Lost: We should tell them...

Δανείζομαι ατάκα της Juliet για τίτλο αυτού του ποστ, γιατί συνοψίζει τα αισθήματά μου για αυτό το unintentionally ξεκαρδιστικό επεισόδιο. Spoilers μετά το άλμα.

XAXAXAXAXAXAXAXAXAXA!!!!!!!!

Oι βλάκες πήγαν και έκαναν ολόκληρο επεισόδιο βασισμένοι στην προφανέστερη "ανατροπή" της σειράς! Πολλοί είπαν πως η εξέλιξη ήταν προφανής από την πρώτη κιόλας σκηνή, αλλά εγώ θα quote-άρω τον εαυτό μου από το write-up της προηγούμενης βδομάδας:

«[...] πρώτα θα έχουμε στο αμέσως επόμενο επεισόδιο την πιο προφανή αποκάλυψη που θα έχει κάνει ποτέ το Lost.»

Πραγματικά όμως, δεν μπορώ να πιστέψω οτι επιχείρησαν να πουλήσουν αυτό το πράγμα ως twist. Θα μου πεις, τι να κάνουν, να μην το πουν ποτέ επειδή το έχουν καταλάβει οι πάντες? Όχι, αλλά οι πάντες είχαν καταλάβει και τη συγγένεια της Claire με τον Jack, και τι ωραιότατα σε εκείνο το επεισόδιο η αποκάλυψη είχε γίνει στα μισά, χωρίς πολλές κορώνες! Κοινώς, το όλο σκηνικό είχε παιχτεί σαν μια ακόμα πληροφορία, και όχι ως κάτι το σοκαριστικό. Αντιθέτως, εδώ οι συγγραφείς μας βγάζουν την παναγία για 30 λεπτά κυνηγητού στο δάσος (στα οποία λειτουργεί παρενθετικά η οριστική τους ομολογία πλήρους αδυναμίας να σκεφτούν πλέον το παραμικρό flashback) για να μας πουν λίγες στιγμές πριν τελειώσει το επεισόδιο κάτι που γνωρίζαμε από πέρσι. Ή, αν δεν τον γνώριζε κάποιος, θα πρέπει ως εκείνο το σημείο να του είχε πλέον γίνει εμφανές. Αχ, ένα βήμα μπρος, δυο βήματα πίσω αυτή η σειρά.

Πάντως, πέραν της μεγαλειώδους γκάφας των Lindelof & Cuse, βρήκα πως κατά τα άλλα υπήρχαν αρκετές χαριτωμένες στιγμές στο επεισοδιάκι. Χαριτωμένες περισσότερο με την έννοια του εξυπνακισμού, βέβαια, αλλά βρήκα πως λειτουργούσαν ικανοποιητικά: η επιμονή του Anthony Cooper πως είναι όλοι νεκροί και βρίσκονται στην κόλαση, το ξεκαρδιστικά random cameo της Rousseau, (άνετα η στιγμή του επεισοδίου) η άμεση on-screen χημεία του Sayid με την Naomi (και πραγματικά, υπάρχει ζωντανός οργανισμός που δεν έχει φανεί uber-cool δίπλα στον Naveen Andrews?) και το "Who the hell are you?" του Sawyer προς τον original Sawyer.

Επιπλέον, από τη στιγμή που μάθαμε την αλήθεια (ή από τη στιγμή που νομίζουν πως μας την είπαν) το επεισόδιο ανέβασε στροφές, με ολόκληρη τη σεκάνς μέσα στο κελάρι να είναι λίγο-πολύ καθηλωτική. Η εν ψυχρώ δολοφονία του Cooper στα χέρια του Sawyer ήταν μια εξέλιξη που ερχόταν εδώ και καιρό, και τολμώ να πω πως με ευχαρίστησε αφάνταστα. Ένας τέτοιος άνθρωπος μόνο βάρος είναι στην Ύπαρξη, και αν εγώ, ή ο κάθε Εγώ-- ή ο Locke, σε αυτό το επεισόδιο, αδυνατεί να σηκώσει πάνω του το βάρος μιας τέτοιας απόφασης, δε θα διαμαρτυρηθεί ιδιαίτερα αν το πράξει κάποιος σαν τον James. Ένα από τα πιο fulfilling φινάλε επεισοδίου που έχει δώσει η σειρά εδώ και κάμποσο καιρό, έστω κι αν έπρεπε να υποφέρουμε 30 λεπτά βλακείας για να το πάρουμε.

Κατά τα άλλα, έχουμε τα γνωστά power plays μεταξύ των Others, έχουμε την Juliet που είναι διπλή πράκτορας, (αλλά μπορεί να είναι και τριπλή, ή μπορεί απλώς να είναι μονή και να δουλεύει τον Jack) έχουμε και ένα ακόμα "μεγάλο μυστικό." Ουυυυυυ, Ι'm intrig-- όχι, δε μπορώ καν να προσποιηθώ πλέον. Αντί να κάτσω να στίβω το κεφάλι μου για την άκρη σε νήματα συνομωσίας, χαμένα σε δαιδαλώδεις διαδρόμους του μυαλού ενός συγχυσμένου showrunner, προτιμώ να ασχοληθώ με ένα aspect του επεισοδίου που πράγματι με ενθουσίασε.

Όπως? Τη σχέση του James με την Kate, και μπορώ πλέον να την αποκαλώ "σχέση", σωστά? Ναι, όσο ακριβώς ήταν σχέση και ό,τι διάολο είχαν ο Spike με τη Βuffy, αυτό τέλος πάντων το αυτοκαταστροφικά σαδομαζοχιστικό πράγμα, όπου και οι δύο δουλεύουν τους εαυτούς τους, το ξέρουν, αλλά για την ώρα δεν τους νοιάζει. Ομολογώ πως μετά από το άτεχνο build-up δυόμιση σεζόν, δε φαντάστηκα ποτέ πως αυτό το hook-up θα γινόταν με αυτό τον περίεργο, παράτολμο και ενδιαφέροντα τρόπο, αλλά να που συνέβη κι αυτό. Όχι οτι θα κάτσω any time soon να ασχολούμαι με shippings ή όπως τις λένε αυτές τις σαχλαμάρες, αλλά για πρώτη φορά από την έναρξη της σειράς, νιώθω ένα -μικρό, έστω- ενδιαφέρον για το πού ακριβώς οδεύει αυτή η σχέση. Ναι, είπαμε: Σχέση.

(Και μιλώντας για περίεργες σχέσεις, well, μην τα ξαναλέμε. Θυμόμαστε τι έχει την άλλη βδομάδα...)