10th Buffyversary: Season One retrospective

Mε τη διπλή αφορμή που μου προσφέρουν η 10ετής επέτειος και η έναρξη της 8ης σεζόν (και με τη βοήθεια των ongoing shows που μετά τα sweeps του Μαρτίου έχουν πέσει ομαδικά σε... εαρινή νάρκη) ξεκινάω κάτι που ήθελα να κάνω από τη μέρα που ξεκίνησα αυτό το blog. Δηλαδή αφορμή και ευκαιρία για ένα revisiting της σειράς που άλλαξε τον τρόπο με τον οποίο βλέπω τη μυθοπλασία. Ανακηρύσσω λοιπόν τον Μάρτιο, Μήνα Buffy, και κάθε όποτε έχω χρόνο θα γράφω για κάθε μια από τις 7 σεζόν της σειράς.


Η αρχή επιτόπου, με την αναδρομή στην πρώτη σεζόν Buffy, που έκανε πρεμιέρα -φυσικά- πίσω στις 10 Μαρτίου του 1997.

Storyteller. Το concept του season arc είναι ακόμα σε πειραματικό στάδιο στην πρώτη σεζόν (δεν τελειοποιήθηκε μέχρι και την 3η) αλλά παρ'όλ'αυτά υπάρχει ξεκάθαρος Big Bad. Ο -όχι ιδιαίτερα subtly ονομασμένος- Master του Mark Metcalf είναι το αρχαιότερο βαμπίρ εν "ζωή" αλλά παραμένει φυλακισμένος στα έγκατα του Sunnydale. Η σεζόν ανοίγει και κλείνει με τις προσπάθειές του να απελευθερωθεί και να σκοτώσει την Slayer, κάτι που καταφέρνει στο season finale. Μια πρώτη απόπειρα του Whedon σε serialized storytelling δεν είναι και η πλέον πετυχημένη, καθώς η εισαγωγή του Anointed One δεν οδήγησε σε κάποια συνέχεια που να δικαιολογεί την ύπαρξή του.

Characters. Οι βασικοί, για αρχή. Buffy Summers, slayer. Willow Rosenberg, computer nerd. Xander Harris, geek. Cordelia Chase, queen bee. Angel, vampire with a soul. Rupert Giles, watcher/stuffy librarian. Και μια πρώτη υποψία recurring χαρακτήρων, με τη Harmony (bimbo που όλοι μας αγαπούσαμε να μισούμε, ή απλώς αγαπούσαμε), τον διευθυντή Snyder (λατρεμένος μισάνθρωπος που έβλεπε τη θέση του διευθυντή ως ένα αναγκαίο καταναγκαστικό κακό προκειμένου να μπορεί να ελέγχει τα παιδιά) και φυσικά την υπέροχη καθηγήτρια υπολογιστών Jenny Calendar. (το ρομάντζο της οποίας με τον Giles αποτέλεσε όχι μόνο υπόδειγμα του πώς πρέπει να δουλεύεις με δευτερεύοντες χαρακτήρες, αλλά ταυτόχρονα βοήθησε τον βιβλιοθηκάριο να ξεφύγει από τη στερεοτυπική εικόνα του.)

Ακόμα, έχουμε την εισαγωγή του μοναδικού μη regular χαρακτήρα που έχει εμφανιστεί και στις 7 σεζόν: τη μητέρα της Buffy, Joyce. H Darla της Julie Benz αποτέλεσε παρελθόν νωρίς, αλλά εξελίχθηκε σε έναν από τους σημαντικότερους χαρακτήρες του Angel spin-off. Η μάγισσα Amy προχώρησε σε εμφάνιση σε όλες σχεδόν της σεζόν της σειράς, ακόμα κι αν δεν πήρε ποτέ το spotlight όπως άλλοι περιφερειακοί χαρακτήρες. (ακόμα, τουλάχιστον...) Και φυσικά μην ξεχάσουμε τον Jonathan! Ξεκίνησε από glorified extra και εξελίχθηκε σε έναν από τους πιο iconic recurring χαρακτήρες της σειράς.

Checkpoints. Λίγα, και κυρίως self-contained, είναι τα επεισόδια αυτής της κουτσουρεμένης πρώτης σεζόν. Η διπλή πρεμιέρα "Welcome to the Hellmouth"/"The Harvest" παραμένει αξέχαστη, κυρίως για ιστορικούς λόγους. (και για την απάθεια με την οποία ο Giles μονολογεί "The Earth is doomed." στο φινάλε του δεύτερου μέρους.) To "Angel" (σκηνοθετημένο από τον συγχωρεμένο Scott Brazil) αποτελεί ουσιαστικά τη γνωριμία μας με έναν χαρακτήρα τόσο συναρπαστικό που σήκωσε στους υπεραιωνόβιους ώμους του μια πενταετή, εξίσου αγαπημένη, spin-off σειρά. Το εγκληματικά υποτιμημένο "The Pack" δίνει την πρώτη σπουδαία ερμηνεία του Nicholas Brendon, καθώς ο Xander γίνεται η απόλυτη αλληγορία για τη μετάλλαξη στη συμπεριφορά των αγοριών κατά την είσοδό τους στην εφηβεία. (Οι σκηνές του με τη Willow με θλίβουν και μόνο που τις σκέφτομαι. Κι επίσης, έφαγαν τον Λυκειάρχη! Dude!) To season finale "Prophecy Girl", σκηνοθετικό ντεμπούτο του δημιουργού, φέρνει τη Buffy αντιμέτωπη με τον εχθρό της λίγο αφού αυτός την σκότωσε ("...μόνο για λίγο!") και παρουσιάζει την πρώτη αυτοεκπληρούμενη προφητεία της σειράς. (μια θεματική στην οποία ο Whedon θα επιστρέφει συχνά μέσα από τα διάφορα έργα του.) Ακόμα, όλοι νομίζω θυμόμαστε το υπέροχο λευκό φόρεμα της Buffy... ("Yeah, yeah. Big hit with everyone.")

Αλλά το επεισόδιο που σημάδεψε την εξέλιξη της σειράς ίσως περισσότερο από κάθε άλλο, ήταν το "Out of Mind, Out of Sight". Εκεί, μια τότε άγνωστη Clea DuVall ενσαρκώνει την απόλυτη high-school metaphor και θεμελιώνει το mission statement της σειράς, καθώς η Marcie της εξαφανίζεται κυριολεκτικά ως αποτέλεσμα της αδιαφορίας των συμμαθητών της προς το πρόσωπό της. Ποτέ ένα εφηβικό δράμα δε μπόρεσε να πει περισσότερα για τη σχολική ζωή του outsider, από όσα είπε ο Whedon σε αυτά τα 40 μόλις λεπτά.

Bad Eggs. Τα clunkers είναι μια τρανή παράδοση της κατά τα άλλα σπουδαίας σειράς. Φαντάζομαι όταν ακροβατείς ανάμεσα στο camp και στο poignant, κάποια στιγμή θα χάσεις και λίγο την ισορροπία σου. Έτσι, εδώ είχαμε δύο από τα θρυλικότερα σκουπίδια της 7ετούς ιστορίας της Buffy, με το "Teacher's Pet" να φέρνει τον Xander να ερωτεύεται ένα έντομο, και το ντροπιαστικό από κάθε πιθανή άποψη "I Robot, You Jane" να φέρνει τη Willow να ερωτεύεται έναν δαίμονα φυλακισμένο μέσα στο ίντερνετ. *sigh* Τουλάχιστον μας έδωσε τη Jenny Calendar. Kαι το πιο ξεκαρδιστικά depressing φινάλε επεισοδίου ever, καθώς Buffy και Xander παρηγορούν τη Willow που ερωτεύτηκε έναν robo-demon:

Buffy: Hey, did you forget? The one boy I've had the hots for since I've moved here turned out to be a vampire.
Xander: Right, and the teacher I had a crush on? Giant praying mantis?
Willow: That's true.
Xander: Yeah, that's life on the Hellmouth.
Buffy: Let's face it: none of us are ever gonna have a happy, normal relationship!
[...αμηχανία...]
Xander: We're doomed.

Buffy Moments. Πρώτη και καλύτερη: στην εναρκτήρια σκηνή της σειράς, ένα ξανθό, μικρόσωμο κοριτσάκι είναι το βαμπίρ, και ένα ύποπτο ρεμάλι είναι το αθώο θύμα. Ένα ολόκληρο genre άλλαξε για πάντα μετά από αυτό το δίλεπτο teaser. Ακόμα: μαθητές-ύαινες τρώνε τον λυκειάρχη Flutie. Ακούγεται γελοίο στο χαρτί, αλλά καθώς το παρακολουθούσα δεν πίστευα στα μάτια μου. Ο Angel αποκαλύπτει το παρελθόν του σε μια σοκαρισμένη Buffy και στο εξίσου σοκαρισμένο κοινό, κι ένα μεγάλο love story γεννιέται. Λίγες στιγμές μετά, θα υποστεί τον πόνο ενός σταυρού στο στέρνο του, καθώς η Buffy τον φιλάει για πρώτη φορά. Συνήθως σε αυτές τις ιστορίες οι χαρακτήρες κερδίζουν το αντικείμενο του πόθου τους, eventually. O Whedon όμως έβαλε τον Xander να δεχτεί απόρριψη από τη Buffy και, ιδιοφυώς, λίγα λεπτά μετά να είναι αυτός που της σώζει τη ζωή κάτω στους υπονόμους. Δεν ήταν φτηνό σεναριακό όχημα-- η Buffy εξακολούθησε να είναι ερωτευμένη με τον Angel.

Nemesises-ses. O Master δεν ήταν τίποτε άλλο από το αρχετυπικό βαμπίρ και άρα ιδανικός πρώτος αντίπαλος της νεαρής slayer-- προτού ανατρέψει κάθε σχετικό κλισέ, η σειρά έπρεπε πρώτα να παίξει με τα standards. Χάρη σε ένα συνδυασμό καλού backstory, τρομακτικών visuals και ορεξάτης ερμηνείας από τον Metcalf, o Master παραμένει ένας από τους κορυφαίους Big Bads της σειράς. Την ίδια τύχη δεν είχε και ο ανήλικος Anointed One, ο πιο άστοχος villain που δημιούργησε ποτέ ο Whedon, που όμως χάρη σε μια ευτυχή συγκυρία οδήγησε ουσιαστικά στο format των self-contained seasons. Ακόμα, αξέχαστη είναι η Darla, όχι τόσο για τις εμφανίσεις της σε αυτή τη σειρά, αλλά για την εξέλιξή της στο Angel. (όχι οτι θα ξεχάσω ποτέ την εμφάνιση της ως catholic schoolgirl, αλλά λέμε τώρα.) Παραμένει μια από τις μεγαλύτερες καταθέσεις για το ταλέντο του Whedon στο να μετατρέπει ακόμα και τους extras σε πολυεπίπεδους χαρακτήρες με πλούσιο -και συνεπές- παρελθόν.

Slayer Slang.

Buffy: I think I speak for everyone here when I say, "huh?"

Xander: I laugh in the face of danger. Then I hide until it goes away.

Buffy: I don't care! I don't care. Giles, I'm sixteen years old. I don't wanna die.

Xander: Not much goes on in a one-Starbucks town like Sunnydale. You’re pretty big news.

Cordelia: [The bad part of town is] about a half a block from the good part of town. We don't have a whole lot of town here.

Giles: I've never actually heard of anyone attacked by a lone baseball bat before.
Xander: Maybe it's a vampire bat!

Cordelia: Hello salty goodness!

Xander: Can I have you? Duh... Can I help you?

Giles: Alright, I'll just jump in my time machine, go back to the twelfth century and ask the vampires to postpone their ancient prophecy for a few days while you take in dinner and a show.
Buffy: Okay, at this point you're abusing sarcasm.

Buffy: We haven't been properly introduced. I'm Buffy, and you're history!

Snyder: I know Principal Flutie would have said, "Kids need understanding. Kids are human beings." That's the kind of wooly-headed liberal thinking that leads to being eaten.

Giles: What do you want?
Owen: A book?
Giles: Oh!
Buffy: See, this is a school, and we have students, and they check out books, and then they learn things.
Giles: I was beginning to suspect that was a myth.

Master: You were destined to die! It was written!
Buffy: What can I say? I flunked the written.