Criminally Awful

Είπα να δω κι εγώ ο άμοιρος τι ήταν πιο αυτό το show που το CBS επέλεξε ως σημαία του, τρόπον τινά, δίνοντάς του το slot μετά το Super Bowl. Διάβολε, θέλω τα 40 λεπτά μου πίσω. Το Criminal Minds είναι το πιο pretentious, σοβαροφανές, προβλέψιμο και αρρωστημένο procedural που έχω παρακολουθήσει ποτέ. Με ένα καστ ηθοποιών που πατάνε ο ένας πάνω στον άλλο για το ποιος θα φανεί πιο σκεπτικός και σοβαρός στην κάμερα, πλήρη ανυπαρξία της οποιασδήποτε υποψίας χιούμορ στο script, και πλοκή που δεν προσφέρει την παραμικρή λύτρωση στο θεατή ή στους απλοϊκούς χαρακτήρες, το Criminal Minds σου μαυρίζει την ψυχή και το κάνει πουλώντας το ως άποψη. Ως σοβαρή διασκέδαση. Το μυαλό τους και μια λίρα.

Στο επεισόδιο του Super Bowl, λοιπόν, παρακολουθούμε τον Dawson (χωρίς το Creek του) στο ρόλο ενός διαταραγμένου δολοφόνου που κρύβει τρεις περσόνες. Τώρα, αυτό υποτίθεται πως πρέπει να έρθει ως κάποιο twist, αλλά είναι τόσο προφανές οτι το show έχει κατακλέψει το Psycho, που στην "αποκάλυψη" με πιάσαν τα γέλια. Actually, αυτό είναι κάτι που θα ήθελα να συμβαίνει περισσότερο. Θέλω να πω, άμα είναι να είσαι ένα κακό show, ας είσαι τόσο κακό που να με κάνει να γελάω τουλάχιστον. (όπως στο γελοίο cliffhanger που θυμίζει τις θρυλικές στιγμές του 24 με την Kim και το πούμα)

Aλλά όχι. Το Criminal Minds πιστεύει οτι επιτελεί ένα τέτοιο έργο που δεν επιτρέπει σε χαρακτήρες ή θεατές να χαλαρώσουν δευτερόλεπτο, μοστράροντας συνέχεια συνοφρυωμένες μουτσούνες, παραδίδοντας πομπώδη πλάνα (ορκίζομαι, άλλο ένα traveling της κάμερας υπό αυξανόμενης έντασης φασαρία να έβλεπα, θα είχα σπάσει την οθόνη) και πασάροντας αριστερά και δεξιά smug ατάκες. ("Μurder as entertainment", λέει απηυδυσμένος ο Patink καθώς κατακεραυνώνει την κουλτούρα του YouTube-- στο Criminal Minds τώρα όλα αυτά, όπου οι όχι-αρκετά-καλοί-για-το-CSI αρρωστημένοι δολοφόνοι έρχονται για να πεθάνουν.)

Το πώς αυτό το πράμα πιάνει σταθερά 16 εκατομμύρια θεατές κάθε εβδομάδα είναι κάτι που με ξεπερνά. Ο καθένας με τα γούστα του βέβαια, αλλά δίχως υπερβολή το Criminal Minds πρέπει να είναι ό,τι χειρότερο έχω παρακολουθήσει στον ενάμιση χρόνο ζωής αυτού του blog. Αν μη τι άλλο, θα μου μείνει αξέχαστο.