Battlestar Galactica, Season 3, Episode 19

Spoilers για το mind-blowing set-up του φετινού φινάλε...

Έγιναν τόσα πολλά σε αυτό το επεισόδιο, και έχω και πάλι την αίσθηση οτι δεν έχουμε δει τίποτα! Παντού είχα την αίσθηση οτι ένα φιτίλι καιγόταν, και οι πολλαπλές εκρήξεις θα έρθουν φυσικά στο επόμενο επεισόδιο. Να πιάσω πρώτα αυτό που όλοι μας καταλάβαμε αλλά δε θέλουμε να αποδεχτούμε? Tigh, Tory, Sam... τι λέει, καλά? Ακούσατε καμιά καλή αναμετάδοση σε καμιά κρυφή συχνότητα τελευταία?

Το αφήνω αυτό γιατί δε θέλω να το πιστέψω και γιατί έτρεμα με το cliffhanger του Tigh (ή γιατί μπορεί να είναι διπλή μπλόφα μεγατόνων) και προχωράω. Η δίκη του Baltar, λοιπόν. Από πού να αρχίσεις. Ξέρω: αν αυτή δεν ήταν η καλύτερη ηθοποιία στην καριέρα της Mary McDonnell, τότε δεν ξέρω ποια είναι. Καθήλωνε είτε ήταν με γυρισμένη την πλάτη στην κάμερα (καθώς ο Romo Lampkin την κατηγορούσε για κάτι υποθετικό) είτε παρακαλούσε τον Lee να την λυπηθεί σε μια σπάνια στιγμή αδυναμίας, είτε μετά έπαιρνε και πάλι την κατάσταση στα χέρια της.

Το οποίο με φέρνει στον Lee. My oh my. Τελικά αυτά τα daddy issues θα σε πάνε πολύ μακριά, ως ιστορία, ε? Εδώ ο Lee τεστάρει τους πάντες και τραβάει στα άκρα την υπόθεση, επειδή ξεκάθαρα θέλει να αποδείξει οτι ο πατέρας του έχει άδικο (και έχει, αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία). Και επιπλέον, προσπαθεί να πείσει τον εαυτό του οτι το κάνει για το σύστημα, ή τέτοιες άλλες αηδίες, αλλά η Dualla δεν τα χάφτει αυτά. Την McDonnell πλαισίωναν ιδανικά οι δύο Adamas κατά τη διάρκεια της ανατριχιαστικής σκηνής όπου ο Lee την ρωτάει αυτό που δεν έπρεπε να την ρωτήσει.

Τι άλλο είχαμε στη δίκη? Εκτός από μια υπέροχη εμφάνιση του Michael Hogan (που μας θύμισε με πάνω από έναν τρόπους το πώς έκλεψε την παράσταση στο opening arc της σεζόν), πήρε μπρος η υπεράσπιση του Baltar. Tολμώ να πω οτι αυτή τη φορά συμπάθησα περισσότερο τον Lampkin, καθώς οι παραγωγοί δεν προσπαθούσαν υπερβολικά να μας τον χώσουν στο λαιμό. Ήταν απλά εκεί. Ας δούμε πού το πάνε και με δαύτον...

Σε άλλα ψιλά, είχαμε άλλη μια υπενθύμιση του υπόγειου ρεύματος που λατρεύει τον Baltar, είχαμε τους Cylons να επιχειρούν και πάλι επαφή, είχαμε την Six να βουτάει το μωρό μέσα από τα χέρια της πραγματικής και της θετής του μάνας σε ένα όνειρο, είχαμε τη Six να δέρνει τον Tigh στην πραγματικότητα, είχαμε τον καρκίνο της Roslin να επανακάμπτει. ΟΚ, αυτό το τελευταίο δεν ήταν μικρό, αλλά σε κάθε περίπτωση έχω την αίσθηση οτι και σε αυτό το θέμα, δεν έχουμε δει τίποτα.

Το φινάλε με άφησε αγκαλιασμένο με την οθόνη να ζητάω απεγνωσμένα περισσότερες απαντήσεις. Και φοβάμαι πως την ερχόμενη εβδομάδα θα πάρουμε τη Μητέρα των Cliffhangers. Τα τελευταία επεισόδια έχουν κάνει set-up σε τόσα πιθανά plot threads, που αυτή τη στιγμή δεν ξέρω από πού να πρωτοφυλαχτώ και τι να πρωτοϋποθέσω. Ή μάλλον, ξέρω, κι αυτό με φέρνει στην πρώτη παράγραφο. Ως την επόμενη εβδομάδα λοιπόν, υπόμονή. Και μετά, ακόμη περισσότερη...!