είναι.) Όχι οτι θα μου έκανε εντύπωση αν αποφάσιζαν να την κάνουν κι αυτή Cylon, αλλά μιλάμε για ένα χαρακτήρα που έχει όσες ενοχές κουβαλάει όλο το υπόλοιπο γένος μαζί, και όπως είδαμε και σε αυτό το επεισόδιο οι Cylons δεν επιτρέπεται να κουβαλούν και πολύ συναίσθημα πάνω τους. Oh well. Τα sweeps έρχονται, και πάνω στην απεγνωσμένη ανάγκη της σειράς για άνοδο της θεαματικότητας κάτι μου λέει πως η αποκάλυψη θα γίνει μέσα στο μήνα.

(Οn a sidenote. Η θεαματικότητα του BSG συνεχίζει να κατρακυλά, σε μια ακόμα απόδειξη της κατάρας που ακολουθεί τα complex shows μυθολογίας. Η επιστροφή από το hiatus συνοδεύτηκε από ένα ακόμα low, στα 1.7 εκατομμύρια θεατές, νούμερο που κάθε άλλο παρά μοιάζει ευοίωνο για το ενδεχόμενο 4ης σεζόν, όσο κι αν η πρόεδρος του Sci Fi επιμένει πως δεν τίθεται θέμα cancellation. Μακάρι, τι να πω.)