Spoilers για το καλύτερο επεισόδιο Friday Night Lights μέχρι σήμερα.
Τα είχε όλα. Όλα. Το angst μεταξύ της Lyla και του Street, σε μια σκηνή-χρυσό που με έκανε να αναφωνήσω "whoa" μόλις η Lyla όρμησε έξω από το δωμάτιο. Την παράνομη σχέση μεταξύ του Tim και της γειτόνισσάς του που με άφηνε αδιάφορο, αλλά τώρα είχε την φοβερή ατάκα του αδερφού του ("I don't have a Ph.D. in stupid, but your affair is going to blow up right around State") και το ενδεχόμενο η σχέση όντως να του κάνει ζημιά την ώρα του τελικού. Toν Street να μεταφέρει στον Matt τα μυστικά ενός μεγάλου QB όπως μόνο ένας μεγάλος QB θα μπορούσε να το κάνει. (και αυτό ήταν το επεισόδιο που πραγματικά μου πούλησε το οτι ο Street ήταν Αυτός ο παίχτης.) Τον Taylor να ξεφτιλίζει την πόλη και την παράνοιά της, δίνοντας ξανά στο άθλημα αυτή την υπέροχα άγρια αίσθηση ομορφιάς που είχε πριν τους σπόνσορες. Τους Taylors σε απλές μεταξύ τους σκηνές, όπως αυτή την ξεκαρδιστική ανάμεσα στις αγελάδες. ("The cows are being more supportive than you are, honey!")
Kαι, για να μπούμε στο ψητό, τις ΕΠΙΚΕΣ σκηνές του ημιτελικού! Εκεί, στις λάσπες, το άθλημα έγινε ξανά καθαρό βρωμίζοντας περισσότερο από ποτέ! Με παίχτες και προπονητές να αρνούνται να το παρατήσουν γιατί εκεί μέσα βρήκαν ξανά αυτό που είχαν χάσει, σε αυτό το Woodstock-meets-Super-Bowl σκηνικό φούντωσε ξανά μέσα τους η δίψα για αγώνα. Η λύσσα αυτών των σκηνών ήταν καθηλωτική, και στο νικητήριο run του Matt πρέπει κάθε ζωντανός οργανισμός που παρακολουθούσε, να φώναξε "Touchdown!"
Η αντιπαράθεση των σκηνών του Mudball με την απόπειρα βιασμού κατά της Tyra έκαναν η μία την άλλη ακόμα πιο αγωνιώδη. Και μπορεί αυτός να ήταν ένας "εύκολος" τρόπος των σεναριογράφων να φέρουν τον Landry κοντά στην Tyra, αλλά πρώτον μαγκιά τους που το έκαναν (γιατί ως σήμερα αυτό ήταν απλά σαν ongoing joke) και δεύτερον ακόμα μεγαλύτερη μαγκιά τους που δεν τον έβαλαν να το παίξει ήρωας. Απλά ήταν εκεί και, αμήχανα, στάθηκε στην Tyra (μια όπως πάντα έξοχη Adrianne Palicki) όταν αυτή χρειαζόταν έναν ώμο να κλάψει.
Το resolution, υπό τους ήχους του ενός από τα δύο τραγούδια που ακούγονται από όλο το "Sam's Town" των Killers, φέρνει το κλάμα της Tyra, το touchdown του Matt και την αναγνώριση του Street από τον Taylor, μετά και το resolution της δικαστικής διαμάχης. (που, πράγματι, ήρθε πολύ βιαστικά και "καθαρά", αλλά συνδυάστηκε με δύο ακόμα σπουδαίες και understated ερμηνείες από τους δύο ηθοποιούς, κι επίσης ανοίγει το δρόμο για την προπονητική τους συνεργασία.) Έξοχο, έξοχο επεισόδιο. Αν μη τι άλλο εδραιώνει το FNL στο top-10 της σεζόν, δυο επεισόδια πριν το season finale του. Και λέω season, γιατί μετά από αυτό το επεισόδιο δεν υπάρχει η παραμικρή περίπτωση το NBC να μην ανανεώσει αυτή τη σειρά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου